spatium , iī, n. (zu Wz. * ... ... ausdehnen; vgl. altind. sphāyati, nimmt zu, ahd. spuot, das Gelingen, spuon, von statten gehen, gelingen), der Raum, als Ausdehnung nach Länge u. Breite, I) ...
sequor , secūtus sum, sequī, tr. u. intr. ... ... ) prägn., leicht folgen, sich fügen, von selbst kommen, -gehen, gelingen (vgl. Spalding u. Bonnell Quint. 10, 2, 26. ...
succēdo , cessī, cessum, ere, (sub u. cedo), ... ... alcis, Plin.: magnitudini patris, Iustin. – 5) vonstatten gehen, glücken, gelingen (s.M. Müller Anhang II zu Liv. 2, 45, ...
ēventus , ūs, m. (evenio), I) der Ausgang, ... ... met. 13, 575. – b) der (günstige) Erfolg, das Gelingen, casus eventusque rerum, Cic. u. Tac.: per eventus suos ...
frūstrā , Adv. (st. frusterā, Abl. v. ... ... Komik., Cic. u.a.: fr. esse (alci), fehlschlagen, nicht gelingen, mißlingen v. Plänen u. Vornahmen), Sall. u.a.: u. ...
1. contingo , tigī, tāctum, ere (con u. tango ... ... sich zutragen, begegnen, v. glücklichen Ereignissen zuw. = glücken, gelingen, m. Dat. (wem?) auch = zuteil werden ...
ex-perior , pertus sum, īrī (vgl. perītus, perīculum, ... ... Probe halten, probieren, Flor. 4, 2, 2. B) das Gelingen von etw. versuchen, mit Hoffnung auf einigen Erfolg etw. versuchen, ...
prō-venio , vēnī, ventum, īre, vorwärtskommen, ... ... provenissent, Tac.: sine malo, Plaut. – prägn., gut vonstatten gehen, gelingen, gedeihen, carmina proveniunt animo deducta sereno, Ov.: non ignavum et, ...
cōn-sequor , secūtus sum, sequī, beifolgen, d.i. ... ... non quod minore numero militum consequi difficile factu putaret, sed ut etc., das Gelingen des Handstreichs, Auct. b. Alex. 30, 3. – selten ( ...