medius , a, um (altind. mádhya-h, griech. ... ... medio temporis spatio, Suet.: mediis diebus, in den Zwischentagen, Liv.: mediis horis, Eutr. – poet. u. nachaug., medium esse = intercedere, ...
re-voco , āvī, ātum, āre, I) wieder rufen, ... ... copias, Caes.: legiones ab opere, Caes.: hos certo signo, Caes.: vigiliae finitis horis a cornicine revocantur, abgerufen, abgelöst, Veget. mil. – poet. ...
supero , āvi, ātum, āre (super), I) intr. oben ... ... Sall.: quae humana superant, Sall. fr.: nihil ex raptis superabat, Liv.: aliquot horis die superante, Liv. – bes. (mit u. poet. ohne vitā ...
a-spīro (ad-spīro), āvī, ātum, āre, I) intr ... ... Verg.: v. musikalischen Instrumenten, tibia tenuis simplexque foramine pauco aspirare et adesse choris utilis erat, den Ton anzugeben u. die Chöre zu begleiten, Hor. ...
af-fluo (ad-fluo), flūxī, ere, an etw. ... ... Flut, aestus maris bis inter duos exortus lunae adfluunt bisque remeant vicenis quaternisque semper horis, Plin. 2, 212. – 2) im weitern Sinne, v. andern ...
ūtilis , e (= utibilis, v. utor), was zu ... ... 147 (Ehwald liest medendo). – ζ) m. Infin.: tibia adesse choris erat utilis, Hor. de art. poët. 204: opera cognosci utilia, Val ...
re-sīdo , sēdī, sessum, ere, I) sich niederlassen, ... ... in se ipsa residant, Verg.: Nilus incipit crescere... et residit, Plin.: fons horis singulis intumescit ac residit, Plin. – b) übtr.: sex mihi surgat ...
mūtuor , ātus sum, ārī (mutuum), von jmd. ... ... amore, Liv.: regem a finitimis, Val. Max.: m. verbum a simili, metaphorisch reden, Cic.: quem (sensum) a Latrone mutuatus est, Sen. rhet.: ...
dē-ficio , fēcī, fectum, ere (de u. facio), ... ... der Stimme u. Rede, vox iam deficere coeperat, Curt.: credo, si meis horis in accusando uti voluissem, vererer, ne mihi crimina non suppeterent, ne oratio ...
tempero , āvī, ātum, āre (v. 1. tempus, ... ... res hominum ac deorum, v. Jupiter, Hor.: mare ac terras variisque mundum horis, v. Jupiter, Hor.: terram inertem, mare ventosum, v. Jupiter ...
1. concīdo , cīdī, cīsum, ere (con u. caedo ... ... adversariorum multa milia, Nep.: concisos equites nostros a barbaris nuntiabant, Cic.: itaque tribus horis concisus exercitus atque ipse interfectus est, Cic. – b) übtr., durch ...
dē-stituo , stituī, stitūtum, ere (de u. statuo), ... ... ) lebl. Objj.: duo signa hic cum clavis, Plaut.: in alto navem anchoris, Naev. com. fr.: palum in foro, Gell. – übtr., ...
trāns-fero (trāfero), trānstulī, trānslātum u. trālātum, trānsferre, ... ... die Bedeutung von einem Worte auf ein anderes übertragen, ein Wort metaphorisch-, figürlich-, uneigentlich gebrauchen (griech. μεταφέρειν), vocabula piscium pleraque translata ...
inter-pōno , posuī, positum, ere, dazwischensetzen, -stellen, ... ... eines Tages, Cels.: u. so diebus aliquot interpositis, Varro: singulis interpositis horis, nach Verlauf je einer St., Cels.: interposita nox, die inzwischen ...
nocturnus , a, um (noctu), nächtlich, bei Nacht, der ... ... b. Hisp.: tempore nocturno, Lucr.: tempore vel diurno vel nocturno, Quint.: decem horis nocturnis, Cic. – frigus, Curt., frigora, Liv.: ros, Caes., rores ...
atrōciter , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... Liv.: atr. deferre crimen, in den schwärzesten Farben, Tac.: cum omnibus horis aliquid atr. fieri videmus, ein entsetzliches Ereignis eintreten sehen, Cic. – ...
vespertīnus , a, um (vesper), zum Abend-, zur Nachtzeit gehörig ... ... bei Abend schwach sehen, Plin.: vespertinis temporibus, Cic. u. Cels., horis, Plin., allemal zur Abendzeit, in den Abendstunden. – neutr. subst ...
continenter , Adv. (continens), I) zusammenhängend, a) ... ... multa dicere, Cornif. rhet.: totā nocte c. ire, Caes.: cum iam amplius horis sex c. pugnaretur, Caes.: in Albano monte biduum c. lapidibus pluit, ...
Stēsichorus , ī, m. (Στησίχο ... ... um (Στησιχόρειος), stesichorisch, metrum, Serv. de cent. metr. 460, 12 u. ...
interstitium , iī, n. (intersisto), der Zwischenraum, ... ... 600: quantum interstitii dies habet, ibid. 6. § 601: similibus interstitiis paribusque horis, ibid. 6. § 593. – / Bei Tac. ann. 5 ...
Buchempfehlung
Nach Caesars Ermordung macht Cleopatra Marcus Antonius zur ihrem Geliebten um ihre Macht im Ptolemäerreichs zu erhalten. Als der jedoch die Seeschlacht bei Actium verliert und die römischen Truppen des Octavius unaufhaltsam vordrängen verleitet sie Antonius zum Selbstmord.
212 Seiten, 10.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro