praesēgmen , inis, n. (praeseco), das Abgeschnittene, ... ... cadaverum, Apul. met. 2, 20: taleas, scissiones lignorum, vel praesegmina Varro dicit de re rustica I (40, 4), Non. 414, 25.
al-fabricor (ad-fabricor), ātus sum, ārī, anbauen, caverent ne quis villae adfabricaretur sepulcrum, Capitol. Aur. 13, 14: non enim frustra consuetudo quasi secunda et quasi affabricata natura dicitur, Augustin. de music. 6, 7.
oleāgineus , a, um (olea), I) von Ölbäumen, Öl-, semen, Varro: codicilli, Cato: pali, Gromat. vet. – II) übtr.: dem Ölbaume od. der Olive ähnlich, uva, Plin. 14, 38: ...
Helladicus , a, um (Ἑλλαδικ ... ... Cassiod. hist. trip. 4, 39 u.a. – Plur. subst., Helladicī, ōrum, m., die Griechen, Cassiod. hist. trip. ...
trānspicio , ere (trans u. specio), durchsehen, per eas igitur membranas sensus ille, qui dicitur mens, ea quae sunt foris transpicit, Lact. de opif. dei 8, 10: foris quae vere transpiciuntur (sc. per ianuam), was man jenseits ...
theristrum , ī, n. (θέριστρον), I) das Sommerkleid, Hieron. in ... ... – II) bildl., die Hülle, das Gewand, pudicitiae, Hieron. epist. 107, 7.
adiectīvus , a, um (adicio), zum Beifügen dienlich; als gramm. t.t., adiectīvum, ī, n. (sc. nomen) = επίθετον, das Beiwort, Adjektiv (Ggstz. positivum, das Substantiv), Gramm.
īnsectātor , ōris, m. (insector), der Verfolger, Verhöhner, Eiferer gegen etw., plebis, Liv.: vitiorum, Quint.: religionis Christianae, Eutr. 10, 16 extr.: suae pudicitiae, Augustin.
parthenion od. - ium , iī, n. (παρθένιον), Pflanzenname, I) = perdicium, Plin. 21, 176. – II) = linozostis, Plin. 25, 38 ...
famulātrīx , trīcis, f. (famulor), die Dienerin, coquina medicinae fam. est, Donat. Ter. Andr. 1, 1, 3. – attrib. = dienend, penna, Sidon. carm. 2, 128.
inter-fodio (fōdī), fossum, ere, durchgraben, zerstechen, pupillas, Lucr. 4, 714: salicis interfossis radicibus, Pallad. 11, 12, 2.
colōnārius , a, um (colonus), zum Landwirt gehörig, persona, Sidon. epist. 5, 19: condicio, Cod. Iust. 1, 4, 24.
pertermine dicitur auspicium, quod fit, cum de fine Romano in agrum peregrinum transgrediuntur, Mar. Victorin. 1, 4, 42. p. 14, 21 K.
perdīcālis , e (perdix), zu den Rebhühnern gehörig, Rebhühner-, p. herba = perdicium, Ps. Apul. herb. 81.
oculāriter , Adv. (ocularis), mit den Augen, intueri (Ggstz. iudicialiter), Sidon. epist. 7, 14, 4.
secūtōrius , a, um (sequor), nachfolgend, iudicium, Gaius inst. 4. § 166 u. 169.
cordācitus , Adv. (cor), tief im Herzen, Sidon. ep. 4, 6, 1 (einige codd. cordicitus).
saevidicus , a, um (saevus u. dico), hart-, zornig geredet, saevidicis dictis, Ter. Phorm. 213.
tolerandus , a, um (tolero), erträglich, condiciones, Liv. 38, 8, 3.
conaudītum coauditum dicitur, Paul. ex Fest. 65, 8.
Buchempfehlung
Seine naturalistische Darstellung eines Vater-Sohn Konfliktes leitet Spitteler 1898 mit einem Programm zum »Inneren Monolog« ein. Zwei Jahre später erscheint Schnitzlers »Leutnant Gustl" der als Schlüsseltext und Einführung des inneren Monologes in die deutsche Literatur gilt.
110 Seiten, 6.80 Euro