in-domitus , a, um (in u. domo), I) ... ... – b) übtr., v. Lebl.: ingenia Gallorum, Liv.: cupiditates, Cic.: furor, Cic.: libido, Cic.: amor, Ov. – II) unbezähmbar, unbezwingbar ...
con-quasso , āvī, ātum, āre, zusammenschütteln, I) ... ... Macht, dem Wohlstande nach erschüttern, zerrütten, conquassatas exteras nationes illius anni furore, Cic.: omnes provinciae conquassatae sunt, Sulpic. in Cic. ep. – ...
Schwärmen , das, comissatio (nächtliches Trinkgelag). – Schwärmer , ... ... (nächtliches Trinkgelag). – somnium (Träumerei). – fanaticus error od. furor (Begeisterung). – insania (tollhäuslerisches Benehmen; Plur. insaniae = Streiche ...
con-valēsco , valuī, ere, erstarken, I) im ... ... Cic. – m. in od. ad u. Akk., in furorem caritas convalescit, Ps. Quint. decl.: ne malum in perniciem convalescat, Solin.: ...
praecipito , āvī, ātum, āre (v. praeceps), I) ... ... se pr. in insidias, Liv.). – c) dahinreißen, übereilen, furor iraque mentem praecipitant, Verg. Aen. 2, 317. – d) beschleunigen ...
cōnstantia , ae, f. (constans), das Verbleiben in ... ... mortis (sich den T. zu geben), Tac. – hinc constantia, illinc furor, Cic. – e) die Übereinstimmung in Ansichten u. Angaben, ...
con-ticēsco ( con-ticīsco ), ticuī, ere (Inch. von ... ... Curt.: ubi conticuerit tumultus, Liv.: iam hic, quo nunc omnia ardent, conticiscet furor, Liv. – / Die Form conticisco in den besten Hdschrn. u ...
preisgeben , diripiendum concedere od. permittere. direptioni relinquere. praedae ... ... B. pro patria): sein Leben der Wut der Bürger pr., caput suum furori civium proicere. – sich preisgeben , se proicere (sich allem aussetzen ...
per-trānseo , īvī od. iī, īre, I) intr.: ... ... donec pertranseat indignatio, Hieron. in Iob 8, 26. v. 19: donec pertranseat furor tuus, Vulg. Iob 14, 13. – II) tr., ein Land ...
Berecyntes , um, m. (Βερέκυν ... ... (ursprüngl. nur an den Festen der Cybele gebrauchte) gekrümmte phrygische Flöte, Hor.: furores, Wahnsinn der Cybele-Priester, Mart. – B) Berecyntiadēs , ae. ...
comminātio , ōnis, f. (comminor), die Androhung, Bedrohung ... ... mit obj. Genet., c. belli, Iustin. 12, 2, 9: c. furoris, Vulg. Isai. 30, 30: orationis ipsius tamquam armorum est vel ad ...
vīnolentus (in den besten Hdschrn. auch vinulentus), a, um (vinum), mit Wein versetzt, I) im ... ... . sicci, sobrii), Cic. – β) v. persönl. Zuständen: vinulentus furor, Cic. ep. 12, 25, 4.
effrēnātus (ecfrēnātus), a, um, Adi. m. Compar. ... ... 10. – II) übtr., zügellos, entfesselt, unbändig, ungezähmt, furor, cupiditas, homo, Cic.: homines effrenatae lubidinis, Sall. fr.: effrenata insolentiā ...
īnflammātio , ōnis, f. (inflammo), I) das In ... ... H. tragen, Cic. de har. resp. 3: im Bilde, Caesaris furor imperium quodam quasi diluvio et inflammatione corripuit, Flor. 4, 2, 3. ...
ob-stupefacio , fēcī, factum, ere, betäuben, erstarren ... ... Britannos quoque visa classis obstupefaciebat, Tac.: obstupefecit ea alacritas ducem Romanum, Tac.: in furore obstupefacies gentes, Vulg.: Gallos quoque velut obstupefactos miraculum victoriae tam repentinae tenuit, ...
in-crēdibilis , e, I) passiv: A) unglaublich ... ... unglaublich = außerordentlich, celeritas, Vell.: fides, vis ingenii, Cic.: furor, Cic. u. Vell. – B) unglaubwürdig, keinen Glauben verdienend ...
amphitheātrālis , e (amphitheatrum), zum Amphitheater gehörig, amphitheatralisch, cavea, Amm. 29, 1, 17: curriculum, Amm. 26, ... ... Claud. cons. Mall. Theod. 292. Prud. c. Symm. 1, 385: furores, Dracont. de deo 3, 187.