gravātē , Adv. (gravor), mit Umständen, ungern, gr. alci dare veniam, Plaut.: gr. ille primo, jener machte zuerst Umstände, Cic.: non od. haud gravate, ohne viele Umstände, ohne Weigerung, nicht ungern, Cic. u ...
gravātim , Adv. (gravor) = gravate, Lucr. 3, 387: haud gr., Liv. 1, 2, 3: non gr., Solin. 1, 76.
gravanter , Adv. (gravans v. gravor), mit Mißbehagen, ungern, reguli Gallorum... haud gr. ad Poenum venerunt, Liv. 21, 24, 5 zw. (die Ausgaben gravate): gr. nostras suscipere iussiones, Cassiod. var. 4, 5, 1 ...
... militiā, Iustin. – II) Passiv gravor medial, A) intr. schwer daran gehen, ... ... Acc., alqm fratrem (als Br.), Sen. rhet.: u. gravor m. folg. Infin., es kommt mir schwer an, ...
ungern , invītus. – coactus (unfreiwillig, gezwungen ... ... in vi tus facio, ut recorder ruinas rei publicae); od. gravor mit Infin. (ich gehe mit Umständen, ungern daran, zu etc., z.B. ich schreibe ung., gravor litteras dare).
genehm; g. halten, s. genehmigen. – es ist mir g., mihi commodum est: wenn es dir g. ist ... ... videbitur (wenn es dir gut scheint). – es ist mir nicht g., gravor (absol. od. mit folg. Infin).
gewinnen , lucrari, lucrificare alqd (übh. etwas profitieren, ersteres ... ... über mich, zu etc. oder daß ich etc., invitus facio, ut etc.; gravor m. Infin. – es nicht über sich gewinnen können, zu etc. ...