audientia , ae, f. (audio), der Umstand, daß jmd. ... ... , verschaffe uns Gehör beim Volke, Plaut. Poen. pr. 11: illi praeco faciebat audientiam, verschaffte ihm Gehör, Cornif. rhet. 4, 68: u. ...
re-frīgero , āvī, ātum, āre, I) tr. abkühlen ... ... Partiz. subst., refrīgerantia, ium, n., kühlende Mittel (Ggstz. calefacientia), Cels. 4, 2. p. 124, 17; 5, 26. no. ...
līberālis , e (1. liber), I) die Freiheit ... ... . u. Ter.: filius liberalis formae, Val. Max.: u. so facies, Ter., species, Plaut.: v. Pers., pulcher est et liberalis, ...
in-decōrus , a, um, nicht geziemend, ungeziemend (Ggstz ... ... m. Dat., indecora saeculo studia, Plin. pan.: nec quicquam indecorum iudici faciens, Sen.: nihil indecorum nec bono nec viro feci, Sen.: non tamen sint ...
īn-solitus , a, um, I) aktiv = einer Sache ... ... ungewöhnlich, selten, res, Lucr. u. Sall.: animalium partus, Tac.: facies, Sall.: genus pugnae, Curt.: victoria, Cic.: dentium stridor, Cels.: immodicus ...
impedītus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... impediti, Curt.: saltus impeditior, Liv.: itinera impeditissima, Caes.: locus impeditissimus ad iter faciendum, Brut. in Cic. ep. – II) übtr.: a) ...
im-perītus , a, um (in u. peritus), in ... ... his (doctrinis) non imperitus, Vitr.: in verbis adeo imperitus, Quint.: in testationibus faciendis esse imperitum, Quint. – γ) m. ad u. Akk., ...
immānitās , ātis, f. (immanis), die Entsetzlichkeit, ... ... rohe Stumpfsinn, die tierische Gefühllosigkeit, Bestialität, a) eig.: facies, Claud. Quadrig. fr.: ista verborum, unmenschliche Art sich auszudrücken, Cic ...
in-tumēsco , tumuī, ere, auf - od. ... ... ex Pont. 4, 14, 34: Partiz. subst., foeda visu et horrenda facies depravantium se atque intumescentium, Sen. de ira 1, 1, 4. – ...
respectus , ūs, m. (respicio), I) das Zurückblicken ... ... die Rücksicht, Berücksichtigung, Aussicht, Romanorum maxime respectus civitates movit, Liv.: faciet nos moderatiores respectus nostri, Sen.: sin aliquis respectus mei, Liv.: aliquem respectum ...
humiliter , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... II) übtr.: A) im allg.: eadem enim facta claritate vel obscuritate facientium aut tolluntur altissime aut humillime deprimuntur (aufs tiefste herabgewürdigt), Plin ...
ex-termino , āvī, ātum, āre (ex u. terminus), eig. »über die Grenze treiben« (vgl. Isid. ... ... senatus e civitate, Cic.: quaestiones physicas, Cic. – c) entstellen, facies suas, Vulg. Matth. 6, 16.
prō-stituo , stituī, stitūtum, ere (pro u. statuo), ... ... sacerdotem (die Priesterin), Sen. rhet.: alqm populo, Plaut.: se, Catull.: faciem suam lucro, Ov. – b) übtr.: famam, schänden, Cato ...
dī-gladior , ātus sum, ārī (dis u. gladius), ... ... voluminibus, Cic.: inter se de alqa re, Cic.: miserrimum est digladiari semper tum faciendis tum accipiendis iniuriis, Cic.: digladientur illi, per me licet, mögen sie ...
prae-niteo , uī, ēre, hervorleuchten, hervorglänzen, prangen, ... ... bildl.: virtus Catonis praenitens, Vell.: m. Dat., unius facies praenitet omnibus, überstrahlt alle, Sen. poët.: cur tibi iunior praeniteat, ...
dī-lūcidus , a, um, Adi. m. Compar., ... ... Quint.: locorum dilucida ac significans descriptio, Quint.: omnia docentes et dilucidiora, non ampliora facientes, Cic.: quo brevior, eo dilucidior et cognitu facilior narratio erit, Cornif. ...
inhonōrus , a, um, I) nicht in Ehren (Ansehen) ... ... 10, 15 (Hartel liest inhonores). – II) häßlich anzusehen, facies, schlechtes Ansehen, Sil.: pomum, Plin.: signa, nicht geputzte, ...
verēcundia , ae, f. (verecundus), das Gefühl dessen, der ... ... gegenw. haben sie eine gewisse Scheu, Liv.: adventum eius et maiestatem ad verecundiam faciendam (einzuflößen) Romanis vim maiorem habituram quam arma, Liv. – d) ...
in-commodus , a, um, unangemessen, unbequem, ungelegen, unangenehm ... ... tibi possit, Curt. – Compar., carcinus ingressus Herculis pedes et crura lanians incommodiorem faciebat eum, quam ipsa excetra, Ampel. 2, 4. – II) subst., ...
dēfōrmitās , ātis, f. (deformis) = δυςμορφία, die ... ... Cic.: def. oris, Tac. u. Gell.: praecipue haec def. circa faciem deprehenditur, Scribon.: in aure et naribus def. sola timeri potest; in labris ...
Buchempfehlung
Robert ist krank und hält seinen gesunden Bruder für wahnsinnig. Die tragische Geschichte um Geisteskrankheit und Tod entstand 1917 unter dem Titel »Wahn« und trägt autobiografische Züge, die das schwierige Verhältnis Schnitzlers zu seinem Bruder Julius reflektieren. »Einer von uns beiden mußte ins Dunkel.«
74 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro