ad-augeo , auxī, auctum, ēre, I) noch dazu vermehren, vergrößern, bonum, Cic.: febrim (Ggstz. levare), Cels ... ... II) als t.t. der Opfersprache, zur Verherrlichung darbringen, decumam alci, Plaut. Stich. 386.
con-venio , vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen ... ... , Cic.: c. in colonia Agrippinensi in domum privatam, Tac.: Cyrri apud hiberna decumae legionis, Tac. – m. Ang. wobei? worauf? = ...
conclūdo , clūsi, clūsum, ere (con u. cludo = ... ... α) übh. abschließen, zum Abschluß bringen, epistulam, Cic.: crimen decumarum (in der Rede), Cic.: aliquando totam huius generis orationem c. atque ...
dē-fungor , fūnctus sum, fungī, mit etw. (einer Verrichtung ... ... Curt. – zugl. m. pro u. Abl., def. tribus decumis pro una, Cic.: pro tuis beneficiis tam vili munere defungor orationis (finde ...
imperium , iī, n. (impero), I) der Befehl ... ... Plaut.: alqm imperio (auf B.) alcis confodere, Flor. – Plur., decumarum imperia, die Zehntauflagen, Cic. Verr. 4, 111. – B) ...
collātio , ōnis, f. (confero), das Zusammenbringen, ... ... Liv.: tributo collatio facta, Liv.: nihil de collatione dicere, stipis verius, quam decumae, Liv. – β) die Beisteuer, der Beitrag ...
cōn-servo , āvī, ātum, āre, bewahren, im ... ... (chronologische Ordnung), Cic.: rerum vicissitudines ordinesque, Cic.: neque ex portu neque ex decumis vectigal conservari (fortbezogen werden) potest, Cic. -libertatem et ...
vectīgal , ālis, Abl. ālī, n. (st. ... ... Zoll (namentlich) portorium, Hafen-, Ein- u. Ausgangszoll, decuma, Getreidezehnt, scriptura, Gefälle, Abgabe von den Triften, s. bes. ...
accessio , ōnis, f. (accedo), I) das Hinzu-, Herantreten, -gehen, -kommen, die Annäherung, quid tibi ad hasce ... ... der Abzug, Ausfall), Scriptt. r.r. u. Cic.: u. decumae, Cic.
hastātus , a, um (hasta), mit einem Wurfspieße versehen, ... ... Caes. u.a.: so auch secundus h., Liv.: u. vollst. decumus ordo hastatus, Liv. – b) primus (secundus) hastatus (sc. centurio), ...
Boviānum , ī, n. (Βουΐανο ... ... Plin. 3, 107, wo Bovianum vetus das eig. Bovianum, Bov. Undecumanorum wahrsch. eben jene Veteranen-Ansiedelung. – Dav.: A) Boviānius , ...
vestīgium , iī, n.( aus verstigium zu verro), I) ... ... . – b) übtr., übh. die zurückgelassene Spur, in lectulo decumanae mulieris vestigia videre recentia, Cic.: tergum foedum recentibus vestigiis verberum, Liv.: vestigia ...
1. cōn-spicio , spēxī, spectum, ere (con u. ... ... γ) m. folg. Acc. u. Infin., calones, qui ab decumana porta ac summo iugo collis nostros victores flumen transisse conspexerant, Caes.: conspexit terrā ...
dissolūtē , Adv. (dissolutus), aufgelöst, I) ohne ... ... Cic.: si quid est factum clementer, ut dissolute factum criminer, Cic.: d. decumas vendidisti (verpachtet), Cic. – b) ausgelassen, diss. hilaris ...