decenter , Adv. m. Compar. (decens), schicklich ... ... .: fictis nominibus d., veris usus est apte, Plin. ep.: decentius lasciva aetas, die Jugend, der noch der Leichtsinn leidlicher steht, Hor.: quaedam decentius indicare, Quint.: ut ab eo decentius ad externa transeam, Val. Max. – / Cic. Caecin. ...
decentia , ae, f. (deceo), der Anstand, die ... ... . 3, 200 zw.: figurarum venustas atque ordo, et ut ita dicam, decentia, Cic. de nat. deor. 2, 145 (als Übersetzungsversuch von ευπρέπεια ...
indecenter , Adv. m. Compar. u. Superl. (indecens), unschicklich, unanständig, häßlich, Sen. u.a. – Compar., Sen. ep. 27, 5. – Superl., Quint. 8, 3, 45.
indecentia , ae, f. (indecens), die Unschicklichkeit, der Verstoß gegen das Schickliche, Vitr. 7, 5, 6. Cael. Aur. de morb. chron. 3, 8, 107.
ūndēcentum (unus, de u. centum), neunundneunzig, anni, Plin. 7, 214.
ūndēcentēsimus , a, um (undecentum), der neunundneunzigste, annus, Val. Max. 8, 7. ext. 11.
in-decēns , centis, unschicklich, unanständig, häßlich, a ... ... risus, Suet.: status signorum, Vitr.: nasus, morbus, Mart.: nihil est indecentius, quam etc., Sen. rhet.: indecentissima rubore facies, Petron.: indecentissimum est materiae unius simplex principium, triplices epilogos inveniri, Sidon. epist. 9, ...
... corporis, Quint.: ornatus, Quint.: ut amictus sit decentior, Quint.: sinus decentissimus, si aliquanto supra imam togam fuerit, Quint ... ... quod solidior sit cutis beluis, decentior dammis, Sen.: habitus (Agricolae) decentior quam sublimior (hochgestaltet) fuit, Tac.: et ordo et gradus decentissimus, Lact.: aiebat interim decentiorem faciem esse, in qua aliquis naevus ...
naevus , ī, m. (aus *gnaevos zu gigno), ... ... naevus in articulo pueri, Cic.: pulcherrimorum corporum naevi aut verrucae, Sen.: aiebat interim decentiorem faciem esse, in qua aliquis naevus esset, Sen. rhet.: inspersi corpore naevi ...
gestāmen , inis, n. (gesto), I) das Getragene = ... ... Schmuck, clipeum g. Abantis, Verg.: gest. leve tutumque, Sen.: gestamina decent umeros, Waffen, Ov.: so die Bürde (Last) des Esels, ...
turpitūdo , inis, f. (turpis), die Häßlichkeit, häßliche ... ... Cic. de off. 3, 105. Apul. apol. 15: Ggstz. decentia, Chalcid. Tim. 226. – b) meton., als mediz. t. ...
1. opus , eris, n. ( altindisch äpaḥ, das ... ... , nach Art der Arbeit der Pallas (= künstlich), Phaedr. – k) dezent, das Werk = der Beischlaf, et pudor obscenum diffiteatur ...
seco , secuī, sectum, aber secātārus, āre (ahd. ... ... c) zerlegen, vorschneiden, lepores, gallinam, Iuven. 5, 124: altilia decenter, Sen. ep. 47, 6: placentam, Mart. 3, 67, 3. ...
undo , āvī, ātum, āre (unda), I) intr. ... ... schwänzelte mit der Chl., Plaut.: ipsa (puella)... spinam mobilem quatiens placide, decenter undabat, schwänzelte, Apul. – bildl., Aesonides undans curis, unruhig ...
māla , ae, f. (aus *mand-slā, Kauwerkzeug, ... ... mala haereat, Ter. adelph. 171 L. – gew. im Plur., malae decentes (blühende), Hor.: impubes, Verg.: tenerae, Ov.: malae rubent, Cels ...
1. iuba , ae, f. (als »wallende«, zu ... ... u. Plin. – bildl., illam orationem tori quidam et quasi iubae decent, Plin. ep. 5, 8, 10. – übtr., die Mähne, ...
... , 45. – b) v. Pers., prangen, Macrobii praecipuā decent pulchritudine, Solin. 30, 10. – II) übtr., den Verhältnissen ... ... incessu apud principem, senatum, populum, magistratus, privato publico iudicio, postulatione, actione decent, Quint. 11, 3, 150. – β) m ...
fīlum , ī, n. (fingo), der Faden, ... ... habitus corporis et filum, Varro LL.: totius corporis filum atque habitus, Gell.: fuit decente filo corporis, Amm.: fil. tenue vocis, helle, klare Stimme, Calp ...
cutis , is, f. (κύτος, ahd ... ... cutis piscium, Mela: cutes cervorum, Plin. – quod solidior sit cutis beluis, decentior dammis, densior ursis, mollior fibris, Sen.: corpus chamaeleontis asperum squamosā cute, ...
rīsus , ūs, m. (rideo), das Lachen, Gelächter ... ... tenere, continere, sich des Lachens enthalten, Cic.: risum iam diu compressum etiam indecenter effudit, Petron. – B) meton., v. Gegenstand des Gelächters, o ...
Buchempfehlung
Der lyrische Zyklus um den Sohn des Schlafes und seine Verwandlungskünste, die dem Menschen die Träume geben, ist eine Allegorie auf das Schaffen des Dichters.
178 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Michael Holzinger hat für den zweiten Band sieben weitere Meistererzählungen ausgewählt.
432 Seiten, 19.80 Euro