Online-Bibliothek

aequē , Adv. (aequus), I) gleich = gleichmäßig, geradeso ... ... .: Egnatii absentis rem ut tueare, aeque a te peto, ac si mea negotia essent, Cic.: nihil aeque eos terruit, quam praeter spem robur et color imperatoris, ...

migro , āvī, ātum, āre, (zu griech. ἀμείβω, ... ... ab occidente in orientem, Augustin. serm. 88, 9: relicta quae migratu difficilia essent, Liv. 10, 34, 12: Rhoeteia regna migrantur in Libyam superis, ...

ad-hūc , Adv. (ad u. huc), bis ... ... unam rem adhuc adiciam, Sen.: atque adhuc alibi, Quint.: an adhuc aliqui conscii essent, Iustin.: sunt adhuc aliquae non omittendae in auro differentiae, Plin. – d ...

1. minor , ātus sum, ārī ( mit minae u. ... ... – m. folg. ut u. Konj., minantes, ut Perseo auxilio essent, nisi etc., Liv. epit. 44: u. so Vulg. genes. ...

ē-māno , āvī, ātum, āre, herausfließen, herausrinnen, ... ... sua emanasse, Liv.: emanasse Syllae edictum, Suet.: quaeque dicta ab rege quaeque responsa essent emanavere, Liv.: ne per nos his sermo tuus emanet, Cic.: per quosdam ...

Bāiae , ārum (Dat. auch Bais), f., I) ... ... 20: homo durus ac priscus invectus est in eos, qui mense Aprili apud Baias essent et aquis calidis uterentur, Cic. in Clod. fr. 20 M.: Baiis ...

dē-fero , dē-tulī, dē-lātum, dē-ferre, I) ... ... casu in freto aestus morari aut deferre naves in terram posset, Liv. – quo essent eae (naves) delatae, primis diebus ignorabant, Caes.: onerariae (naves) duae ...

cōn-sto , stitī, stātūrus, āre, wörtl. beihinstehen = ... ... ut usque ad alterum R litterae constarent integrae (unverändert, unversehrt), reliquae omnes essent in litura, Cic.: cum sint huc forsitan illa, haec translata illuc, summā ...

1. claudo , clausī, clausum, ere, in der Volksspr. ... ... perfertur ad nos praeter rumores de oppresso Dolabella, Cic. – quod clausae hieme Alpes essent, Liv.: rura tum gelu claudit hiems, Verg. – u. bes. ...

dignus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... Sache als Richter aufzuwerfen, Tac.: dignior heres, Hor.: interrogatus ab eo, an essent alii digniores, respondit etc., Suet.: quaerunt, quem imperii faciat heredem. Respondet: ...

gradus , ūs, m. (gradior), I) der Schritt ... ... .: infimus fortunae gr., Cic.: nulli contumeliarum gradus, Plin. pan.: ut gradus essent ambitionis inter aequales, Cic.: oratorum aetates et gradus persequi, Cic.: an censes ...

im-pleo , plēvī, plētum, ēre (in u. *pleo ... ... Zahl, ein Maß, eine Größe vollkommen ausfüllen, -erreichen, impleta ut essent sex milia armatorum, Liv.: in quibus eques triginta milia implebat, Curt.: modius ...

caecus , a, um (altirisch caech, got. haihs, ... ... leb. Wesen: catuli aeque caeci, priusquam dispexerunt, ac si ita futuri semper essent, Cic.: nemo, ne ille quidem qui caecus factus est, Cic.: Hypsaea ...

statio , ōnis, f. (sto), I) das Stehen ... ... , Liv.: fore, ut minus intentae in custodiam urbis diurnae stationes ac nocturnae vigiliae essent, Liv. – β) der Standort, das Quartier ...

de-inde , abgek. de-in , Adv. (de ... ... in Hispania...: tum vero ipsam veterem Carthaginem vendunt, Cic.: quippe oppidanā lasciviā invicem incessentes probra, deinde saxa, postremo ferrum sumpsere, Tac. – so korresp. m ...

iūdico , āvī, ātum, āre (ius dico; vgl. Varro ... ... .: alqm hostem, Nep.: alqs iudicatur hostis ab alqo, Iustin.: qui fortissimi iudicati essent, Curt. – alqd dignum poenā, Phaedr.: ipse iudicavit, quam etc., Cic ...

dir-imo , ēmī, ēmptum, ere (dis u. emo), ... ... dirimere iras (= iratos), Liv. 1, 13, 1: nox incertos victi victoresne essent diremit, Liv. 9, 33, 4. – b) Lebl.: α) ...

vereor , ritus sum, ērī (griech. επὶ ορονται, sie ... ... vana evadat, Liv.: litteris tuis intellexi te vereri, ne superiores mihi redditae non essent, Cic.: illa duo vereor, ut tibi possim concedere, Cic.: non verendum ...

placeo , uī, itum, ēre (verwandt mit placāre, wie ... ... tu in Cumanum venires, Cic.: ita nobis placitum est, ut ea, quae difficillima essent, potissimum conscriberemus, ich habe für gut befunden, zu schreiben, ...

af-fīgo (ad-fīgo), fīxī, fīxum, ere, anheften, ... ... Passiv = festhaften, vidit Simonides ea maxime affigi animis nostris, quae essent a sensu tradita atque impressa, Cic.: altius in animo sedent, quae pronuntiatio, ...