re-fulgeo , fulsī, ēre, einen Widerschein geben, widerstrahlen, ... ... E. erblühte diese H. für das Wohlergehen ihrer K., Vell.: non tibi divitiae velut maximum generis humani bonum refulserunt, Sen.: in quibus (luminibus artis) primus ...
volāticus , a, um (volo, āre), I) geflügelt, ... ... , Cic.: volaticus ac levis, Sen. – 2) flüchtig, vergänglich, divitiae fluxae, caducae, volaticae, Augustin. serm. 19, 5: huius saeculi volatici ...
hochmütig , superbus (stolz, w. vgl.). – vanus ... ... jmd. h. machen, alcis animum ad superbiam extollere: Reichtum macht h., divitiae animos faciunt: es wird jmd. h., alcis animus ad superbiam extollitur; ...
sēstertius , a, um (semis-tertius), dritthalb, I) ... ... , Aur. Vict. 8, 2, 3: ut quae maxima inter nos habentur, divitiae, gratia, potentia, sestertio nummo aestimanda sint, Sen. ep. 95, 59. ...
cōnspicuus , a, um (conspicio), in die Augen fallend, ... ... .: ut luna suis illustrem et conspicuum praeberet hostem, Frontin.: Romanis conspicuum eum novitas divitiaeque faciebant, Liv. – m. Abl. (wodurch?), conspicuus formā ...
pedisequus (altlat. pedisecus), a, um (*peda = griech ... ... .a. – im Bilde, iuris scientiam eloquentiae tamquam ancillulam pedisequamque adiunxisti, Cic.: divitiae, quae virtutis pedisequae sint, Cornif. rhet. – übtr., clamore pedisequorum ...