victito , āvī, āre (Intens. v. vivo), von etwas leben, sich nähren, ficis, von Feigen, Plaut.: u. so palmis, Solin.: polentā et herbis agrestibus, Hieron.: porculis minusculis et haedis tenerioribus, Gell.: cibo precario ...
mūnifex , ficis (munia u. facio), diensttuend (vgl. Charis. 81, 3. Isid. orig. 10, 166), v. Soldaten, Veget. mil. 2, 7 u. 19. – übtr., mamma, Plin. 11, 235 ...
pānifex , ficis, m. (panis u. facio), der Brotbereiter, Brotbäcker, Th. Prisc. 4, 2.
rētifex , ficis, m. (rete u. facio), der Netzverfertiger, Alcim. homil. fr. 5.
aedifex , ficis, m. (aedes u. facere), der Erbauer eines Hauses, Tert. de idol. 12.
pontifex , ficis, m. (pons u. facio), I) der Pontifex, ... ... . resp. 12. Liv. 22, 57, 3 (wo es heißt scribae pontificis, quos nunc minores pontifices appellant): pontifices seu minores seu maximi, Lact. 5 ...
carnifex (arch. carnufex), ficis, m. (2. caro u. facio), I) der Stockmeister, ein öffentlicher Sklave, der in Rom jene Strafen zu vollziehen hatte, mit denen nur Sklaven und Fremde belegt wurden, bes. ...
sīgnifex , ficis, m. (signum u. facio), der Bildner, Bildgießer, Bildhauer, Apul. u.a.
vestifex , ficis, m., (vestis u. facio), der Kleidermacher, Schneider, Corp. inscr. Lat. 6, 7467.
mellifex , ficis, m. (mel u. facio), der Honigbauer, Imker, Colum. 9, 8, 7.
1. possessio , ōnis, f. (possideo), I) der ... ... possessiones, Cic.: esse in possessione bonorum, Cic.: in possessionem venire od. proficisci, Cic.: possessionem hereditatis alci dare, eripere, Cic.: tradere alci liberam possessionem ...
requīsīta , ōrum, n. (requiro), I) der verlangte ... ... ) das Bedürfnis, die Notdurft des Leibes, proficisci ad requisita naturae (um seine Notdurft zu verrichten), Sall. hist. fr ...
profectio , ōnis, f. (proficiscor), I) die Abreise, der Abzug (eines Heeres), die Abfahrt (einer Flotte usw.), Ggstz. remansio, adventus, reversio, auch im Plur., Cic., Caes., Liv. u ...
pācificus , a, um (pax u. facio), Frieden ... ... litigiosus, Ambros. epist. 7, 22: scribit in suis illis, ut ille vult pacificis, ut ego sentio mordacissimis litteris, quod numquam a me laesus sit, Hieron. ...
quālis-nam , quālenam, von was denn für Beschaffenheit, si est divinatio, qualibusnam a perceptis artis proficiscitur? Cic. de fato 11: facile intellectu cuivis fuit, qualisnam accusatio futura esset, Apul. apol. 2.
aspīrāmen , inis, n. (aspiro), das Zuwehen, Cassiod. var. 11, 2 extr. – übtr., die Vergünstigung artificis blanda aspiramina formae dare, Val. Flacc. 6, 465.
re-accendo , accēnsus, ere, wieder anzünden, Eccl.: übtr., ita reaccensus est animus Ierosolymam proficiscendi, Hieron. epist. 5, 1: libido exstincta reaccenditur, Hieron. epist. 123, 4.
praesidium , iī, n. (praeses), der Vorsitz, das Vorsitzen; ... ... Cic.: ferre alci praesidium, Cic.: in fuga sibi praesidium ponere, Caes.: alci proficisci praesidio, Nep. – b) als milit. t. t., die ...
fabricātor , ōris, m. (fabrico), I) der Werkmeister, Verfertiger, Bildner, tamquam discipuli artificis et fabricatoris, Augustin.: tanti operis, Cic.: eius operis, Dict.: mundi, Quint.: minutorum opusculorum, Cic.: templorum, Arnob.: ex auro fabricatores, ...
imprecātio , ōnis, f. (imprecor), das Anwünschen, a) von etw. Gutem, pontificis, der Segen, Hieron. epist. 130, 2. – b) v. etw. Bösem, die Verwünschung, Verfluchung jmds., alcis, ...
Buchempfehlung
Die Geschichte des Gaius Sempronius Gracchus, der 123 v. Chr. Volkstribun wurde.
62 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro