con-vinco , vīcī, victum, ere, gleichs. ersiegen, d. ... ... non tamquam adversarium aliquem convincere, Cic. de fin. 1, 13: Aristonis iam fracta et convicta secta, Cic. de legg. 1, 38. – b) ...
con-tundo , tudī, tūsum, ere, zusammen - od ... ... contudit ingenium longa patientia laborum, Ov.: eadem mala, quibus ingenia nostra hebetata, fracta, contusa sunt, Plin. ep.: is labor urbano militi insolitus contundit animos, ...
col-lābor , lāpsus sum, lābi (con u. labor), ... ... collapsa est, Val. Max. 6, 2, 10: ne militum animi, si fractam ducis sui mentem viderint, et ipsi collabantur (den Mut sinken lassen), ...
restituo , uī, ūtum, ere (re u. statuo), I ... ... wiederherstellen, in seinen vorigen Stand setzen, wieder aufbauen, aedes, Cic.: fores effractas, Ter.: oppida, Caes.: muros, Nep.: comas disiectas, Ov.: provinciam in ...
equester , stris, stre, Genet. stris, Abl. stri ... ... , Cic.: proelium, Caes.: tumultus, Liv.: auxilium, Liv.: poet., equestri fracta tellus pede, d.i. von der Reiterei, Sen. Phoen. fr. ...
1. īnflātus , a, um, PAdi. (v. inflo), ... ... – c) schwülstig, oratio, Cornif. rhet.: explicatio (Ggstz. infracta et. in morem cantici ducta), Sen.: orator, Quint.: rhetor, Suet.
claustrum , ī, n. (claudo), der Verschluß, ... ... der Behälter, Zwinger, Käfig, diu claustris retentae ferae, Liv.: domitae fractaeque claustris ferae, Plin. pan.: retibus et claustris dilatā morte tenendae ducendaeque ferae, ...
coniectus , ūs, m. (conicio), das Zusammenwerfen, ... ... confossus, Nep. – m. ex u. Abl., Quinti fratris domus fracta coniectu lapidum ex area nostra, Cic. – u. zugl. m. ...
Biturīges , um, m., die Bituriger, eine ... ... . p. 430). – c) Biturīgēnsis , e, biturigensisch, equites catafractarii, Not. dign. or. 4. § 1 B. – d) Biturīgiacus ...
... caput hoc patibulo, Titin. fr.: cum colossici Apollinis in fano basis vetustate esset diffracta, Vitr. – außerdem Partiz., zB. axe diffracto, gubernaculo diffracto, Suet.: diffractis posticis, Amm.: costā diffractā, Amm.: u. v. Pers., repentinā ruinā deiecti diffractique vel ...
explicātio , ōnis, f. (explico), I) das Auseinander ... ... Gegenstand klar u. deutlich auseinanderzusetzen, Cic.: ut aliquando inflata explicatio vigeret, aliquando infracta et in morem cantici ducta, Sen. – 2) die Lösung, ...
prae-dulcis , e, sehr süß, übersüß, I ... ... Quint. 2, 5, 22: solebat dulces sententias dicere, frequentius tamen praedulces et infractas, Sen. suas. 7, 12. – subst., praedulcia, ium, n ...