ē-nītor , nīsus u. nīxus sum, nītī, I) ... ... Cic.: precibus enitens, ut etc., Suet.: u. verb. en. et contendere, en. et efficere, ut etc., Cic.: m. folg. ne ...
pīgnus , oris u. eris, n., das bedungene ... ... Fr., Liv. – 2) der Betrag der Wette, pignore contendere, certare, wetten, Catull. u. Verg.: so auch pignus ...
trāmes , itis, m. (trameo), der Querweg, Richtweg ... ... . – im Bilde, viam monstravit, tramite parvo quā possemus ad id recto contendere cursu, auf kurzem Pfade, Lucr. 6, 27 sq.: a tramite ...
littera , ae, f. (lino), der Buchstabe, ... ... no. II, B, 1): se per litteras consolari, Cic.: sine litteris contendere, ohne wissensch. Studium sich bemühen, Vitr.: illae scilicet litterae conticuerunt forenses ...
dē-certo , āvī, ātum, āre, I) v. intr. ... ... disceptationem, alterum per vim, Cic.: qua de re iure decertari oporteret, armis non contendere, Cic.: erat non iure, non legibus, non disceptando decertandum... armis fuit, ...
propero , āvī, ātum, āre (properus), I) intr. vom ... ... u. Konj., hoc vero magis properare Varro, ut cum legionibus quam primum Gadis contenderet, ne etc. Caes. b. c. 2, 20, 1. – ...
cō-nītor (in den besten Handschriften u. neuern Ausgaben statt ... ... .: pari virtutis impetu conisi, Val. Max.: quantum animo coniti potes, quantum labore contendere. .. tantum fac ut efficias, biete, soviel du vermagst, alle Geisteskräfte ...
citātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... (vgl. Drak. Liv. 7, 41, 3). – citato gradu in Graeciam contendere, Iustin.: citato gradu recedere (Ggstz. sensim recedere), Curt. – citato ...
iūrgium , iī, n. (iurgo), der Wortwechsel, Zank ... ... iurgii inferre, Phaedr.: iurgio lacessere alqm, Sall. u.a.: iurgio saepe contendere cum alqo, Cic.: magnis certatum inter imperatores iurgiis, Vell.: quotiens inter virum ...
con-tineo , tinuī, tentum, ēre (con u. teneo), ... ... pugnandi longius progrediantur, Caes.: nec contineri Macedones poterant, quin cursu quoque ad hostem contenderent, Curt.: ut vix ab amicis, quominus occideret eum, contineretur, Curt. – ...
simultās , ātis, f. (= similitas, wie facultas st. ... ... Plur.: ultores veterum simultatium, Liv.: de locis (höchsten Stellen) summis simultatibus contendere, Caes.: erant inter Athenienses et Dorienses simultatium veteres offensae, Iustin.: simultates exercere ...
as-sevēro (ad-sevēro), āvī, ātum, āre (ad u ... ... Tac. – m. de u. Abl., nemo de ulla re potest contendere neque asseverare, Cic.: neque hoc meum (iudicium), de quo tanto opere in ...
calamitās , ātis, f., Schaden, Unheil, I) ... ... clades atque calamitas rem publicam oppressisset, Sall.: adversus vires hostium, non adversus calamitates contendere, gegen die Unglücksfälle der F., Iustin. 11, 12, 13. – ...
sacrāmentum , ī, n. (sacro), I) ... ... § 4. p. 273 K. si negas, te sacramento quingenario provoco), sacramento contendere cum alqo, mit jmd. unter Pr. auf eine Str. prozessieren, Val. Max.: iusto sacramento contendere cum alqo, Cic.: sacramentum alcis iustum iudicare, den Prozeß zu jmds. ...