tenuis , e (altind. tanu-s, ausgedehnt, griech. ... ... = gering, niedrig, tenui loco ortus, Liv.: qui tenuioris ordinis essent, Cic. – übtr., v. Pers. = niederen Standes, nieder ...
grātus , a, um (altind. gūrtá-ḥ, willkommen, ... ... parentes, Cic.: gratissimum munus in defunctos, Tac.: quo in te bene merito grati essent, bei deinem Verdienste um sie, Cic.: pro quibus beneficiis vix satis ...
compos , potis (com u. potis), einer Sache ... ... 4); ebenso mit Abl., vix mente c., Ps. Verg. cul.: qui essent animo et scientiā compotes, Cic. de or. 1, 210: corpore atque ...
recūso , āvī, ātum, āre (re u. causa), ... ... poenam subiret, Nep.: neque recusaturos, quo minus perpetuo sub illorum dicione atque imperio essent, Caes. – ζ) m. de u. Abl.: de stipendio ...
circum (eig. Acc. v. circus = κίρκος, ... ... offigito, Cato: ›adustum‹ quod circum ustum est, Varr. LL.: quae c. essent, Caes.: c. sub moenibus, ringsum an den Mauern, Verg.: c ...
2. status , ūs, m. (sto), das Stehen ... ... est, ut postea athletae ceterique artifices iis statibus in statuis ponendis uterentur, quibus victoriam essent adepti, Nep.: statu movere hostem, Liv. – 3) der Wuchs, ...
salveo , ēre (salvus), gesund sein, sich gesund und wohl ... ... ironisch, salvete fures, Plaut.: obstinatissime retinuit, ut liberti servique bis die frequentes adessent et mane salvere (guten Morgen!), vesperi valere (guten Abend!) sibi ...
būcina , ae, f. (zsgz. aus bovicina v. ... ... lucem, Prop.: dah. meton., ut ad tertiam bucinam (= vigiliam) praesto essent, Liv. – um das Ende der Hauptmahlzeit (gegen Abend) anzukündigen, ...
re-pleo , plēvī, plētum, ēre, I) wieder erfüllen, ausfüllen, 1) eig.: domus exhaustas, Cic.: scrobes repletae ... ... 2 (8), 8. Aur. Vict. de vir. ill. 60, 3: replessent, Liv. 24, 26, 14.
pēnsio , ōnis, f. (pendo), I) das Wägen ... ... ut tribus pensionibus ea pecunia solveretur, primam praesentem (bar) ii qui tum essent, duas (die beiden anderen) tertii et quinti consules numerarent, Liv.: ...
1. paulus (paullus), a, um (verwandt mit paucus u ... ... , bald nachher, Quint.: paulum modo pronus, Sall.: si paulum modo res essent refectae, Nep.: beim Compar., haud paulum mortali maior imago, ...
gārrio , īvī od. iī, ītum, īre (viell. ... ... et garrimus quidquid in buccam (sc. venerit), Cic.: quam in praecipiti res humanae essent, vario sermone garrimus, Petron. – II) übtr., von Tieren, zW. ...
ex-sūgo (exūgo), sūxī, sūctum, ere, aussaugen, ... ... durch Gerichtskosten) ausgesogen, Amm. 30, 4, 13: Compar., ut restibiles segetes essent exsuctiores, Varro r. r. 2, 7, 11. – / Archaist. ...
genero , āvi, ātum, āre (genus), I) zeugen, ... ... , Fürsten Dasein u. Leben zu verdanken haben, Tac. – semina, unde essent orta, generata, concreta, Cic.: exemplar generatum, erschaffenes (Ggstz. aeternum), ...
cōnsulo , suluī, sultum, ere (vgl. cōnsul, cōnsilium), ... ... Val. Max.: Tiresiam coniectorem, quid faciundum censeat, Plaut.: deum auguriis, quae suscipienda essent, Liv.: u. (ohne Ang. wen?) id possetne fieri ...
dē-cerno , crēvī, crētum, ere, entscheiden, I) etwas ... ... ferocius decernunt, Sall.: neque, cum consul decresset, quisquam obtemperabat, Liv.: cum pontifices decressent ita, Cic.: plerisque (senatoribus) libere decernendi potestas eripitur, Caes.: m. ...
1. aliēnus , a, um (alius), Adi. m. ... ... ), aliarum rerum aliena, unvereinbar mit andern Erscheinungen, beispiellos, Lucr.: omnia quae essent aliena firmae et constantis assensionis a virtute sapientiaque removit, Cic. – u. ...
aestimo (aestumo), āvi, ātum, āre (aes), den Wert ... ... tanti aestimet, Cic.: uti ea (mancipia) quoque deciens tanto pluris, quam quanti essent, aestimarentur, Liv. – m. Adv., tenuissime, Cic. Verr. 4 ...
speciēs , ēī, f. (specio), I) aktiv = das ... ... speciem auxilii ferendi, Liv.: specie rei publicae lapsi, Cic.: specie, ut indutiae essent, Liv. – specie, dem Scheine nach, Ggstz. reapse, Cic., ...
ex-cutio , cussī, cussum, ere (ex u. quatio), ... ... sit carere, Cic. – m. folg. indir. Fragesatz, nisi quae delata essent, excusissem, valde dissimulatio mea suspecta esse potuisset, Curt.: illic quid ...
Buchempfehlung
Vor dem Hintergrund einer romantisch idyllischen Fabel zeichnet der Autor individuell realistische Figuren, die einerseits Bestandteil jahrhundertealter Tradition und andererseits feinfühlige Persönlichkeiten sind. Die 1857 erschienene Bauernerzählung um die schöne Synnöve und den hitzköpfigen Thorbjörn machte Bjørnson praktisch mit Erscheinen weltberühmt.
70 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Michael Holzinger hat für den zweiten Band sieben weitere Meistererzählungen ausgewählt.
432 Seiten, 19.80 Euro