Euboea , ae, f. (Εὔβοια), eine Insel des Ägäischen Meeres, durch den Euripus von Böotien getrennt, j. ... ... . Euböa, Stat.: tellus, die Gegend um Kumä (s. Euboea no. b), Stat.
Coela (ōrum, n.) Euboeae (Κοιλα της Εύβοίας) und Coela Euboea , eine tief einschneidende Bucht auf Euböa, Val. Max. 1, 8, 10; vgl. Liv. 31, 47 in.
arcus , altlat. arquus, ūs, m. (vgl. angels ... ... Haemonii, der Schütze als Gestirn, Ov.: Teucri sagittae et arcus, Ampel.: Euboea consimilis arcui, Hyg.: portus curvatus in arcum, Verg.: hic pontus ad formam ...
ē-nāvigo , āvī, ātum, āre, I) intr. heraus ... ... , abschiffen, absegeln, quidam enavigare properantes, Curt.: cum servo, ICt.: de Euboea insula, Apul.: Rhodum, Suet. – im Gleichnis, ex quibus tamquam ...
Negroponte , Euboea.
inter (altindisch antar, innen, innerhalb, zwischen, ahd. ... ... im Zustande der Ruhe: erat inter ceteram planitiem mons saxeus, Sall.: inter Euboeam continentemque, Nep.: ager Tarquiniorum, qui inter urbem ac Tiberim fuit, Liv.: ...
Bogen , I) krumme Linie: curvatura (jede krumme Linie im ... ... – consimilis arcui (einem Bogen der Gestalt nach ähnlich, z. B. Euboea). – in apsida curvatus (wie ein Bogen rund gebaut). – b. ...
supero , āvi, ātum, āre (super), I) intr. oben ... ... vor etwas vorbeikommen, a) eig.: promunturium, Liv.: Euboeam, Nep.: insidias, Liv.: Musarum scopulos, Enn. fr. – b) ...
ā-vello , vellī, u. vulsī (volsī), vulsum (volsum ... ... .: ne margaritae conchis avelli queunt nisi limā, Plin.: avulsum umeris caput, Verg.: Euboea avulsa Boeotiae, Plin.: avulsus radicibus oculus, Lucr.: sibi avelli iubet spiculum, ...
Asōpus (Āsōpos), ī, m. (Ἀσωπ ... ... am. 3, 6, 41: v. der Euböa auch Name der Insel Euboea, Plin. 4, 64: adi. Asopis ripa, das asopische = böotische, ...
a-spicio (ad-spicio), spēxī, spectum, ere (ad u ... ... asp. tabulas, Cic.: asp. situm omnem regionis, Liv.: asp. Boeotiam atque Euboeam, Liv.: asp. opera, Liv.: asp. opus admirabile, Ov. – non ...
2. ap-pello (ad-pello), pulī, pulsum, ere, ... ... : α) v. Schiffe, navis appellitur ad villam, Cic.: classe ad Euboeam appulsā, Nep.: classis Punica litori appulsa est, Liv.: appellitur navis Syracusas, ...
ex-trūdo , trūsī, trūsum, ere, heraus-, hervor-, fort ... ... lebl. Objj.: mare aggere, hinausdrängen (= mit Gewalt abhalten), Caes.: Euboea promunturium extrudit, stößt hervor, d.i. läßt ein Vorgebirge hervorragen, Mela ...
ab-scindo , scidī, scissum, ere (griech. ἀποσχίζω), ... ... andern losreißen, gänzlich trennen, zwei Länder auseinander reißen, Euboeam Euripus abscindit, Flor.: Hesperium Siculo latus, Verg.: terras Oceano dissociabili, Hor.: ...
trans-mitto (trāmitto), mīsī, missum, ere, I) einen ... ... Caes.: m. Angabe wohin? cohortem Usipiorum in Britanniam, Tac.: classem in Euboeam ad urbem Oreum, Liv.: Ligures in naves impositos praeter oram Etrusci maris Neapolim ...
cōn-similis , e, einem andern in allen Stücken-, ... ... 2, 28: c. fugae profectio, Caes.: aedificia fere Gallicis c., Caes.: Euboea c. arcui, Hyg. – γ) mit inter se, virtutes inter ...
hinüberschießen , traicere telum. – über etw. h., alqd ... ... Corsicam transgredi: mit der Flotte nach Euböa h., classem transvehere, transmittere in Euboeam: über das Meer h., mare traicere od. transmittere: (mit ...