co-alēsco , coaluī, coalitum, ere (com u. alesco), ... ... loco melius coalescit, Col.: plantae, quae terrā coalescunt, ICt.: in eo loco grandis ilex coaluerat inter saxa, Sall. – im Bilde, wie Wurzel ...
circulus , ī, m. (Demin. v. circus), die ... ... bes. der Reif eines Fasses, circulus ingens, de cupa grandi excussus, Petr. 60, 3: vasa circulis cingunt, Plin. 14, 132. ...
cōpiōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... m. Ang. womit? woran? durch Abl., Arion grandi pecuniā et re bonā multā c., Gell. 16, 19, 7. – ...
pusillus , a, um (Demin. v. pusus), sehr ... ... Zuständen usw., gering, geringfügig, kleinlich (Ggstz. magnus, grandis), res, Quint.: causa, Ov.: sententiae, Sen.: quod dixi tamen, hoc ...
barbaria , ae (Nbf. barbariēs , Akk. em, ... ... locum vel vitiosissimis oratoribus etc., Cic.: ingenium fuerat pretiosius auro, at nunc barbaries grandis, Ov. – vom »barbarischen (fehlerhaften) Ausdruck« in der Rede, ...
excelsus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... .: animus exc., Cic. – 3) dem Stile nach erhaben, orator grandior et quodammodo excelsior, Cic.: neque eos quicquam excelsum magnificumque delectat, Cic.
parvulus (parvolus), a, um (Demin. v. parvus), ... ... filius, Cic., filiolus, Val. Max.: filia, Nep.: filii vel parvuli vel grandiusculi, Augustin.: aetas, Iustin.: parvulus, ein kleines Kind, Iustin.: a ...
dī-lapido , āvī, ātum, āre (dis u. lapido), ... ... – B) wie mit Steinen u. dgl. zerschlagen = vernichten, grandine dilapidans hominum boumque labores, Col. poët. 10, 330.
dis-sulto , āre (Intens. v. dissilio), I) ... ... dissultans Vulcanius ardor, Sil. – B) abspringen, abprallen, tela dissultant grandinis more, Sen. ep. 45, 9. – II) zerspringen, zerplatzen, ...
cōn-stituo , stituī, stitūtum, ere (con u. statuo), ... ... iis, qui non paruerint, Caes. – m. ad u. Akk., grandiorem aetatem ad consulatum, Cic.: certam pecuniam proconsulibus ad mulos et tabernacula, Suet. ...
cōnsilium , ī, n. (consulo), der Rat, ... ... bes. capere consilium m. folg. Genet. Gerundii od. Gerundivi, zB. migrandi, Liv.: belli renovandi legionisque opprimendae, Caes.; od. m. folg. ...
pro-fiteor , fessus sum, ērī (pro u. fateor), ... ... – b) etw. verheißen = etwas hoffen lassen, professus grandia od. magna, v. sich Zierenden, Hor. u. Ov ...
con-crēsco , crēvī, crētum, ere, in sich zusammenwachsen, ... ... Kompar., semen concretius aequo, Lucr.: spuma lactis concretior, Plin.: cibatus concretior et grandior (sc. liquore), Macr.: neutr. subst., nihil concreti habere, nihil ...
in-gredior , gressus sum, gredī (in u. gradior), ... ... , muß er ein wenig auf die eben angegebene Weise spazieren gehen, Cels.: grandia ingrediens, mit großen Schritten einherschreitend, Gell. 9, 11, 5: morbo ...
pandectēs , ae, m. (πανδέκτ ... ... .: Tiro in Pandecte, Charis. 207, 30: in pandecte Latino corporis grandioris, Cassiod. inst. div. litt. 5. – Plur. pandectae, ārum ...
lapidātio , ōnis, f. (lapido), I) das Steinewerfen ... ... – Plur., lapidationes persaepe vidimus, Cic. Sest. 77. – übtr., grandinis, der Hagelschlag, Cod. Iust. 9, 18, 4. – II) ...
obstupēsco (obstipēsco, opstipēsco), stupuī (stipuī), ere, betäubt werden ... ... – m. allg. Acc., infert et alia, quae (worüber) multo grandius obstupescas, Cassiod. var. 2, 39, 11.
adulēscēns , entis (eig. Partic. v. adolesco), I ... ... , Cic.: adulescens vel puer potius, Cic.: bella gerebat ut adulescens, cum plane grandis esset, Cic.: alter adulescens decessit, alter senex, Sen.: attrib. = ...
speculātor , ōris, m. (speculor), der Ausspäher, ... ... Erspäher, Forscher übh., sp. venatorque naturae, Cic.: speculatores futurae grandinis (griech. χαλαζοφύλακες), Sen.: sp. futuri, Sil. – / synkop ...
supercilium , iī, n., die Augenbraue, Plur. ... ... Pseud. 107. – β) Plur.: superciliorum aut remissio aut contractio, Cic.: grandia supercilia, Varro fr.: hirsuta supercilia, Non.: supercilia constricta, dissidentia, Quint.: ...
Buchempfehlung
Jean Pauls - in der ihm eigenen Metaphorik verfasste - Poetologie widmet sich unter anderem seinen zwei Kernthemen, dem literarischen Humor und der Romantheorie. Der Autor betont den propädeutischen Charakter seines Textes, in dem er schreibt: »Wollte ich denn in der Vorschule etwas anderes sein als ein ästhetischer Vorschulmeister, welcher die Kunstjünger leidlich einübt und schulet für die eigentlichen Geschmacklehrer selber?«
418 Seiten, 19.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Michael Holzinger hat für den zweiten Band eine weitere Sammlung von zehn romantischen Meistererzählungen zusammengestellt.
428 Seiten, 16.80 Euro