plūrēs , s. multus( unter multus).
plūriēs ( plūriēns ), Adv. (plus), Caes. b. c. 1, 79. § 1 u. sonst überall falsche Lesart, s. Nipperd. Quaestt. Caesar. p. 144. Haase zu Reisigs Vorll. A. 257. Hand Turs. 4, ...
plūrimē , Adv. (plurimus), sehr viel, quam pl., so viel als möglich, Gromat. vet. 365, 25.
... ) als gramm. t. t., im Plural stehend, des Plurals (Ggstz. singularis ... ... plūrālis, is, m., der Plural, Quint.: plūrālia, ium, n., Plurale, im Plural stehende Nomina, Quint. ...
plūrimus , a, um, s. multus.
com-plūres , neutr. complūra u. (selten) ... ... ziemlich viele, neutr. complūra, mehreres, complures Graecis institutionibus eruditi, Cic.: compluribus narrare alqd, Sall.: a compluribus videri, Liv.: multa minui, ... ... Cic. ep.: alius... alius... complures, Sall.: haec atque eiusdem generis complura, und dergleichen mehr, ...
perplūres , ium, m. (per u. plus), sehr viele, Ven. Fort. vit. S. Maur. 15 extr.
plūrālitās , ātis, f. (pluralis), die Mehrzahl, I) ... ... . lib. 1. ad Cic. top. p. 271, 14 B.: Plur., Boëth. arithm. 1, 4 u.a. – II) ... ... als gramm. t. t., der Plural (Ggstz. singularitas), Charis. 66, 7. ...
plūrāliter , Adv. (pluralis), in der Mehrzahl, I) als jurist. t. ... ... 14. – II) als gramm. t. t. = im Plural (Ggstz. singulariter, im Singular), Sen. u.a ...
plūrātīvus , a, um (plus), zum Plural gehörig, als ... ... . t., numerus, der Plural, Gell. u. Arnob. – subst., plūrātīvum, ī, n., der Plural, Gell. 20, 6 ...
plūrivocus , a, um (plus u. vox), vielsinnig, vieldeutig, Mart. Cap. 4. § 339 u. § 357.
quomplūrēs , s. com-plūres /.
quam-plūrēs , s. com-plūres.
plūrifāriam , Adv. (plus), I) an vielen Stellen, - Orten, Suet. Aug. 46; Tib. 43, 2 u. Cal. 54, 1. Gell. 2, 22, 25. Apul. met. 8, 18. Corp. inscr. ...
complūriēns (complūriēs), Adv. (complures), mehrmals, ziemlich oft, Plaut. Pers. 534. Cato origg. 4. fr. 3; oratt. 64; oratt. fr. inc. 18; vgl. Gell. 5, 21. § 15 sq.
perplūrimus , a, um (per u. plus), sehr viel, neutr. pl. subst., de alqo perplurima memoriae tradere, Rufin. Euseb. hist. eccl. 6, 7.
plūrifārius , a, um (plus), vielfältig, sermone plurifario, Sidon. epist. 6, 11, 2: plurifaria frugum mansionumque dos, Sidon. epist. 2, 14, 1.
plūrifōrmis , e (plures u. forma), vielgestaltig, vielfältig, Apul. flor. 3 in. Mart. Cap. 7. § 729.
complūrimus , s. com-plūres.
plūrilaterus , a, um (plures u. latus), mehrseitig, Gromat. vet. 105 sqq. Boëth. art. geom. p. 423, 1 Fr.
Buchempfehlung
Simon lernt Lorchen kennen als er um ihre Freundin Christianchen wirbt, deren Mutter - eine heuchlerische Frömmlerin - sie zu einem weltfremden Einfaltspinsel erzogen hat. Simon schwankt zwischen den Freundinnen bis schließlich alles doch ganz anders kommt.
52 Seiten, 3.80 Euro