... – sch. goldene Geschenke, dona auro gravia: sch. Gewicht, pondus grave (übh.); pondus vulgari gravius ... ... tempestas). – sch. Träume, somnia tumultuosa: schwere Zeiten, tempora gravia od. iniqua (übh.); annona gravis (Teuerung): ein sch ...
2. levigo , (āvī), ātum, āre (levis u. ... ... omnibus iugum Christi, Hilar. Arelat. in vit. S. Honorati c. 18: gravia, Cassiod. de amic. prol. § 33; vgl. Acro Hor. ...
2. succido , cidī, ere (sub u. cado), I ... ... zusammensinken, niedersinken, a) eig.: genua inedia succidunt, Plaut.: continuo labore gravia genua succiderant, Curt.: succidere artus, Lucr.: aegri succidimus, Verg.: (imperfecta) ...
empörend , atrox (grausig). – immanis (entsetzlich). – ... ... . nefarius (gottlos). – indignus (unwürdig, schmachvoll, z.B. multa gravia indignaque, mancherlei drückende u. emp. Übel). – ein e. Auftritt, ...
dēmersus , ūs, m. (demergo), das Versenken, levia sustentui, gravia demersui, Apul. apol. 21.
per-gravis , e, sehr schwer; bildl., sehr wichtig, von großem Gewicht, oratio, Cic.: testis, Cic.: levia sunt, quae tu pergravia esse in animum induxti tuum, Ter.
Kraftwort , verbum grave (im guten Sinne, gewichtvolles Wort, im Plur. verba gravia, oratio gravis). – verbum rusticum (im üblen Sinne, bäuerisch derbes Wort).
hart , I) eig.: durus (übh., z.B. Stein ... ... hiems atrox od. saeva: harte Zeiten, tempora dura od. gravia od. acerba od. iniqua; temporum acerbitas od. iniquitas. ...
sedeo , sēdī, sessum, ēre (altind. sad-, sich ... ... (libra) nec hāc plus parte sedet nec surgit ab illa, Tibull.: tam gravia, ut depressa sederent, nec levia, ut possent per summas labier oras, Lucr ...
gravis , e (altind. gurú-h, ... ... u. gravis m. 2. Sup., grave est dictu, Cic.: haec gravia auditu, Liv.: conatu quam effectu gravius, Liv.: u. n. pl. subst, gravia perpessus, Eutr.: passus graviora, Verg.: graviora minari, schlimmere Strafen, ...
volūto , āvī, ātum, āre (Intens. v. volvo), ... ... usw., in omni genere flagitiorum, Cic.: in omni dedecore, Cornif. rhet.: gravia, in quibus volutabatur, incerta, dubia, Sen.: inter mala volutor plurima, Sen ...
quiēsco , ēvī, ētūrus, ere (quies), ruhen, I ... ... Lebl.: ager, qui multos annos quievit, brach gelegen hat, Cic.: prato gravia arma quiescunt, Verg.: lorica et ensis quiescunt tellure, liegen ruhig auf der ...
lacūnar , āris, n. (lacuna), I) die getäfelte ... ... ähnlichen Einfassungen), Cic. u.a.: lacunaria ebore fulgentia, Sen.: lacunaria auro gravia, Sen., auro oblita, Apul.: lacunaria sua intueri, Sen. rhet. – ...
as-sequor (ad-sequor), secūtus sum, sequī, zu ... ... , Curt.: alqd suspicione, coniecturā, vermuten, erraten, Cic.: haec quam sint gravia credo vos ex vestris rebus rusticis coniecturā assequi posse, Cic. – / ...
piāculum , ī, n. (pio), I) jedes Mittel, die ... ... . – B) die Sühne = Strafe, a violatoribus gravia piacula exegit, Liv.: religiosissimi spiritus tam crudeliter vexati urbis eorum interitu iusta exacturi ...
ungesund , I) ohne feste Gesundheit. s. kränklich. – II) ... ... , z.B. caelum: u. anni tempus: u. loca naturā gravia). – vitiosus (vollschädlicher Einwirkungen auf die Gesundheit, z.B. regio). ...
argūmentor , ātus sum, ārī (argumentum), I) intr. Beweise ... ... argumentari et coniecturā prosequi patieris, Cornif. rhet.: ego illa non argumentabor, quae sunt gravia vehementer, eum corrupisse, qui etc., Cic.: multa in eam partem probabiliter argumentatur ...