cōnspicuus , a, um (conspicio), in ... ... (Stellung im Staate), Tac.: c. feminae, Tac.: alqm demonstrare digito conspicuumque facere, Suet.: ut luna suis illustrem et conspicuum praeberet hostem, Frontin.: Romanis conspicuum eum novitas divitiaeque faciebant, Liv. – m. Abl. (wodurch ...
fīcus , ī u. ūs, f. (wahrscheinlich aus dem ... ... / Dat. Sing. immer fico, Genet. Plur. fast immer ficorum (ficuum nur Cael. Aur. de morb. chron. 2, 6, 92), ...
cōn-sto , stitī, stātūrus, āre, wörtl. beihinstehen = ... ... dilectos constabat, Caes.: satis constat Troiā captā in ceteros saevitum esse Troianos, Liv.: perspicuum sit constetque inter omnes, eos esse deos, quos etc., Cic. – ...
perspicuus , a, um (perspicio), I) durchsichtig, hell, ... ... constantes, aliae sunt perspicuae, aliae latent, Cic.: quid potest esse tam apertum tamque perspicuum, quam esse etc., Cic.: cum suspiciones unum in locum coactae rem videntur ...
per-horrēsco , horruī, ere, ganz rauh werden, I) ... ... malum comminus, Donat. – m. Infin., sich scheuen, perhorrui late conspicuum tollere verticem, Hor. carm. 3, 16, 18: quam (poenam) novem ...