excūsātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... . u.a.: Superl., excusatissimus essem, Sen. de otio 2, 1: excusatius est m. Infin., Sen. contr. 7, 1 extr.
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »excusatus«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 2535.