Online-Bibliothek

com-prehendo (zsgzg. com-prēndo) , prehendī (prēndī), ... ... Plin. – v. lebl. Subjj., α) v. Instrumenten, saepe enim forceps, cum dentem comprehendere non possit aut frustra comprehendat, os gingivae prehendit et ...

circum-fundo , fūdī, fūsum, ere, I) etw. ... ... dem, was umringt usw. wird, αα) übh., v. Pers., neque enim stipatus satellitum manu, sed circumfusus undique nunc senatus nunc equestris ordinis flore, Plin ...

inveterāsco , āvi, āscere (invetero), alt werden, I) ... ... inveteraverit, Cels.: ubi inveteraverunt dolores, Cels.: ubi inveteraverit malum, Cels.: ulcus enim vivescit et inveterascit alendo, Lucr. – β) v. anderen, bes. ...

cōnstitūtum , ī, n. (constitutus, Partiz. v. constituo), ... ... ad constitutum venire, Varr. – v. lebl. Subjj., videmus enim ventos per complures dies ad constitutum redire, Sen. nat. qu. 7, ...

continuātio , ōnis, f. (continuo), I) aktiv = die ... ... der Zusammenhang der Worte, quasi nodi continuationis, Cic.: non est enim in verbo modus hic, sed in oratione, id est in continuatione verborum, ...

dēnūntiātio , ōnis, f. (denuntio), die Ankündigung, ... ... – d) die Voranzeige von etw. Zukünftigem, quae est enim a dis profecta significatio et quasi denuntiatio calamitatum? Cic. de div. 2, ...

dēversōrius , a, um (deverto), zum Einkehren-, Logieren gehörig, ... ... ac deversorium flagitiorum omnium, Cic.: studiorum d. esse, non libidinum, Cic.: commorandi enim deversorium natura dedit, non habitandi, Cic. – / Die Hdschrn. wechseln ...

conciliātio , ōnis, f. (concilio), das Zusammenbringen, ... ... m. obj. Genet. u. ad m. Akk., prima est enim conciliatio hominis ad ea, quae sunt secundum naturam, Cic. – II) ...

favōrābilis , e, Adi. m. Compar. (favor), I) Gunst habend = begünstigt, beliebt, angenehm, willkommen ... ... , Val. Max.: oratio, Tac.: actio, Quint.: animi docilitas, Eutr.: id enim et favorabilius et tutius, Plin. ep.

imitāmentum , ī, n. (imitor), die Nachahmung, ... ... praeferre (zur Schau tragen), Tac. ann. 14, 57: quis enim tam parvis oblectare animum imitamentis possit, si vera cognoverit, Sen. contr. 2 ...

ante-gredior , gressus sum, gredī (ante u. gradior), ... ... 16, 12, 8. – II) übtr., in der Zeit: quicquid est enim quod deceat, id tum apparet, cum antegressa est honestas, Cic.: res eodem ...

memorābilis , e, Adi. m. Compar. (memoro), 1) ... ... magis quam pacis artibus; memorabilior prima pars vitae quam postrema fuit, Liv.: quid enim est memorabilius quam eum, cuius irae nihil obstat, ipsum sibi manum inicere, ...

circumcīsus , a, um, PAdi. (v. circumcido), ... ... übtr. = σύντομος, a) übh., rings beschnitten, beschränkt, quid enim tam circumcisum, tam breve, quam hominis vita longissima, Plin. ep. ...

il-līberālis , e (in u. liberalis), I) ... ... gemein, unanständig, facinus, Ter.: quaestus, Cic.: genus iocandi, Cic.: est enim (artificium), etiamsi minus necessarium ad bene dicendum, tamen ad cognoscendum non illiberale, ...

animadversio , ōnis, f. (animadverto), das Hinrichten des Geistes auf ... ... Gell.: paterna, Cic.: vitiorum, Cic.: Dolabellae in audaces sceleratos, Cic.: nostra enim quaestio et an. in nostrum civem est, Liv.: domini adversus servos, Lact ...

integumentum , ī, n. (intego), die Überdeckung, Bedeckung ... ... Cael. 47: istius insignis nequitia frontis involuta integumentis, Cic. Pis. 12: lubenter enim te evolutum illis integmentis (integum.) dissimulationis tuae nudatumque perspicio, Cic. de or ...

in-verēcundus , a, um, unsittsam, unbescheiden, unverschämt, ohne ... ... verrät wenig Scheu u. Scham, Paul. dig. 32, 23. – quid enim illis inverecundius? Val. Max. 7, 7, 1. – inverecundissimus (v ...

in-conveniēns , entis, I) nicht übereinstimmend, unähnlich ... ... 11, 42. Ambros. in psalm. 118. serm. 13. § 11: est enim inconveniens deo, ut eiusmodi potestate sit praeditus, Lact. de ira 3, 1 ...

convenienter , Adv. (conveniens), zusammen-, übereinstimmend, entsprechend, angemessen, ... ... nostrae statum locuti estis, Liv. 23, 5, 4. – absol., non enim potest c. dici nihil comprehendi posse, si etc., Cic. Acad. 2, ...

circumscrīptio , ōnis, f. (circumscribo), die Beschreibung eines ... ... s. ambitus no. I, 2, b); vgl. Cic. Brut. 34 ipsa enim natura verborum quādam circumscriptione comprehendit concluditque sententiam. – B) ( nach circumscribo ...