dē-pinnātus , a, um, befiedert, beflügelt, bildl., orationis alloquium, Varro bei Fulg. serm. ant. 11. p. 115, 10 Helm.
ex-concinno , āvī, āre, gehörig herrichten, nimis lepide hasce aedes, Plaut. cist. fr.; s. Studemund Emendatt. Plaut. p. 12 sqq.
pusillitās , ātis, f. (pusillus), die Kleinheit, Eccl. (vgl. Bünem. Lact. 6, 17, 17): pus. fidei, Kleingläubigkeit, Eccl.
albiplūmis , e (albus u. pluma), weiß gefiedert, Anthol. Latin. 729, 3 (1010, 3), wo falsch albiplŭmis gemessen ist.
exēmptilis , e (eximo), herausnehmbar, perticae, Col. 8, 11, 4: margarita, lapides, Ulp. dig. 34, 2, 25. § 11.
impetrātus , Abl. ū, m. (impetro), die Erlangung, Auswirkung, Ambros. de fide 5, 6 (2). § 77.
īgni-factus , a, um (*ignifacio), erhitzt, glühend, heiß, lapides molares, Th. Prisc. 2, 2, 15.
dēplūmātus , a, um (de u. pluma), entfiedert, federlos, Isid. 12, 7, 60.
... Ter. u. Nep.: inter se fidem et iusiurandum dare, ein eidliches Versprechen austauschen, Caes.: iusiurandum dare ... ... II, b, α): iusi. alci praeire, vorsagen, Plin. pan.: fidem astringere iure iurando, Cic.: psephismata iure iurando constricta, Cic.: se iure ...
fīdūciārius , a, um (fiducia), fiduziarisch, fideikommissarisch, I) eig., als jurist. t. t., a) auf Treu und Glauben (daß man es dem Geber od. einem Dritten wieder abtreten werde) überlassen, hereditas, ...
inter-misceo , miscuī, mixtum, ēre, dazwischen-, untermischen, ... ... eig., m. Dat., alci rei satureiam, Colum. u. Plin.: lapidem terrae minutae, Plin.: alci undam, Verg.: absol., his intermixtis, Scrib ...
cōnfīrmātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. confirmo), I) fest bestimmt, gesichert, fides confirmatissima, Porphyr. Hor. sat. 1, 5, 27: confirmatissima toto orbe ...
meretrīcius , a, um (meretrix), zu Buhldirnen gehörig, buhlerisch, ... ... . u. Donat.: ars, Lact.: amores, Ter. u. Cic.: fides, Sen. rhet.: vita, Sen. rhet.: artes, Ps. Quint. decl.: ...
oboedienter (obēdienter), Adv. (oboediens), gehorsam, willig, gern, ... ... , Liv.: omnia ob. a barbaris facta, Curt.: se sub imperio populi Romani fideliter atque ob. futuros, Liv. – nihil oboedientius fecerunt quam ut muros diruerent, ...
comparātīvē , Adv. (comparativus), vergleichsweise, mit Komparation, Gell. 5, 21, 14. Ambros. de fide 5, 9, 71. – dah. im Komparativ (Ggstz. superlative), Charis. 113, 1 u. 114, 33.
vāticinātio , ōnis, f. (vaticinor), die Prophezeiung, Weissagung, virginis honestae vat., Suet.: veridica Pythicae vaticinationis fides, Val. Max.: earum litterarum vaticinationem falsam esse cupio, Cic. – Plur ...
hortātōrius , a, um (hortor), zur Aufmunterung dienlich, aufmunternd, ... ... 3. § 3: m. ad u. Akk., locus hortatorius ad fidem, Ambros. in Luc. 8. § 30.
perfidiōsus , a, um (perfidia), wortbrüchig, treulos, unredlich, falsch, v. Pers., Cic. u.a.: omnium perfidiosissimus C. Marius, Cic. – v. Handlungen, perfidiosum est fidem frangere, Cic.
catēchismus , ī, m. (κατηχισμός), ein Religionsbuch (zum ersten Unterricht), Katechismus, Augustin. de fide et oper. 13, 19.
reprōmissor , ōris, m. (repromitto), der Versprecher, Bürge, Vulg. Sirach 29, 21 u. 22: vitae aeternae, Ambros. de fide 4, 11. § 154.
Buchempfehlung
Die beiden betuchten Wiener Studenten Theodor und Fritz hegen klare Absichten, als sie mit Mizi und Christine einen Abend bei Kerzenlicht und Klaviermusik inszenieren. »Der Augenblich ist die einzige Ewigkeit, die wir verstehen können, die einzige, die uns gehört.« Das 1895 uraufgeführte Schauspiel ist Schnitzlers erster und größter Bühnenerfolg.
50 Seiten, 3.80 Euro