vīso , vīsī, vīsum, ere (Intens. v. video), ... ... , I) eig.: agros, Liv.: praedam, Liv.: cupiditas visendi deos hominesque, quorum beneficio in ea fortuna esset, Liv. – absol., visendi causā ...
paululus (paullulus), a, um (Demin. v. paulus), ... ... usw. nach, u. = wenig der Menge nach, equi hominesque paululi et graciles, winzige, Liv.: spatium, Ter.: via, Liv.: ...
con-tēstor , ātus sum, ārī, I) zum Zeugen nehmen, anrufen, deos hominesque, Cic.: caelum noctemque, Cic. – prägn., cont. deos, ut etc., unter Anrufung der Götter inständig bitten, die Götter beschwören, daß usw., Caes. ...
testificor , ātus sum, ārī (testis u. facio), I) bei jmd. bezeugen, jmd. zum Zeugen anrufen, deos hominesque, Cael. in Cic. ep.: homines, deam, Ov. – II) ...
sī , Coni. (sibiliert aus εἰ), I) als Bedingungspartikel ... ... d) zur Angabe eines Zugeständnisses, wenn auch, si omnes deos hominesque celare possimus, Cic. Vgl. Spengel Plaut. truc. 4, 4, ...
deus , ī (im Nom. Plur. dei, dii, ... ... , Cic.: homines sumus, non dei, Petron.: dis carus ipsis, Hor.: di hominesque, alle Welt, Cic. u.a. – v. weibl. Gottheiten, ...
cēlo , āvī, ātum, āre (v. cēla, der ... ... der Täuschung erhalten od. lassen, senem, Ter.: omnes deos hominesque, Cic.: annos multos filias meas celavistis clam me, Plaut.: u. im ...
Gott , deus (im allg.). – divinum illud (jenes ... ... etc., s. Feldgott etc. – Gott u. alle Welt, dei (di) hominesque (z.B. G. u. aller Welt zum Ärger, dis hominibusque ...
Welt , I) der Inbegriff aller vorhandenen Dinge: res (die ... ... – die ganze W., alle W., omnes homines; omne genus hominum; di hominesque; auch bl. omnes: vor aller W., vor den Augen der ...
deceo , uī, ēre ( zu decor, decus), zieren, ... ... publicae subvenire decebat, Sall.: non quidquid patrum plebisque est, consules, tribunos, deos, hominesque omnes armatos opem ferre, in Capitolium currere decuit? Liv.: m. Acc ...
ac-cūso (accusso), āvī, ātum, āre (ad u. ... ... alqm aspere et acerbe in senatu, Cic.: alqm graviter, gravissime, Cic.: deos hominesque, Liv.: regem temeritatis, consulem segnitiae, Liv. 31, 38, 1: alqm ...
Genüge , satietas (Sättigung). – volle G., abundantia: ... ... re (sich einer Sache entledigen, sie erfüllen, z.B. omnibus in deos hominesque officiis); vollkommene, perfungi alqā re (z.B. rei ...
sortīor , ītus sum, īrī (sors), I) intr. losen ... ... praecipitia ingenia sortitae, die mit derlei denschaftlichsten Gemütsart begabt sind, Curt.: mores hominesque nostri et tempora et ingenia cultiora sortiti, die einer Zeit höherer Geistesbildung angehören ...
freveln , aliquid nefarie facere od. committere. aliquid sceleste ... ... deos: vielfach gegen Götter u. Menschen fr., multa impie nefarieque in deos hominesque committere. – an etw. fr., alqd violare.
1. contingo , tigī, tāctum, ere (con u. tango ... ... . Ohren dringen, v. Tönen, v. Gerüchten usw., inde deos hominesque voco; nec contigit ullum vox mea mortalem, Ov.: contigerat nostras infamia temporis ...
bezeugen , testari. testificari (im allg.). – testimonio confirmare ... ... beteuern). – laut b., clamare: vor Gott u. Menschen b., deum hominesque testari: du kannst am besten b., daß etc., tu es optimus ...
aller, alle, alles , omnis (aller u. jeder, im ... ... – omnes homines, gew. bl. omnes (alle Menschen). – di hominesque (Götter u. Menschen = alle Welt, z. B. approbant). – ...