Online-Bibliothek

ēthicus , a, um (ηθικός), ... ... ēthicōs , Adv. (ηθικῶς), ethisch, dicere, Sen. contr. 2, 4 (12), 8.

excelsē , Adv. m. Compar. u. Superl. (excelsus), in die Höhe, hoch, 1) eig.: vitis scandit ... ... ., sein Schmuck ist erhaben, Plin. ep. 2, 3, 3: excelsius dicere, Cic. or. 119.

1. exāctus , a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. exigo), genau, pünktlich, ... ... . – m. folg. Genet., morum fabraene exactior artis, difficile est illud dicere, Ov. fast. 3, 383.

con-tineo , tinuī, tentum, ēre (con u. teneo), ... ... Cass. in Cic. ep.: non continentes (verst. se), quin protinus adicerent, Vell.: non posse milites contineri, quin etc., Caes.: vix me contineo, ...

con-tendo , tendī, tentum, ere, anspannen, I) ... ... Kräfte aufbieten, dahin streben, darauf hinarbeiten, ob eam causam contendi, ut plura dicerem, Cic.: contende quaeso atque elabora, non modo ut... sed etiam ut etc ...

com-moveo , mōvī, mōtum, ēre, gleichs. beregen, d. ... ... ., primisque ab his historia commota est, ut auderet uberius quam superiores et ornatius dicere, Cic.: tua nos voluntas commovit, ut de ratione dicendi conscriberemus, Cornif. ...

ex-perior , pertus sum, īrī (vgl. perītus, perīculum, ... ... m. folg. Infin.: beneficium ei reddere, Ter.: quae sunt tradita... experiar dicere, Quint. – γ) m. folg. ut u. Konj.: ...

cor-ripio , ripuī, reptum, ere (con u. rapio), ... ... aus trabes), Varro LL.: illis mos erat (fulgēre) correptā syllabā uti, ut dicerent fulgĕre, Sen. – b) in der Ausdehnung verkürzen, beschränken, ...

condicio , ōnis f. (condīco), A) im weitern Sinne = ... ... condicionem tantummodo aequam petere, Sall. – condiciones pacis postulare, Vell.: condiciones pacis alci dicere, Liv.: legatos cum condicionibus pacis Athenas mittere, Iustin.: pacem nolle nisi durissimis ...

dīversus (dīvorsus), a, um, PAdi. m. Compar. ... ... Quint.: est huic diversum vitio vitium prope maius, Hor.: u. subst., dicere diversa iis, quae aliis placebant, Vell.: quis non diversa praesentibus contrariaque exspectatis ...

at-tribuo (ad-tribuo), buī, būtum, ere, zuerteilen, ... ... , 43, 9), »(Antonius) mihi pecuniam attribuit?« Cupio videre, qui id audeat dicere, Cic.: pecunia attributa, numerata est, Cic.: censoribus postulantibus, ut pecuniae summa ...

dē-nūntio , āvī, ātum, āre, ankündigen, kundtun, anzeigen ... ... mit Kr. drohen, Cic. u.a.: verb. bellum denuntiare ante et indicere, Cic. – b) als milit. t. t., α) v ...

con-curro , currī ( selten cucurrī), cursum, ere, ... ... os coit atque concurrit, Quint. 10, 7, 8. – quia si ita diceretur, obscenius concurrerent litterae ( nämlich cum nobis wie cunno bis klingen ...

1. in-dignus , a, um, unwürdig, I) ... ... digna atque indigna relatu vociferans, Verg. Aen. 9, 995: enimvero id auditu dicere indignum esse, Liv. 34, 58, 4. – ζ) m. folg ...

com-perio , perī, pertum, īre (vgl. peritus, periculum ... ... compertum habere, zB. interrogatus a rege auditune an oculis comperta haberet, quae diceret, Liv.: quae se absente acta essent, se quoque famā comperta habere, Liv ...

de-inceps , Adi. u. Adv. (dein u. ... ... exciperent, Caes.: possum deinc. totam rem explicare; deinde ad extremum id quod accĭdit dicere, Cic. – ost bei Pronominen u. Adjektiven od. Substantiven den Begriff ...

commūnis , e (altlat. commoinis; vgl. moenia, munus ... ... : numquam manducavi commune et immundum, Vulg. act. apost. 10, 14: cum diceret nil esse communius, Treb. Poll. Gallien. 17, 5.

calculus , ī, m. (Demin. v. 2. calx), ... ... übtr., calculis omnibus, einstimmig, Apul. met. 7, 9: album calculum adicere errori nostro, seinen Beifall geben, begünstigen, Plin. ep. 1, 2 ...

dē-lībero , āvī, ātum, āre (de u. libra ... ... ., Cic.: certum est deliberatumque, quae ad causam pertinere arbitrer, omnia non modo dicere, verum otiam libenter, audacter libereque dicere, Cic.: mihi deliberatum et constitutum est ita gerere consulatum etc., Cic.: ...

co-haereo , haesī, haesum, ēre, zusammenhangen, ... ... die Ereignisse) inter se cohaerent, Curt.: ut non modo non cohaerentia inter se diceres, sed maxime disiuncta et contraria, Cic.: paululum obsoni; ipsus tristis; de ...