Online-Bibliothek

ēminēns , entis, I) Partic. v. emineo, w. ... ... Quint. 8, 2, 7. – neutr. subst., species ut quaedam sit deorum, quae nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi, nihil eminentis, Cic. ...

ab-ripio , ripuī, reptum, ere (ab u. rapio), ... ... Ter.: filios e complexu parentum, Cic.: virginem a complexu patris, Liv.: liberos eorum obsidum nomine in servitutem, Auct. b. Afr.

dē-gusto , āvī, ātum, āre, etw. abkosten = ... ... , odorere (auf den Zahn fühlst) et istum convivam tuum degustes, Cic.: eorum, apud quos aliquid aget aut erit acturus, mentes sensusque degustet (v. ...

ex-surgo (exurgo), surrēxī, surrēctum, ere, sich in ... ... politisch sich erheben, feindlich aufstehen, auftreten, invidiā eorum exsurgere rursus plebem, Liv.: qui ne nunc quidem, obnoxiis inimicis, exsurgitis, ...

cāritās , ātis, f. (carus), der hohe Preis, ... ... wessen? (von wem ausgehend od. woraus hervorgegangen?), hominum, Cic.: deorum, Cic.: civium, Cic. u. Liv. (verb. amor civium etc ...

Cassius , a, um, Name eines urspr. patriz., dann plebej ... ... Rosc. Am. 84. Val. Max. 3, 7, 9 (cuius tribunal scopulus reorum dicebatur; dah. Plur. appellat. = strenge usw. Richter, Lycurgos invenisse ...

cīvitās , ātis, f. (civis), I) abstr., der ... ... eicere, Cic.: civitatem bello persequi, Caes. – übtr., una c. communis deorum atque hominum, Cic.: c. Stoicorum, Tac. – B) meton. ...

ex-quīro (archaist. exquaero), quīsīvī, quīsītum, ere, I ... ... Cat. 13, 3. – b) übtr., untersuchen, prüfen, eorum tabulas, Cic. Verr. 4, 137: facta alcis ad (nach) ...

1. cōn-fūto , āvi, ātum, āre (vgl. refūto ... ... , harum aedium symmetria confutabat architectones, Varr. sat. Men. 249: patroni sensus eorum (iudicum)... honorificis verecundisque sententiis commulcere, non iniuriis atque imperiosis minationibus confutare (debent ...

dē-voveo , vōvī, vōtum, ēre, durch Gelübde geloben, - ... ... alqm, Nep. u.a.: se, Quint. u. Ps. Cypr.: eorum exsecrationibus devoveri, Iustin.: dev. suas artes, Ov.: scelerata arma, Ov.: ...

dēditio , ōnis, f. (dedo), a) aktiv, die ... ... u. Akk. an wen? qui, quos ad mortem devovissent, eorum deditionem vivorum hosti fecissent, Liv. 31, 18, 6: levissimum malorum deditio ...

audācia , ae, f. (audax), die Kühnheit, ... ... Cic.: alcis audaciam debilitare, Cic., frangere, Liv., contundere et frangere, Cic.: eorum dementem reprimere audaciam, Sisenn. fr.: m. folg. Infin., haec mihi ...

affīnis (adfīnis), e, angrenzend, I) eig.: ... ... suspicionis, Cic.: qui eius rei auctores adfinesque essent, Liv.: ne quis eorum ad hastam accederet sociusve aut affinis eius conductionis esset, Liv. – m. ...

augēsco , auxī, ere (Inchoat. v. augeo), zu ... ... qui rem Romanam Latiumque augescere (al. augiscere) voltis, Enn. tr.: eo res eorum auxit, Cato fr.: cum hostium res tantis augescere rebus cerneret, suas imminui, ...

audītus , ūs, m. (audio), das Hören, ... ... übtr., das Gehör = die Ohren, auditus hominum deorumque, Apul. de dogm. Plat. 1, 1. – II) insbes., ...

audītio , ōnis, f. (audio), das Hören, ... ... ipse non vidisset? Cic.: si accepissent famā et auditione esse quoddam numen et vim deorum, Cic. – dah. meton., das leere Gerede, Gerücht, ...

ag-grego (ad-grego), āvī, ātum, āre, eig. ... ... mit seiner Neigung anschließen an usw., sich hinneigen zu usw., Cic.: se ad eorum amicitiam, Caes. – m. Dat., cum aut vincentibus spes aut pulsis ...

aculeus , ī, m. (Demin. v. acus), der ... ... non pungit, sed infigit, Plin. ep.: orator cum delectatione aculeos relinquit in animis eorum, a quibus est auditus, Cic.: tamen horum (philosophorum) oratio neque nervos ...

aemulor , ātus sum, ārī (aemulus), sich bestreben, ... ... Cic.: virtutes maiorum, Tac.: studia, Liv.: studium philosophiae et placita philosophorum, sectam eorum, Tac. – β) m. Dat., Coel. Antip. fr. ...

dē-pereo , periī, peritūrus, īre, zugrunde gehen, umkommen, ... ... .: gens hominum vitio deperitura fuit, Ov.: bes. im Kampfe, si quis eorum (militum) deperisset, Varro LL.: magna pars (illius exercitus) deperiit, Caes.: ...