subrigo (surrigo), u. zsgzg. surgo , rēxī, rēctum ... ... in media stetit urbe rogus, Sil.: horrent ac subriguntur capilli, Sen.: in Liberi honorem patris phallos subrigit Graecia, Arnob. – übtr., si ad ruinosam superbiam ...
prae-for , fātus sum, fārī (nur vorkommend in den Formen ... ... seine Freimütigkeit um Entschuldigung bitten, Iustin.: und so bl. veniam, Apul.: honorem, sagen »mit Ehren zu melden«, Cic.: multus honor praefandus est, ...
1. medicus , a, um (medeor), I ... ... aegrum adducere, Cic.: aegro medicum admovere, Suet.: medicos cogere, Cic.: medico honorem (Honorar) habere, Cic.: medico reddere honorem suum, Augustin. – 2) medica, ae, f., a) die ...
ac-quīro (ad-quīro), sīvī, sītum, ere (ad u ... ... gratias non modo retinendas, sed acquirendas, Cic.: sibi nihil neque ad honorem neque ad gloriam acquirendum putare, Cic.: omnem sibi reliquae vitae dignitatem ex etc ...
apiscor , aptus sum, apiscī (apio; od. vgl. altind. ... ... magnam ex ea re laudem, Serv. Sulpic. in Cic. ep.: summum honorem, Liv.: favorem, Tac.: flaminium, Tac.: alqd bellando, Pacuv. fr.: ...
1. āversor (āvorsor), ātus sum, ārī (Frequent. ... ... fr.: Iovem, Curt.: dicentem, Tac.: afflictum amicum, Ov.: preces, Liv.: honorem, Ov.: latum clavum, Suet.: scelus, Curt.: facinus ingens, Curt.: sua ...
repudio , āvī, ātum, āre (repudium), zurückweisen, von sich ... ... Cic.: pacem, Cic. u. Liv.: condicionem aequissimam, Cic.: decretum sibi (honorem triumphi) sprevit ac repudiavit, Val. Max.: officium, hintansetzen, Cic.: ...
dē-collo , āvī, ātum, āre (de u. collum), ... ... 4: capita decollatorum, Scrib. 194. – absol., nisi forte facilius in honorem eius decollas quam iudicas, Sen. contr. 9, 25, 4: miles decollandi ...
dē-nigro , āre, völlig schwärzen, ganz schwarz machen, ... ... et denigrat, Ps. Augustin. serm. app. 246, 4 – übtr., honorem famamque alcis, schwarz machen, verleumden, Firm. math. 5, 10 extr ...
famulor , ātus sum, ārī (famulus), dienen, jmdm ... ... plus deliciis, quam ut alimentis nostris famuletur, Plin. 2, 157: artes ad honorem hominum et falsas divitias famulantes, Augustin. conf. 1, 7. – / ...
inter-sum , fuī, esse, I) pers.: A) dazwischensein ... ... Ciceronis vel meā potius vel mehercule utriusque me intervenire discenti, Cic.: quamquam magni ad honorem nostrum interest, quam primum ad urbem me venire, Cic.: vehementer interfuit rei ...
2. continuo , āvī, ātum, āre (continuus), zusammenhängend machen ... ... auch das folgende Jahr fortführen lassen, belassen, noch ein Jahr verlängern, alcis honorem, Val. Max.: alci consulatum, tribunatum, Liv.: (alci) magistratum, Liv. ...
dē-genero , āvi, ātum, āre (degener), I) v. intr. aus der Art schlagen, abarten, ausarten, 1 ... ... . 7, 7: fortitudinem, Capit. Gord. 19, 6: tantum non deg. honorem, Stat. silv. 3, 1, 160.
per-hibeo , buī, bitum, ēre (per u. habeo), ... ... , operam rei publicae fortem atque strenuam, Cato fr. b. Gell.: honorem alci, Plin.: alci gratias, Apul. – b) beilegen, alci ...
per-solvo , solvī, solūtum, ere, I) auflösen, ... ... erweisen, was man schuldig ist, grates, Verg.: gratiam dis, Cic.: honorem (= sacrificium) dis, Verg.: alci mortem, töten, Suet.: poenas alci ...
ac-cumulo (ad-cumulo), āvī, ātum, āre, I) ... ... überreichlich zukommen lassen, -erweisen, -verleihen, alienas res, Liv.: alcis summum honorem, Ov. – b) prägn., überreichlich mit etwas ...
contentio , ōnis, f. (contendo), I) das Bespannen ... ... od. bei etwas, a) übh.: maximā ex omnibus contentione petere alqm honorem, Liv.: summā contentione impetrare alqd, Plin. ep. – antea trina loca ...
cōn-suēsco , suēvī, suētum, ere, beigewöhnen, I) v ... ... Caes.: consuescamus mori, Cic.: qui mentiri solet, peierare consuevit, Cic.: nominis eius honorem pro magnis erga se meritis dare populum Romanum consuesse, Liv.: qui consuetus in ...
basilicus , a, um (βασιλικ ... ... qui forum et basilicas non spoliis provinciarum, sed ornamentis amicorum... ornarent, Cic.: in honorem Plotinae basilicam apud Nemausum opere mirabili exstruxit, Spart.: ingenti celebritate basilicam, qui ...
ante-cello , ere, eig. hervorragen; dah. ... ... nat. deor. 2, 145: dicendi consuetudo longe et multum isti vestrae exercitationi ad honorem antecellit, Cic. Muren. 29 (wo die Hdschrn. antecellet). – ...
Buchempfehlung
1858 in Siegburg geboren, schreibt Adelheit Wette 1890 zum Vergnügen das Märchenspiel »Hänsel und Gretel«. Daraus entsteht die Idee, ihr Bruder, der Komponist Engelbert Humperdinck, könne einige Textstellen zu einem Singspiel für Wettes Töchter vertonen. Stattdessen entsteht eine ganze Oper, die am 23. Dezember 1893 am Weimarer Hoftheater uraufgeführt wird.
40 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro