triclīniāris (triclīnāris), e (triclinium), zur Speisetafel gehörig, Speise-, ... ... obbae, Varro fr.: lectus, Plin. u. Hyg.: lecti et tricliniares et cubiculares, Lampr.: vestimenta, ICt. – II) subst.: A) triclīnāria u. ...
nego , āvī, ātum, āre (viell. v. ne ... ... ) negabitur, Cic.: quod auspicari tamquam invisi diis immortalibus negarentur posse, Liv.: vitis carbunculare negatur, Plin.: aber auch negatur mit folg. Acc. u. ...
pūrē u. (vorklass.u. poet.) pūriter , Adv. ... ... Cato: p. lavit dentes, Catull. – Compar., quam (corporis partem) purius oscularetur, Sen. de ben. 2, 12, 1. – Superl., quam mundissime ...
salum , ī, n. (viell. zu ahd. swëllan, ... ... latitudo, Solin.: navigium pervetus et attritum salo, Sen. rhet.: se in salum eiaculare (v. Arion), Gell. – c) übtr., die Strömung ...
1. carmen , minis, n. (aus *canmen v. ... ... pastorale, Ter. Maur.: c. nuptiale, Hier.: c. amatorium, Augustin.: c. saeculare, Suet.: c. Saliare Numae, Hor.: obscoena carmina, schmutzige Spott-, Schmähgedichte ...
ex-seco (exsico, execo, exico), secuī, sectum, āre, ... ... öffnen, sezieren, Herophilus ille medicus aut lanius, qui sexcentos exsecuit, ut naturam specularetur, Tert. de anim. 10. – / Vulg. Perf. exsecaveris, ...
licentia , ae, f. (licet), die Freiheit, ... ... fecunda vatum, Ov.: fortunae, Laune, Sen.: poëtica, Lact.: o licentiam iocularem! o welch lächerliche W.! Cic.: intercalandi licentia, Suet.: licentia verborum, ...
dīrēctus , a, um, PAdi. m. Compar. (v ... ... u. ICt. – II) gerade abwärts laufend, in perpendikulärer Richtung laufend, senkrecht, crates, Caes.: latera, Caes.: locus, Caes.: ...
splendor , ōris, m. (splendeo), der helle Glanz, ... ... praeditus, Cic.: obtinere suae dignitatis splendorem, Cic.: eo negotio M. Catonis splendorem maculare, Cic.: cuius splendor omnis his moribus obsolevit, Cic. – e) der ...
speculor , ātus sum, ārī (specio), I) intr. spähen ... ... m. folg. indir. Fragesatz, nunc speculabor, quid ibi agatur, Plaut.: specularetur, quae fortuna esset, Liv. – absol., speculandi causā, Caes. ...
fōrmālis , e (forma), I) formal, formell, äußerlich, ... ... förmliches Schreiben, eine Verfügung, ein Reskript des Landesherrn mit den gewöhnlichen Kurialien, »Zirkulare, Ausschreiben«, Suet. Dom. 13, 2. – Adv. fōrmāliter , ...
convīcium , iī, n. (= convocium, aus con u. ... ... Spott-, Hohnruf (Ggstz. blanditiae), c. foedissimum, Suet.: c. ioculare, Sen.: c. petulans, Vell.: convicia festa, Spottlieder (der Soldaten beim ...
complexus , ūs, m. (complector), das Umfassen, ... ... , Umschließung, qui(mundus) omnia complexu suo coërcet et continet, Cic.: lapides speculares alligati complexu silicis, Plin. – II) übtr.: a) das ...
prōgeniēs , ēī, f. (progigno), I) die Abstammung ... ... (erzeugen) prolem vitiosiorem, Hor.: ex magna progenie liberûm, Liv.: ne parricidio macularent partus suos, nepotum illi, liberûm hi progeniem, Liv.: veteres se progeniem deorum ...
maledictum , ī, n. (maledico), das Lästerwort, Schimpfwort ... ... maledictis, Cic.: quanta dementia est rem ab amico dictam maledictum vocare, a servulo ioculare convicium, Sen. – Insbes.: a) die Verwünschung, Plin. ...
in-dēfīnītus , a, um, unbestimmt, verbum est indefinitum ... ... ., Chalcid. Tim. 345: subst., indēfīnītum, ī, n., Ggstz. particulare u. universale, Mart. Cap. 4. § 396.
canīculāris , e (canicula no. II), zum Hundsstern gehörig, ... ... 9: inclementia, Sidon. ep. 2, 2 in. – Plur. subst., canīculārēs, ium, m. (sc. dies), die Hundstage, canicularium ...
adminiculor , ārī (adminiculum), unterstützen, helfen, his disciplinis instruere atque adminiculari suam mentem, Augustin. c. Acad. 1. no. 21 extr.: calor materni corporis ... ... 36 (aber Augustin. de civ. dei 10, 1, 1 Dombart adminiculare).
Buchempfehlung
Im Dreißigjährigen Krieg bejubeln die deutschen Protestanten den Schwedenkönig Gustav Adolf. Leubelfing schwärmt geradezu für ihn und schafft es endlich, als Page in seine persönlichen Dienste zu treten. Was niemand ahnt: sie ist ein Mädchen.
42 Seiten, 3.80 Euro