tempto , āvī, ātum, āre, betasten, befühlen, berühren, ... ... ratibus, das Meer befahren, Verg.: viam, Verg. u. Liv.: dubiam spem armorum, das Waffenglück versuchen, Vell.: tempt. aliquid (Ggstz. ...
1. numero , āvī, ātum, āre (numerus), zählen, ... ... se quoque inter bonos, Plin. ep.: alqd inter accessiones, Plin. ep.: inter dubia, Tac.: alqm in primis, Cic.: in vulgo patronorum, Cic.: voluptatem in ...
volūto , āvī, ātum, āre (Intens. v. volvo), ... ... Cic.: in omni dedecore, Cornif. rhet.: gravia, in quibus volutabatur, incerta, dubia, Sen.: inter mala volutor plurima, Sen.: immunditiis tam pessimis, Augustin. – ...
duplex , plicis (duo u. zu plango, plāga), eig ... ... . – B) doppelsinnig, zweideutig, a) v. Wörtern, verba dubia et quasi duplicia, Quint. 9, 2, 69. – b) v. ...
morsus , ūs, m. (mordeo), das Beißen, ... ... Worten, der hämische Angriff, Hor. ep. 1, 14, 38: dubiā morsus famae (verleumderischen Gerüchts) depellere pugnā, Sil. 7, 271. – ...
fluito , āvī, ātum, āre (Intens. v. fluo), ... ... Hor.: m. Abl. (in), animi incerto errore, Lucr.: spe dubiae horae, Hor. – II) zerfließen, triefen, dum recentes musteos ...
1. celsus , a, um, Adi. m. Compar. ... ... celsus et erectus, Cic.: celsi (in gehobener Stimmung) et spe haud dubiā feroces, Liv.: quo generosior celsiorque est, Quint.: celsā mente, Sil. – ...
ex-pedio , īvī u. iī, ītum, īre (vgl ... ... dico hominis, sed populi fuerit, expedire potes? Sen. – nunc adeo quae sit dubiae sententia menti expediam et paucis docebo, Verg. – m. folg. Acc ...
con-dōno , āvī, ātum, āre, jmdm. etw. ... ... etw. leisten, geben, quod (iudicium) unā sententiā eāque dubiā potentiae alicuius condonatum existimetur, Cic. ep. 5, 18, 2. ...
laetitia , ae, f. (laetus), I) subj. = die ... ... satis moderate ferre laetitiam, Liv.: maximam laetitiam capere ex alcis litteris de spe minime dubia et plane explorata triumphi, Cic. ep.: nec praesens tantummodo effusa est laetitia, ...
dis-cerno , crēvī, crētum, ere, absondern, trennen, ... ... ruricolûm lites, ibid. 8, 52. – übtr., v. Lebl., oracula dubia legimus, quae non nisi casus discrovere supremi, deren Bedeutung erst der Ausgang ...
probātio , ōnis, f. (probo), I) das für tüchtig ... ... , Plin. ep.: quod obscurum est et ambignum probationibus adiuvandum est, Sen.: si dubia sunt, quae praecipis, probationes adicere debebis, Sen. – dah. als rhet ...
... 4, 25, 22), quasi confessa nec dubia signa, Col.: c. hostium obsequia, Plin, pan. – u. ... ... confessis disserere, Plin.: adhuc versamur in confessis, Quint.: a confessis transeamus ad dubia, Sen. – 2) insbes. (bei den Eccl.) sich ...
calamitās , ātis, f., Schaden, Unheil, I) ... ... lamentari tanti imperii calamitatem (Sturz), Cic.: cum Romanum imperium non dubiā iam calamitate nutaret, sichtbar dem Verfalle zueilte, Eutr. – Plur., ...
cōnfīnium , ī, n. (confinis), I) die Grenzscheide ... ... confinio positum, Sen. ep. 70, 2: Plur., confinia noctis, noctis dubiae, Abenddämmerung, Ov., lucis et noctis, Morgen- u. Abenddämmerung, ...
dēstinātio , ōnis, f. (destino), die Bestimmung, Festsetzung ... ... a) der entschiedene Entschluß, mortis, exspirandi, Plin.: mea, haud dubia, Tac. – b) die Hartnäckigkeit, Beharrlichkeit, Amm. 15 ...
interpretātio , ōnis, f. (interpretor), I) die Erklärung ... ... (Sprachen), Vulg. 1. Cor. 12, 28: singula magnas interpretationes habent nec dubias, Plin. 18, 26. – B) insbes.: 1) die ...