Hērāclītus , ī, m. (Ἡράκλει ... ... er lache immer). Seine Schriften, die er im Dianatempel zu Ephesus niederlegte, waren außerordentlich dunkel. In der Natur nahm er zwei Grundkräfte an, den Streit (ε ...
sodālicius , a, um (sodalis), genossenschaftlich, kameradschaftlich, I ... ... Busenfreunden, der gesellige Umgang, Catull. Val. Max. u. Sen.: adulterorum sodalicia, Gen. mit E. Sen. – B) insbes.: 1 ...
pecūliāris , e (peculium), I) zum Privateigentum-, zum Sondergute gehörig, a) = eigen, eigentümlich, Sonderguts-, ... ... fuerit, Cic. – b) eigen in seiner Art, ganz besonders, außerordentlich, munus, Iustin.: edictum, Cic.
2. Cēnsōrīnus , ī, m., ein röm. Grammatiker des 3 ... ... verfaßte; vgl. O. Iahn Prolegg. ad Censorini de die natali libr. (Berol. 1845) p. V. W. Teuffel Gesch. der röm. Literat. ...
supercilium , iī, n., die Augenbraue ... ... .: quod candidum splenium in hoc aut in illud supercilium transferebat, Plin. ep.: altero ad frontem sublato, altero ad mentum depresso supercilio, Cic.: altero erecto, altero composito supercilio, Quint.: fere id in capillo fit, rarius in barba, ...
sollicitūdo , inis, f. (sollicitus), I) die physische ... ... , Cic.: afficior curā et quam pro me sollicitudinem non adii, quasi pro me altero patior, Plin. ep.: nec tibi sollicitudinem ex dubitatione mea nec spem ex ...
... regelmäßig u. zu bestimmten Zeiten od. nur außerordentlich unter bestimmten Umständen gewählt wurden; in curules od. non curules, ... ... Nep. Them. 7, 4; Lys. 4, 3 (bei Cicero u.a. Plur. magistratus). – / Abl. magistrato, Lex ...
in-discrētus , a, um (in u. discerno), I) ... ... , ut etc., Quint.: quidam his indiscretis nominibus utuntur, Cels.: hostium terga caesuris adero indiscretus, Amm.: suum cuique sanguinem (d.i. Kinder) indiscretum, sed ...
Alēiī campī (griech. Sing. Ἀλήϊον πεδίον, το, von ... ... u. die Stadt Samos, Plin. 5, 91, wo nach dem Mytus Bellerophon vom Pegasus herabstürtzte u. von Jupiters Blitz geblenbet lange umherirrte, Cic. poët ...
dēfatīgātio (dēfetāgātio), ōnis, f. (defatigo), die Erschöpfung ... ... beim Lesen), Cic.: nunc quoniam satis huius voluminis magnitudo crevit, commodius est in altero libro de ceteris rebus deinceps exponere, ne qua propter multitudinem litterarum possit animum ...
trisyllabus , a, um (τρισύλλ ... ... , 3 K.: sie socer, macer, quod in transitu fiat ab altero, trisyllabum soceri, ab altero bisyllabum macri, Varro LL. 9, 91: nec umquam invenies (praeteritum perfectum) ...
singulārius , a, um (singularis), I) einzeln, ... ... singularis no. I, B, 2, a. – II) übtr., außerordentlich, velocitas, Gell. 9, 4, 6.
in-crēdibilis , e, I) passiv: A) unglaublich ... ... Sall. u. Sen. – b) übtr., unglaublich = außerordentlich, celeritas, Vell.: fides, vis ingenii, Cic.: furor, Cic. u ...
singulāriter , Adv. (singularis), I) einzeln, a) ... ... . u. Ambros.: pluralia efferre, Quint. – II) übtr., außerordentlich, alqm diligere, Cic. Verr. 2, 117: alqm amare, Plin. ...
Laurolāvīnium , iī, n., späterer Name der Stadt Lavinium (w. s.), nachdem im Zeitalter der Antonine Laurentum zu einer Stadt mit ... ... vgl. A. W. Zumpt de Lavinio et Laurentibus Lavinatibus comm. epigr. Berol. 1845. 4.
... bezieht sich auf die Ausgabe von Lachmann (Berol. 1850). Bei Cicero, sowie überhaupt bei allen Schriftstellern, ... ... nat. hist. sind die Ausgaben von Detlefsen (Berol. 1866-1873) und von Jan-Mayhoff (Lips. 1870-1875 lib ... ... Die Inschriften sind nach dem Corpus inscriptionum Latin. antiqu. (Berol. 1863 sqq.) nach Band und Nummer ...