1. comitātus , ūs, m. (comitor), I) die ... ... . unter B., Caes. – übtr., pruna hordearia appellata a comitatu frugis eius, weil sie gleichzeitig mit dieser Frucht reifen, Plin.: tanto virtutum comitatu ...
repetītio , ōnis, f. (repeto), I) die Rückforderung ... ... habere, ICt. – II) die Wiederholung, a) übh.: eiusdem verbi crebra r., Cic.: r. brevis rerum, Quint. – b) ...
stultitia , ae, f. (stultus), die Torheit, ... ... Plaut., Cic. u.a.: multorum stultitiam perpessum esse, Cic.: calumniam stultitiamque eius obtrivit ac contudit, Cic.: stultitia est m. Infin., stultitiast venatum ducere ...
augmentum (in Hdschrn. auch augumentum), ī, n. (augeo ... ... augm., Steuererhöhung, Amm. 17, 3, 5: Plur., luminis eius (= lunae) vel augmenta vel damna, Firm.: detrimenta lunae et augmenta, Fulgent ...
notābilis , e (noto), I) bemerkenswert, a) ... ... , auffällig, berüchtigt, foeditas vultus, Plin.: tempestas, Tac.: si quid in peius notabile est, Quint.: notabilis turpitudine, ICt. – II) übtr., ...
inter-itus , ūs, m. (intereo), der Untergang, ... ... ) lebl. Subjj.: legum, Cic.: vitae, Gell.: pro me est repentina eius coloris facies (Erscheinung) et repentinus interitus (Verschwinden), Sen.: im ...
... durchfließen, si vas fiat e ligno eius, vina transfluere ac remanere aquam, si quā fuerit mixta, Plin. 16 ... ... 4, 5. – III) hinüberfließen, bildl., premebam oculos eius et confluebat in praecordia mea maestitudo ingens et transfluebat (ergoß sich) ...
1. modulātus , a, um, PAdi. (v. modulor), ... ... . 85: carmen, Suet. Cal. 16, 4: num (haec repetitio instauratioque eiusdem rei sub alieno nomine) orationem modulatiorem aptioremque reddit, Gell. 13, 25 ( ...
ob-secundo , āvī, ātum, āre, jmds. Absichten und Unternehmen ... ... es am Platze ist = zur rechten Zeit), Ter.: alci, Cic.: ut eius (Pompei) semper voluntatibus non modo cives assenserint, socii obtemperarint, hostes oboedierint, ...
professor , ōris, m. (profiteor), der öffentliche Lehrer, ... ... .: professores omnium artium, Spart.: professores aliarum artium vulgo multique sunt, Sen.: professores eius (virtutis) ut antistites colite, Sen.: absol., v. Rhetor, Quint., ...
prae-niteo , uī, ēre, hervorleuchten, hervorglänzen, prangen, ... ... luna subito praenitens, Plin.: niveā veste praenitens, Apul.: gentes, quarum titulis forum eius (sc. Augusti) praenitet, Vell. 2, 39, 2. – II) ...
in-urbānus , a, um, unfein (gew. mit ... ... oris et gestus non inurbanus, nicht ohne Anstand, nicht ungefällig, Quint.: erat eius (orationis) quidam tamquam habitus non inurbanus, nicht ohne feine Haltung, Cic ...
ex-pavēsco , pāvī, ere, a) vor etw. ... ... ad id, Liv.: ad occursum (v. Tieren), Sen.: a primo conspectu eius (v. Tieren), Plin. – b) m. Acc., vor ...
prō-tūbero , āre, hervorschwellen, als Auswuchs hervortreten, -wachsen, de fronte eius (equi Bucephali) quaedam corniculorum minae protuberabant, Solin. 45, 8: poma protuberant, Solin. 46, 5: oculi protuberantes, Sidon. epist. 7, 11, 12. – ...
prae-flōro , āvī, ātum, āre (flos), vorher der ... ... die Blüte abstreifen, bildl., fructum gaudii, vermindern, Gell.: gloriam eius victoriae praefloratam esse apud Thermopylas, habe das Glänzende verloren, Liv.: summum ...
aviāticus , a, um (avia), großmütterlich, der Großmutter, munus, ICt. in Iurispr. Anteiust. p. 822 ed. Schulting: donationes, Resp. Papin. tit. 22. – subst., aviāticī, ōrum, m., die Enkel ...
aemulātor , ōris, m. (aemulor), der Nacheiferer, ... ... . ad Att. 2, 1, 10. – m. Acc., facta consultaque eius quidem aemulator erat, Sall. hist. fr. 3, 7 D. (Kritz ...
bacchātio , ōnis, f. (bacchor), I) die Bacchusfeier ... ... u.a. – II) das bacchantische Schwärmen, sileatur de nocturnis eius bacchationibus ac vigiliis, Cic. II. Verr. 1, 33. – übtr., ...
āversātio , ōnis, f. (aversor), die Abneigung, ... ... et suorum desperatio, Sen. de tranqu. anim. 2, 11: quia infixa nobis eius rei aversatio est, Sen. ep. 97, 16: Plur., Sen. ...
vallicula , ae, f. (Demin. v. vallis), das ... ... Paul. ex Fest. 42, 7: übtr., et cum viderit in parietibus eius quasi valliculas pallore sive rubore deformes, kleine Riefen od. Höhlungen, Vulg. ...
Buchempfehlung
»Zwar der Weise wählt nicht sein Geschicke; Doch er wendet Elend selbst zum Glücke. Fällt der Himmel, er kann Weise decken, Aber nicht schrecken.« Aus »Die Tugend« von Albrecht von Haller
130 Seiten, 7.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro