alumnus , a, um (alo, almus), bes. bei Dichtern ... ... (Tiberis) lapsu praelambit alumno, Avien. descr. orb. terr. 495: in latices inhiat gens fontis alumni, Avien. phaen. 502: im fem., quod... latentes ...
cō-nītor (in den besten Handschriften u. neuern Ausgaben statt ... ... (Voß), coniti gemellos, Verg. ecl. 1, 15 (wegen des Hiatus statt enitor, w. vgl.). – II) übtr., physisch (mit ...
ex-spīro , āvī, ātum, āre, I) tr. herausblasen ... ... petitione consulatus ilico exspiravit, Val. Max.: exspirans cohaeres tuus, Sen. rhet.: extremus hiatus exspirantis, Sen. rhet. (vgl. übh. Krebs-Schmalz Antib. 7 ...
nusquam , Adv. (ne u. usquam), nirgends, ... ... de ben. 3, 6, 2), Komik., Cic. u.a.: inhiat quod nusquam est, er schnappt nach einem Nichts, Plaut.: nusquam esse, ...
īn-fremo , fremuī, ere, brummen, dumpf ... ... Flacc.: ense velut stricto quotiens Lucilius ardens infremuit, knirschte, Iuven.: vasto murmur hiatu infremuit, Lucan. – übtr., bellum infremuit, schnob (wie ein Sturmwind ...
dē-scendo , scendi, scēnsum, ere (de u. scando), ... ... sich senken, quia montis altitudo descendit, Sen.: theatrum ingentibus rimis descendit et hiat, Plin. ep. – e) v. Gewässern, α) fallen ...
prae-ceps , cipitis (prae u. caput), kopfüber, ... ... zum Fenster hinauswerfen, Tac.: in pr. pervenitur, Vell.: specus vasto iu praeceps hiatu, Plin.: in praecipitia cursus iste deducit, Sen.: in praeceps deferri (hinabstürzen ...
dis-traho , trāxī, tractum, ere, I) auseinanderziehen, - ... ... der Aussprache »nicht zusammenziehen = zwischen zwei Worten (im Verse usw.) den Hiatus zulassen,« voces, Cic. or. 152 (Ggstz. contrahere voces, ...
terrēnus , a, um (terra), I) aus Erde bestehend, ... ... Erde, Vitr.: moles, die Masse des Erdkörpers, Amm.: contagio, Cic.: hiatus, Ov. – poet. numina, unterirdische, Ov. – subst., ...
īn-farcio (īn-fercio), farsī (fersī), farsum (fersum) ... ... . 33, 25: se cibo, Lact. de mort. pers. 49, 3: hiatus crinibus infarsus, Tert. de pall. 4: caro stercoribus infersa, Tert adv. ...
capitātus , a, um (caput), mit einem Kopfe versehen, a) v. leb. Wesen: fieri (mortales) capitati ... ... cepa, Plin.: vinea, Wein, der in die Höhe gezogen wird (Ggstz. brachiata, in die Länge gezogen), Col.