languēsco , languī, ere (Inchoat. zu langueo), matt-, ... ... lecto, Ov. trist. 3, 3, 39. – im Bilde, hoc genere declinatio in communi consuetudine verborum aegrotat et languescit, Varro LL. 10, 16. ...
prōgnātus , a, um (Partic. v. pro[g]nascor), ... ... prognatus, Hor.: semet prognati, Sprößlinge seines Geschlechtes, Hor.: quali me arbitrare genere prognatum? Plaut. – subst., prōgnātī, ōrum, m., Nachkommen, ...
ambitiōsē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... Cic.: amb. corrigere orationem, mit rücksichtsvoller Schonung, Cic.: cum in isto genere multo etiam ambitiosius facere soleam, quam honos meus aut dignitas postulat, Cic.
patricius , a, um (patres, s. paterno. II, ... ... plebsius? Liv.: si hoc tibi sumis, nisi qui patricius sit, neminem bono esse genere natum, Cic.: fuerunt patricii minorum gentium, quorum princeps etc., Cic.: primus ...
flōsculus , ī, m. (Demin. v. flos), das ... ... Jugend, Iuven. 9, 127. – v. der Rede, omni ex genere orationis flosculos (die Blüten = das Beste) carpam, Cic.: flosculos omnium ...
dē-populor , ātus sum, ārī, völlig verheeren, verwüsten, ... ... anrichten (v. einer Pest), Tac.: u. so Atheniensium civitatem internecivo morbi genere (v. der Pest), entvölkern, Gell. – / Aktive Nbf. ...
Lūsītānia , ae, f., früher = das Land der Lusitaner zwischen ... ... Lūsītānus , a, um, lusitanisch, aus Lusitanien, Viriathus Lusitanus, Cic., genere Lusitanus, Aur. Vict.: Lus. pira, Plin. – Plur. subst., ...
captiōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... interrogationes, Cic.: interrogationes c., sententiae c., Gell.: c. verba, Sen.: captiosissimo genere interrogationis uti, Cic. – subst., captiōsa, ōrum, n. = ...
saltātrīx , trīcis, Genet. Plur. trīcum, f. (Femin. zu saltator), die Tänzerin, Vulg. Sirach 9, ... ... spöttisch v. Gabinius, Cic. in Pis. 18: attrib., avis quodam genere saltatrix, Plin. 10, 68.
... inter u. Akk., propinquiora genere inter se verba, Varro LL. 10, 8. – 2) der ... ... iam cognationes, Liv.: m. Dat., propinquus principi sanguis, Tac.: tibi genere propinqui, Sall.: poet., bella propinqua, mit den Verwandten, ...
dis-similis , e, Adi. m. Compar. u. ... ... (an Größe) ac dissimiles (an Gestalt) gladii, Liv.: hi dispari genere, dissimili linguā (Sprache), Sall.: dissimillimi motus, Cic.: labor voluptasque dissimillima ...
supplicium , iī, n. (supplex), das »Niederknien«, sowohl zum ... ... , supplicia nostra, Vitr.: dira tegens supplicia, Verg.: quos Persae vario suppliciorum genere affecerant, Curt.: omnes pari supplicio affecti sibi videbantur, Curt. – / ...
fēstīvitās , ātis, f. (festivus), I) objekt., ein ... ... rhet.: antiqua et vernacula fest. (launige Unterhaltung), Cic.: cum in illo genere perpetuae (sich durch den ganzen Vortrag hindurchziehender) festivitatis ars non desideretur, ...
... tot aequales unus excellens, Cic. – quae tam excellens in omni genere virtus in ullis fuit, ut etc.? Cic. – unus e barbaris aetate senior, corpore excellens, dignitate eminens, Vell.: Brutus noster excellens omni genere laudis, Cic.: hoc praecipuum beneficium ac longe ante ceteros excellens, Apul. ...
as-suēfacio (ad-suēfacio), fēcī, factum, ere (*assueo u ... ... Max.: quorum sermone qui assuefacti erant, Cic.: puro sermone assuefacta domus, Cic.: genere quodam pugnae assuefacti, Caes.: assuefacti frigore et fame et siti ac vigiliis perferendis ...
concubitus , ūs, m. (concumbo), I) das Sich ... ... Begattung, mariti, Suet.: plebis patrumque concubitus (Plur.), Liv.: cum humano genere concubitus (Plur., v. den Göttern), Cic.: alcis concubitum appetere, Suet ...
ēloquenter , Adv. m. Compar. u. Superl. (eloquens) = λογίως (Gloss.), wohlredend, beredt, mit Nachdruck ... ... Superl., eloquentissime respondere, Plin. ep. 2, 11, 17: in hoc genere scribere, ibid. 6, 21, 4.
contrōversia , ae, f. (controversus), I) die entgegengesetzte ... ... in controversia, quo illi nomine appellarentur, Cornif. rhet. – explicare controversias forenses dicendi genere apto ad dicendum, ad delectandum, ad permovendum, Cic.: exsistunt controversiae ex scripti ...
circum-scrībo , scrīpsi, scrīptum, ere, einen Kreis (um ... ... aufhe ben, beseitigen ( wie περιγράφειν), sententias, Cic.: uno genere (durch diesen einen Umstand) genus hoc oratorum, Cic.: hoc omne tempus ...
1. circumspectus , a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. circumspicio), I) überlegt, besonnen, a) ... ... – II) beachtenswert, ansehnlich, ausgezeichnet, honor, Val. Max.: circumspectus genere, Amm.
Buchempfehlung
Die tugendhafte Sara Sampson macht die Bekanntschaft des Lebemannes Mellefont, der sie entführt und sie heiraten will. Sara gerät in schwere Gewissenskonflikte und schließlich wird sie Opfer der intriganten Marwood, der Ex-Geliebten Mellefonts. Das erste deutsche bürgerliche Trauerspiel ist bereits bei seiner Uraufführung 1755 in Frankfurt an der Oder ein großer Publikumserfolg.
78 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro