cumīnum (cymīnum, -on, spätlat. cimīnum u. comīnum), ī, n. (κύμινον), der (bleichmachende) Kümmel (Carum Carvi, L.), Varro LL. 5, 103. Hor. ep. 1, 19, 18 ...
acūmino , āvī, ātum, āre (acumen), zuspitzen, Lact. de opif. dei 7, 7: öfter Partic. acuminatus, zB. cornu lunae, telum, Plin.: lingua, Lact.: im Bilde ...
cōmacum , ī, n. (κώμακον), eine in Syrien wachsende Art Zimt, Plin. 12, 135; vgl. Plin. ind. libr. 12. sect. 63.
cummino (gummino), āre (cummi, gummi), Gummi ausschwitzen, prunus inserenda est antequam cumminet, Pallad. 2, 15, 20.
Acincum , ī, n., befestigte Stadt in Niederpannonien, wahrsch. j. Alt-Ofen, Amm. 30, 5, 13.
bruscum , ī, n., der Schwamm am Ahornbaume, Plin. 16, 68.
amnacum , ī, n., s. amāracus no. II.
cucumer , s. cucumis /.
cumbula , s. cymbula.
caecuma , s. cicuma.
cuccuma , s. cucuma.
circum-eo u. circu-eo , īvī u. ... ... tantum agri quantum arando uno die circumire posset, rings umpflügen (vgl. circumaro), Sen. – b) ... ... Nep.: u. im Bilde, circumiri totius belli fluctibus, Cic. II) ringsum bei ...
... . Wesen, ipse agresti duplici amiculo circumdatus, Nep.: senex circumdatus (umkränzt) sertis et delibutus ... ... ., tertius (sinus) Cauloniam Locrosque circumdat, Mela: regio insulis circumdata, Cic.: ignotis circumdata litora silvis, Prop. – β) übtr ... ... .: eminentia cuiusque operis artissimis temporum claustris circumdata, Vell.: minus octoginta annis circumdatum aevum, eingeschlossen, begrenzt, ...
canticum , ī, n. (cano), I) Gesang, ... ... Nili (ägyptische), Gaditana susurrare, Mart.: canticum adulescentiae garrire, von der Nachtigall, Apul.: auch v. Gesang ... ... 7, 25. Suet. Cal. 54, 2. Diom. 491, 30: canticum agere, Liv. 7, ...
ac-cumulo (ad-cumulo), āvī, ātum, āre, I) immer hinzufügend etw. zu einem hohen Haufen (cumulus) bilden, hoch aufhäufen, A) eig.: arenae congeriem, Plin.: auget, addit, accumulat, bildet Haufen auf Haufen (von ...
con-cumbo , cubuī, cubitum, ere (con u. *cumbo), sich niederlegen, sich ... ... jmd. legen = jmd. beschlafen, cum alqo od. cum alqa, Komik. u. Cic.: alci, Prop. u. ...
Avaricum , ī, n., Hauptstadt der Bituriges Cubi in Aquitanien (später Biturigae gen., Amm. 15, 11), j. Bourges, Caes. b. G. 7, 13, 3. Flor. 3, 10, 23. – Dav. Avaricēnsis , ...
altercum , ī, n. = hyoscyamus, Bilsenkraut, Plin. 25, 35 sqq. Scrib. 181. Cael. Aur. acut. 1. praef. § 6. – auch alterculum gen., Ps. Apul. herb. 5.
Aquincum , ī, n., befestigte Stadt in Niederpannonien, wahrsch. j. Alt- ... ... inscr. Lat. 3, 6466; 6, 3431 u. ö. – Nbf. Acincum, Amm. 30, 5, 13.
cummītio (gummītio), ōnis, f. (cummi, gummi), das Bestreichen od. Verschmieren mit Gummi, Col. 12, 52, (50) 17.
Buchempfehlung
Zwei satirische Erzählungen über menschliche Schwächen.
76 Seiten, 5.80 Euro