1. respergo , spersī, spersum, ere (re u. spargo ... ... , Liv. (vgl. vestis alcis cruore respersa, Val. Max.): sanguine suo fores uxoris, Liv. epit.: alqm urinā, Val. Max.: os alcis sputo, ...
cōn-sonus , a, um, zusammen-, harmonisch lautend, harmonisch, ... ... übereinstimmend, harmonierend, passend, schicklich, credo Platonem vix putasse satis consonum fore, si etc., Cic. ad Att. 4, 16, 3: u. ...
cōn-serva (in Inschr. synk. cōserva), ae, f., ... ... Lat. 2, 4569; 3, 2137 u. ö. – übtr., c. fores, in gleichen Dienstverhältnissen stehende, Plaut. asin. 386. Ov. am. ...
macellum , ī, n. (vgl. unser »Metzel«), I) ... ... .: venio ad macellum, Plaut.: ad macellum adventamus, Ter.: annonam in macello cariorem fore, Cic.: pecus lanienae et macello destinatum, Tertull. – II) meton., ...
ob-sorbeo , uī, ēre, hinunterschlürfen, einschlürfen, eine ... ... obiectabantur, Lact. de mort. pers. 21, 6. – Übtr., quae (fores) obsorbent quicquid venit intra pessulos, Plaut. truc. 351. – / Hor. ...
cōn-sequor , secūtus sum, sequī, beifolgen, d.i. ... ... auf dem Fuße), Cic.: alqm continuo, strenue, Plaut.: alqm clanculum usque ad fores, Plaut. – u. (im Bilde) v. Lebl., hominem consequitur ...
contentio , ōnis, f. (contendo), I) das Bespannen ... ... , Handel, c. magna, Cic. u. Plin. ep.: c. forensis, Debatte vor Gericht, Cic. u. Quint.: meae illae vehementes ...
perīculum , ī, n. (perior), eig. das, wodurch man ... ... quod ab se cuiquam periculum esse? Liv.: nec Romae esse, unde periculum libertati foret, Liv.: postquam moenibus iam Romanis pulso hoste periculum esse desierat, Liv.: abesse ...
praeter-eo , īvī u. öfter iī, itum, īre, ... ... A) im allg.: 1) eig.: hortos, Cic.: nullas apertas fores, Sen. – v. Lebl., ripas flumina praetereunt, Hor. – ...
multiplex , plicis, Abl. immer plicī, Genet. Plur. ... ... das Vielfache, vielfach od. vielmal mehr, gratius id fore laetiusque quod quisque suā manu ex hoste captum domum rettulerit, quam si multiplex ...
... u. Infin., sedet illa cogitatio, quosdam fore, qui etc., Quint. 1, 7, 33: u. so ... ... qui etc., Cic.: si hanc cogitationem homines habuissent, ut nemo se meliorem fore eo, qui optimus fuisset, arbitraretur, Quint. – bes. im Plur ...
commeātus , ūs, m. (commeo), I) das ungehinderte Gehen ... ... commeatus convenit, Plaut. Stich. 452: medium parietem perfodit servus, commeatus clanculum quā foret amantum, Plaut. mil. argum. II, 10: si viae publicae exemptus commeatus ...
cubiculum , ī, n. (cubo; vgl. Varro LL. ... ... paries cubiculi, Plin. ep.: tectum cubiculi, Val. Max.: foris od. fores cubiculi, Cic. u. Tac. – c. praegnantium, Wöchnerinnenstube, ...
2. contentus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... 16 (17), 29. – m. Ang. wie lange? hoc fore contentam multos iurabit in annos, Ov. art. am. 1, 425. – ...
sīgnifico , āvī, ātum, āre (signum u. facio), ... ... cum ego antea tibi significarim per litteras me sperare illum in nostra potestate fore, Cic.: quod non nihil significabant tuae litterae subdubitare te, quā essem erga ...
extrāneus , a, um (extra), I) nicht zum Wesen einer ... ... zur familia rustica), Scaevol. dig. 33, 7, 20. § 1: exercitatio forensis et extranea (Ggstz. domestica diligentia), Cic. oecon. fr. 5. ...
per-scrībo , scrīpsī, scrīptum, ere, I) genau und ... ... aut perscriptum fuisset, bar od. durch Anweisung bezahlt, Suet.: si quid emptum foret... a quaestore perscribebatur, wurde durch Anw. an den Qu. bezahlt, ...
plērusque , raque, rumque, gew. Plur. plērīque, raeque, ... ... , ea ipsa pleraque, Cic.: cum pleraque possimus proferre testimonia, Nep.: non dubito fore plerosque, Nep.: pleraque (Acc. neutr.), in sehr vielen Fällen, größtenteils, ...
prōclīvis , e, u. prōclīvus , a, um (pro ... ... zu tun, illa facilia, proclivia, iucunda, Cic.: omnia sibi proclivia fore sperabant, Auct. b. Afr.: quae utraque proclivia esse, Liv. – alci ...
paecīscor , pactus sum, pacīscī ( zu pāx, pango), mit ... ... ausbedingen, daß usw., pactos (Aetolos) in foedere suas urbes agrosque fore, Liv. 34, 23, 7. – übtr., vitam pro laude, ...
Buchempfehlung
Das 1900 entstandene Schauspiel zeichnet das Leben der drei Schwestern Olga, Mascha und Irina nach, die nach dem Tode des Vaters gemeinsam mit ihrem Bruder Andrej in der russischen Provinz leben. Natascha, die Frau Andrejs, drängt die Schwestern nach und nach aus dem eigenen Hause.
64 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Michael Holzinger hat für den zweiten Band sieben weitere Meistererzählungen ausgewählt.
432 Seiten, 19.80 Euro