gestito , āre (Frequ. v. gero no. II), ... ... est, qui pectus purum et firmum gestitat, Enn. fr. scen. 302. – II) prägn., ... ... (effectus pro causa) hervorbringen, ficus poma non ramis tantum gestitans, sed et caudice, Solin. 32. ...
ostreātus , a, um (ostrea), gleichs. mit Austernschalen besetzt, grindig, schorfig, quasi ostreatum tergum ulceribus gestito (nämlich von Schlägen), Plaut. Poen. 398.
... , īre, sich überaus (ausgelassen) freuen, m. Infin., praegestit animus iam videre primum lautos iuvenes, deinde fortes viros, Cic. Cael. 67: dum aliquid cupiens animus praegestit apisci, Catull. 64, 145: iuvenca in udo ludere cum vitulis salicto ...
2. gestio , īvī u. iī, ītum, īre (gestus ... ... Cic.: senatum delere, Cic.: quidquid tumultuando adipisci gestierunt, Vell.: faba runcari non gestit, liebt es nicht, Plin. – m. Acc. u. ...
inter-turbo , āre, Verwirrung-, Störung machen (anrichten), stören, ... ... interturbat orationem suam, Donat. Ter. Andr. 5, 2, 13: qui interturbare gestit affectum, Ambros. in psalm. 38. § 6 (vgl. in psalm ...