trāicio (trānsicio), iēcī, iectum, ere (trans u. iacio ... ... Caes.: sese in regnum Bogudis, Asin. Poll. in Cic. ep.: sese duabus navibus in Africam, Liv.: u. bl. Cassandriam inde, Liv.: tr ...
ēruptio , ōnis, f. (erumpo), das Heraus-, Hervorbrechen ... ... tua praeclara Mutinā (aus M.) eruptio, Cic.: er. ex oppido simul duabus portis, Liv.: eruptionem facere, Caes.: eruptionem facere in hostes, Liv., in ...
1. oppūgno , āvī, ātum, āre (ob u. pugno ... ... cuniculis oppugnatur, Cic.: absol., ut una semper pars (exercitus) quietis interim duabus oppugnaret, die Belagerung fortsetzte, Liv.: quorum acerrimo concursu cum magnam partem ...
con-tendo , tendī, tentum, ere, anspannen, I) ... ... m. folg. Infin., fugā salutem petere contenderunt, Caes.: hunc (locum) duabus ex partibus oppugnare contendit, Caes.: vide ne, dum ad cacumen pervenire contendis, ...
gemellus , a, um (Demin. v. geminus), doppelt ... ... an einem Stiele haben, Plin.: quam (legionem) factam ex duabus gemellam (Doppellegion) appellabat, Caes. b. c. 3, 4, 1 ...
cōn-sequor , secūtus sum, sequī, beifolgen, d.i. ... ... durch), dominationem non vi c., sed suorum voluntate, Nep.: c. tantam gloriam duabus victoriis, Nep.: nemo, qui fortitudinis gloriam consecutus est insidiis et malitiā, laudem ...
conventus , ūs, m. (convenio), das Zusammenkommen ... ... Weltkongreß) agere, Iustin. – m. ad u. Akk., rarus duabus tribusve civitatibus ad propulsandum commune periculum conventus, Tac. Agr. 12, 2. ...
continuus , a, um (contineo), zusammenhaftend, -hängend, ... ... dies continuos quid egisset? Plaut.: stella crinita per septem dies continuos fulsit, Suet.: duabus continuis noctibus somnia vit, Suet.: per continuos menses (Monate nacheinander) caput ...
con-crēsco , crēvī, crētum, ere, in sich zusammenwachsen, ... ... ex u. Abl., vel ex morbo vel ex ictu concrescit umor sub duabus tunicis (oculi), Cels. – m. Ang. wodurch? ...
tormentum , ī, n. (torqueo), I) ein Werkzeug zum ... ... servo in dominum ne tormentis quidem quaeri licet, Cic.: quo magis necessarium habui ex duabus ancillis quid esset veri et per tormenta quaerere, Plin. ep.: verberibus ac ...
strāgulus , a, um (sterno), zum Über - od ... ... Cic.: stragula cubicularia, Plin.: pellibus haedinis pro stragulis uti, Val. Max.: ex duabus paenulis altera stragulum, altera opertorium facta est, Sen. – b) die ...
col-luctor , ātus sum, ārī (con u. luctor), ... ... calamitate, Sen.: cum agro od. solo, Col. u. Plin.: duabus legibus inter se colluctantibus, einander widersprechend, Augustin. – v. kranken ...
īn-faustus , a, um, I) aktiv = ungünstig ... ... unglücklich, v. Pers., infaustus bellis, Tac. ann. 12, 10: vicus duabus cladibus notus infaustusque, Tac. hist. 2, 23.