flāveo , ēre (flavus), goldgelb-, goldfarbig-, gelblichrot-, blond sein, messis flavet, Col. – dah. flāvēns, goldgelb, gelblichrot, blond, cera, Ov.: arena, Verg.: coma ...
flāvēsco , ere (Inchoat. zu flaveo), goldgelb-, goldfarbig-, gelblichrot-, blond werden, vom Golde, Ov.: ne ebur flavescere possit, Ov.: bes. von der reifen Saat, Verg.: von Blättern ...
... . dentes). – gelb sein, flavere: g. werden, flavescere; flavere coepisse (s. oben flavus). – Gelbes , ... ... sufflavus. – g. werden, flavescere od. coepisse flavere. – gelbrot , rufus.
ūmecto (hūmecto), āvī, ātum, āre (umectus), I) tr. ... ... eius (agni) diductum os pressis papillis, Colum. – v. Flusse, flaventia culta, Verg.: v. Weinenden, mit Tränen, vultum largo flumine, guttis ...
... Quint. decl.: subito fluctibus inhorruit mare ac discordes in perniciem nostram flavere venti, Sen. rhet.: si flabat aquilo aut auster, Turpil. fr.: flabat adhuc eurus, Ov.: auster, qui per biduum flaverat, in Africum se vertit, Caes.: eurus, qui multos dies continenter flabat ...
Āfrī , ōrum, m., die Bewohner von Afrika, bes. im ... ... Sen.: creber procellis, Verg.: praeceps, protervus, Hor.: auster, qui per biduum flaverat, in Africum se vertit, Caes.: qui portus ab Africo tegebatur, ab austro ...
īn-flo , flāvī, flātum, āre, I) hineinblasen, ... ... : quae (medicamenta) non tam ad utilitatem curandi quam ob caritatem emendi mulomedicorum cupiditas inflaverat, Veget. mul. 6, 7, 4. – II) aufblasen, ...
af-flo (ad-flo), āvī, ātum, āre, I) ... ... auram posse aliquam afflari voluntatis dissensionisque eorum, qui etc., Cic.: rumoris nescio quid afflaverat commissione Graecorum frequentiam non fuisse, Cic. – β) anhauchen, eingeben, ...
aurum , ī, n. ( sabinisch ausum, s. Paul ... ... anguis cristis praesignis et auro, Ov. met. 3, 32: spicae nitido flaventes auro, Ov. met. 9, 689: saevo cum nox accenditur auro, ...
el-flo , āvī, ātum, āre (ex u. flo), ... ... Verg.: vernas ab ore rosas, Ov.: inter discrimina dentium litteram, Quint.: nondum efflaverat omnia, ausgesprochen, Petron. 49, 1. – animam, Plaut., Varro, ...
1. ventus , ī, m. (vgl. altind. vāti, ... ... .: Gallia assiduis ventis fatigatur, Iustin.: subito inhorruit mare et discordes in perniciem nostram flavere venti, Sen. rhet.: cum contrarii venti flare coepissent, Ps. Quint. decl ...
1. auster , strī, m., I) der Südwind, ... ... nobis flavit ab Epiro lenissimus auster et mitis, Cic.: auster, qui per biduum flaverat, in Africum se vertit, Caes.: idem auster increbruit, Caes.: ...
dif-flo , āvī, ātum, āre (dis u. flo), ... ... ) rem publicam, Amm. 25, 9, 7: quod omnes (vos) superi difflaverint, Iul. Val. 1, 49 (44). p. 60, 21 K.
frühreif , praematurus. praecox (s. »früh no. I, B« den wesentlichen Untersch.). – Uneig., z.B ... ... festinata (als Tadel). – die Fr. bekommen, von Ähren, ante messem flavescere. – Frührose , rosa praecox.
vernehmen , I) auffassen, a) vom Gehör; percipere. – ... ... es hat sich ein dunkles Gerücht v. lassen, daß etc., rumoris nescio quid afflaverat mit Akk. u. Infin. – II) verhören: interrogare alqm ( ...
geheimnisvoll , arcanus. – Auch durch eine Wendung mit nescio ... ... mysterium: es hatte sich ein g. Gerücht vernehmen lassen, rumoris nescio quid afflaverat. – ein g. (d. i. versteckter) Mensch, homo occultus; ...