mātricīdium , iī, n. (matricida), der Muttermord, Cic. de inv. 1, 18.
pethērēdium , iī, n. = petitio hereditatis, Eutych. bei Cassiod. de orthogr. 9.
istīpendium , iī, n., vulg. = stipendium (w. s.), Corp. inscr. Lat. 8, 9838.
altēgradius , a, um = alte gradiens, aufrecht gehend, Tert. de virg. vel. 17.
centinōdius , a, um (centum u. nodus), hundertknotig, Marc. Emp. 31.
adiūtābilis , e (adiuto), fördersam, opera, Plaut. mil. 1144.
adiuvāmentum , ī, n. (adiuvo), die Unterstützung, der Beistand, die ... ... de eccl. off. 1, 18, 3 (Plur.); vgl. Gloss. ›adiuvamentum, βοήθημα‹.
aequipondium , ī, n. (aequus u. pondus), das Gegengewicht an der Wage ( σήκωμα), Vitr. 10, 3 (8), 4. – übtr., die Sonnenwende, Augustin. serm. 49, 2 ed. Mai.
Gordiūtīchos , n. indecl. (Γορδίου τειχος), ein Flecken in Karien, eine Tagereise südöstl. von Antiochia, Liv. 38, 13, 11.
per-diūturnus , a, um, sehr lange dauernd, sehr langwierig, Cic. de nat. deor. 2, 85 (aber Cic. Sest. 58 Halm u. Müller diuturnumque).
heptastadium , iī, n. (επταστάδιον), ein Damm von sieben Stadien, Amm. 22, 16, 10.
adiūrāmentum , ī, n. (adiuro), das Beschwören, inständige Bitten, Vulg. Tob. 9, 5.
frātricīdium , iī, n. (fratricida), der Brudermord, Tert. de monog. 4 u.a. Eccl.
adiūrātōrius , a, um (adiuro), eidlich, cautio, Cod. Iust. 12, 25 (26) 4, 4.
nitidiusculē , Adv. (nitidiusculus), hübsch glänzend, -prächtig, Plaut. Pseud. 774.
barbitondium , ī, n. (barba u. tondeo), das Bartabzwicken, Schol. Pers. 1, 15.
gladiunculus , ī, m. = gladiolus, Acta martyr. Polycarp. 13.
parricīdium (pāricīdium), iī, n. (parricida), ein arger, verruchter Mord an nahe Verbundenen, vom Kindes- und Geschwistermord, zB. v. Sohnesmord, p. filii, Liv. 8, 11, 7: u. so absol., Iustin ...
grandiusculus , a, um (grandis), ziemlich groß = ... ... 9, 8: filii vel parvuli vel grandiusculi, Augustin. de civ. dei 19, 12, 2: ablactatur iam non infans, sed iam grandiusculus, Augustin. in psalm. 130, 13. – / ...
centumpondium , ī, n. (centum u. pondo), ein Gewicht von hundert Pfund, das Zentnergewicht, Plaut. asin. 303. Cato r. r. 13, 3.