... c. aurea muralis, vallaris, Inscr. – corona virtute parta, Cic.: corona victoriae, Greg. in Iob 22, ... ... lauream, Cic.: dare alci honoris coronam, Nep.: alqm coronā donare, Cic.: coronam habere unam in capite, alteram in collo ...
2. Corōna , ae, f., als Gestirn: A) ... ... Corona gen., Verg. georg. 1, 222, od. Cressa Corona, Ov. art. am. 1, 558, od. Ariadnea Corona, Manil. 5, 21. – B) ...
Corōnaeī , s. Corōnēa.
corōnātio , ōnis, f. (corono), die Bekränzung, virilium pudendorum (des Phallus), Augustin. de civ. dei 7, 27, 2.
corōnālis , e (corona), zum Kranze gehörig, flammae, aus dem Kranze hervorbrechende, Apul. met. 1, 10.
corōnātor , ōris, m. (corono), der Bekränzer, Kröner, Augustin. serm. 165, 4.
corōnāmen , minis, n. (corona), die Bekränzung, Apul. met. 11, 9.
Corōnaeus , a, um, s. Corōnē.
corōnārius , a, um (corona), zum Kranze gehörig, Kranz –, Kronen ... ... – II) subst.: A) corōnārius, iī, m., der Kranzbinder, -flechter, Corp. ... ... M. Caes. 1, 7. p. 19, 2 N. – B) corōnāria, ae, f., die ...
in-corōnātus , a, um (in u. corono), unbekränzt, simulacra, Apul. met. 4, 29.
corōnāmentum , ī, n. (corona), I) die Kranzblumen, Cato u. Plin. – II) = στεφάνωμα, die Bekränzung, der Kranz, Tert. de cor. mil. 1 u. 7.
Kranzbinder , coronarius. – coronae od. coronarum opifex. – Kranzbinderin , coronaria; coronarum opifex.
Kranzhandel; z.B. einen K. haben od. treiben, coronas venditare. – sich durch einen K. ärmlich nähren, coronas venditando paupertatem sustentare. – Kranzhändler, -händlerin , coronarius, coronaria.
necto , nexuī u. nexī, nexum, ere, knüpfen ... ... catenas, Hor.: alci compedes (bildl.), Plin. ep.: vincula, Verg.: coronam, Hor. (vgl. corona): flores, Ov.: ternos colores, Verg.: brachia, ineinanderschlingen, Ov.: comam ...
Kranz , corona. – ein kleiner, dünner K., corolla. – einen K. habend, tragend, coronatus.
... . 1. eichen. – Eichenkranz , corona quernea. – Eichenlaub , als Blätter, folia quernea; folia quercus. – als Laubzweig, frons quernea. – Kränze aus E., coronae querneae. – Eichenrinde , cortex quercus od. roboris. ...
Blumenkranz , corona florea, gew. bl. corona od. (kleiner) corolla. – im Plur. auch flores coronaeque. – Blumenlese , I) eig., s. Blumensammeln, das. – II ...
Ring , I) jede kreisförmige Figur: circulus. – orbis ( ... ... den Untersch.). – der R. um den Mond, um die Sonne, orbis, corona lunae, solis. – II) ein körperlicher Kreis: anulus (im allg ...
Pech , pix. – von P., piceus: mit P. anmachen, picare: mit P. bestreichen, picare; pice linere od ... ... Pech). – picatus (mit Pech angemacht, bestrichen). – Pechkranz , *corona stuppea et pice illita.
welk , flaccus. flaccĭdus (schlapp) – viētus (verschrumpft). – schon etwas welke (w. gewordene) Kränze, coronae languidulae. – w. werden, flaccescere; viescere.
Buchempfehlung
Die Prosakomödie um das Doppelspiel des Dieners Truffaldino, der »dumm und schlau zugleich« ist, ist Goldonis erfolgreichstes Bühnenwerk und darf als Höhepunkt der Commedia dell’arte gelten.
44 Seiten, 3.80 Euro