aculeus , ī, m. (Demin. v. acus), der Stachel, I) eig.: a) von Metall, der Stift, ... ... auditus, Cic.: tamen horum (philosophorum) oratio neque nervos neque aculeos oratorios aut forenses habet, Cic.
scutula , ae, f. (σκυτάλη ... ... Raute, als geom. Figur, scutula est rhombos, quod latera paria habet nec angulos rectos, Censor. fr. c. 7. p. 84 Jahn: ...
offēnsa , ae, f. (offendo), das Anstoßen, ... ... hist. 2, 92, 9), in magna offensa sum apud Pompeium, Cic.: res habet offensam, Quint.: sine offensa cum uxore vivere, Plin. ep.: sine offensa ...
sēcrētō , Adv. (secretus), I) abgesondert, beiseite, ... ... quaerit, Caes.: ibi secreto monuit, ut etc., Sall.: secreto hoc audi, tecum habeto, Cic.: secreto velle loqui te aiebas, Hor. – Compar., et dicebat ...
eximius , a, um (eximo), I) ausgenommen, tu ... ... ausnehmend, 1) besonderer, cum res communis pluribus in uno aliquo habet nomen eximium, Quint. 8, 2, 8. – 2) ausnehmend ...
trutina , ae, f. (τρυτάνη ... ... Varro LL. 5, 183: ea (aedes Saturni) etiam nunc propter pensuram trutinam habet positam, ibid.: trutinā fugēre Galli relictā, Sulpic. sat. 42. – ...
prō-creo , āvī, ātum, āre, I) eig., ... ... Cic. de nat. deor. 2, 128: aliquam, de qua procreet, anguis habet, Ov. fast. 3, 194: ex turdis procreari, Varro LL. 9, ...
af-fatim (ad-fatim), Adv. (von ad u. ... ... hominum, Plaut.: pecuniae aff. est, Liv.: sibi copiarum aff. esse, Liv.: habetis aff. lignorum, Liv.: vini aff. reliquit, Iustin.
vītulor , ārī (v. *voi = ευοι u. ... ... Fest. 369, 14. Schol. Bern. Verg. ecl. 3, 77), is habet coronam vitulans victoriā, Enn. fr. scen. 52: in venatu vitulantes, Naev ...
petilus od. petulus , a, um, wahrsch. ... ... ). – Aber Gloss. Scalig. V, 608, 61 ›petulus equus‹ qui habet albos pedes; u. Paul. ex Fest. 204, 6 ›petilam suram ...
con-tendo , tendī, tentum, ere, anspannen, I) ... ... alqo interdicto, Cic.: cum alqo sacramento, s. sacrāmentum. – translatio non habet quaestionem, de qua contendit orator, sed propter quam contendit, Quint. – c ...
exemplum , ī, n. (= exempulum, v. eximo), ... ... (vgl. Held Caes. b.G. 1, 31. § 9), habet aliquid ex iniquo omne magnum exemplum, Tac.: deditos in fidem populi Romani omni ...
... Ter.: otio qui nescit uti, plus negoti habet, quam cum est negotium in negotio, Enn. fr. scen. 234. ... ... Zweifel, ich komme um, Plaut. – quod beatum est, id nec habet nec exhibet cuiquam negotium, hat weder, noch macht es Beschwerde, ...
re-linquo , līquī, lictum, ere, I) zurücklassen ... ... filiam, Ter.: uxorem gravidam, Liv.: alqm heredem testamento, Cic.: alci haec quae habet omnia, Ter.: orationes, Cic.: scripta posteris, Quint.: scriptum in Originibus, ...
dēfōrmis , is, Adi. m. Compar. ... ... ; 3, 6, 3. Iustin. 38, 6, 4; ebenso deforme habetur mit folg. Infin. (Ggstz. pulchrum et gloriosum habetur), Tac. dial. 36 extr. – subst., dēformia, ium, n ...
molestia , ae, f. (molestus), die Beschwerde, ... ... Cic.: habeo etiam illam molestiam, quod (daß) etc., Cic.: ea res habet cum dolore etiam hanc molestiam, quod sermo prohibetur, Cels.: viri excellentis ancipites ...
candidus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... iudex, Hor.: humanitas, Petr.: tam felix utinam quam pectore candidus essem! Ov.: habet avunculum, quo nihil verius, nihil simplicius, nihil candidius novi, Plin. ep.: ...
2. recessus , ūs, m. (recedo), I) das ... ... in animis hominum tanti sunt recessus, Winkel, Falten, Cic.: grammatica, plus habet in recessu, quam fronte promittit, hat mehr im Hintergrunde, Quint.: ...
aspectus (adspectus), ūs, m. (aspicio), I) act., ... ... nostrum definiunt, Cic. de div. 2, 92: nam (urbs Syracusae)... portus habet prope in aedificatione aspectuque urbis inclusos, Cic. Verr. 4, 117: bildl ...
2. suffundo , fūdī, fūsum, ere (sub u. fundo ... ... Ov.: suffusus lumina rubrā flammā, mit feurigem Rot, Ov.: littera suffusas quod habet maculosa lituras, verwischte Stellen, Ov.: lacrimis oculos suffusa nitentes, Verg.: ...
Buchempfehlung
Simon lernt Lorchen kennen als er um ihre Freundin Christianchen wirbt, deren Mutter - eine heuchlerische Frömmlerin - sie zu einem weltfremden Einfaltspinsel erzogen hat. Simon schwankt zwischen den Freundinnen bis schließlich alles doch ganz anders kommt.
52 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro