am-icio , icuī u. ixī, ictum, īre (amb ... ... amixit, Varr. fr.: qui te togā praetextā amicuit, Brut. fr.: cultu rex dissimili vestitur syrmate, ut est habitus, quo Liberum patrem amiciri videmus, Solin.: simulacrum ...
similis , e (altind. samá-s, gotisch sama, ... ... usw., hinsichtlich, in speciem Iunonis, Apul. met. 10, 30 (wie dissimilis in dominum, Tac. ann. 2, 39). – h) mit atque ...
con-grex , gregis, I) zur Herde vereinigt, Diomedeae ... ... Alex. 8 (19). – b) gleichartig, homogen, Ggstz. dissimilis, Anthol. Lat. 490 R. – c) beteiligt bei etw ...
potestās , ātis, f. (possum), das Vermögen, ... ... severe praefuit ei potestati, Nep.: censores potestatem gererent, Cic.: potestates magistratuum, Cic.: dissimilitudo potestatum, Cic. – β) meton., die Person, die dieses Amt verwaltet ...
varietās , ātis, f. (varius), die Mannigfaltigkeit, ... ... so verschiedene und entgegengesetzte Meinungen, daß usw., Cic.: magna mihi varietas voluntatis et dissimilitudo opinionis ac iudicii, Cic.: sed declinanda varietas saepe satietati coniuncta, doch genug ...
bellātor , ōris, m (bello) = πολεμιστής (Gloss.), der ... ... bellatores (Ggstz. otiosi urbani, Bummler der Hauptstadt), Liv.: adeo Sulla dissimilis bellator ac victor, ut etc., Vell.: voluisse (L. Metellum) primarium bellatorem ...
dis-socio , āvī, ātum, āre, auseinander gesellen, I) ... ... vinculo colligavit, Cic. – barbarorum copias, Tac.: dissociatis animis civium, Nep.: morum dissimilitudo dissociat amicitias, Cic. – disertos a doctis, Cic.: legionem a legione, ...
dis-simulo (dis-similo), āvī, ātum, āre, eig. ... ... quin delecter, Cic. or. 147: dissimulari non posse ait, quin paria et dissimilia non sint etc., Gell. 6 (7), 3, 40. – absol. ...
clēmentia , ae, f. (clemens), die Milde, Gelindigkeit ... ... c. leonis in supplices, Plin.: c. elephanti contra minus validos, Plin.: nec dissimilis ibi adversus victos, quam in priores clementia Caesaris fuit, Vell. – tuae ...
dīstīnctio , ōnis, f. (distinguo), I) die Absonderung ... ... der Unterschied, die Verschiedenheit, modo intellegatur, quae sit causarum d. et dissimilitudo, Cic.: quae distinctio sit inter ea, quae gignantur, et inter ea, ...
cōnflīctio , ōnis, f. (confligo), I) das Zusammenschlagen ... ... Streit, Konflikt, causarum, Cic. u. Quint.: rerum contrariarum et dissimilium et inter se pugnantium, Cic.: rationum et firmamenti c. et concursus, Cic ...