audāciter u. gew. audācter , Adv. m. ... ... ) Compar.: audacius concredere alci alqd, Plaut.: audacius exsultare, Cic.: aud. instare hostibus, Nep. – δ) Superl.: ego audeo audacissime, Plaut.: audacissime oneris quidvis ...
cōnfēstim , Adv. (confestino), zuhastend = stracks, sofort ... ... de templo elatus esset, confestim animam efflavit, Nep. Paus. 5, 4: ut Hostius cecidit, confestim Romana inclinatur acies, Liv. 1, 12, 3; ...
capitālis , e, Adi. m. Compar. (caput), I) ... ... tödlich, Tod-, höchst gefährlich od. verderblich, inimicus, hostis, Cic.: odium, Cic.: oratio, Cic.: capitalior pestis, Cic. – II ...
com-morior , mortuus sum, morī, mit ... ... Plautus, Ter. adelph. prol. 7. – β) m. Dat.: hostibus, Sall. hist. fr. 1, 89 (91): hostibus suis morte suā, Flor. 1, 18, 17: multa milia (hominum) ...
con-gredior , gressus sum, gredī, zusammenschreiten, d.i. schreitend ... ... , Cic.: adversus Constantinum, Aur. Vict. – m. Acc., in congrediendis hostibus, Gell. 1, 11, 2. – b) übtr., α) ...
conveniēns , entis, PAdi., nachaug. auch m. Compar. ... ... hac praeclara epistula scriptum ab Epicuro congruens et c. decretis eius, Cic.: c. hostia rebus suis, Cic.: oratio tempori conveniens, zeitgemäße, Liv.: maiora nec ...
1. concitātus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... Feind lossprengen, Nep.: concitato equo in alqm impetum facere od. in medium hostium agmen irrumpere, Val. Max.: quam concitatissimos equos immittere, im gestrecktesten Laufe-, ...
colloquium , ī, n. (colloquor), die ... ... brieflicher Verkehr, Cic.: colloquia deûm, Ov.: colloquia alitum, Plin.: colloquia cum hostibus, cum civibus, Cic.: clandestina colloquia cum hostibus, Cic.: colloquium petere, Caes.: colloquium alcis petere, Nep.: c. expetere ...
cōnspicuus , a, um (conspicio), in die Augen fallend, ... ... Plin. 2, 42. – m. Dat. ( wem?), conspicui hostibus, Frontin.: signum pariter omnibus c., Curt. – m. Adv. ...
assentātio (adsentātio), ōnis, f. (assentor), das unablässige ... ... illum istaec adsentatio, Plaut. Bacch. 411: quorum (regum) opes saepius assentatio quam hostis evortit, Curt.: assentatio erga principem sine affectu peragitur, Tac.: vitia eius assentatione ...
cotīdiānus (cottidiānus), a, um (cotidie), I) alltäglich, ... ... .: cubiculum, Cels.: cultus atque victus, Cic.: exercitatio, Caes.: experimenta, Quint.: hostis, Flor.: interpretes, Caes.: itinera, Caes.: labor, labores, Caes.: mensa ...
contemptio , ōnis, f. (contemno), die Geringschätzung ... ... , Cic. – adversarios in contemptionem adducere, Cornif. rhet. u. Cic.: hostibus in contemptionem od. in summam contemptionem venire, Caes.: adversariorum causam per ...
circum-fundo , fūdī, fūsum, ere, I) etw. ... ... . – ββ) feindl., v. Pers., densis circumfundi armis, Verg.: circumfusus hostium concursu, Nep.: simul a fronte, lateribus, tergo circumfusus, Frontin.: undique circumfusi ...
circum-vehor , vectus sum, vehī, sich herumtragen lassen, ... ... Liv.: navibus circumvecti, Caes. – m. Ang. wozu? ad diripienda hostis impedimenta (v. Reiterei), Curt. – m. Ang. wo ...
cōnspīrātio , ōnis, f. (1. conspiro), wörtl. das Zusammenhauchen ... ... Verschwörung, a) eig.: principes conspirationis, Suet.: sceleratissima c. hostium, Brut. in Cic. ep.: c. militaris, Tac.: conspirationem detegere, ...
dracōnigena , ae, c. (draco u. gigno) = δρακοντογενής ... ... aus den gesäten Schlangenzähnen entsprossenen Männern erbaut hat), Ov. fast. 3, 865: hostis, Alexander der Große (den seine Mutter mit einer Schlange gezeugt haben wollte), ...
circumfūsio , ōnis, f. (circumfundo), I) die Umfließung ... ... von seiten einer Menschenmasse, gentium, Augustin. in psalm. 59, 12: hostium, Ambros. de Isaac et vit. beat. 1, 1. § 3.
circum-strepo , strepuī, strepitum, ere, I) etw. ... ... circumstrepere orareque matrem, ut etc., umzwitschern, Gell. 2, 29, 8: hostiles multae nationes circumstrepunt, Dict. 5, 14: fenestrae canticis circumstrepitae, Apul. apol ...
circumforāneus u. circumforānus , a, um (circum u. ... ... umherziehend, pharmacopola, Cic.: propola, Lampr.: lanista, Suet. – übtr., hostiae, auf alle Plätze herumgeführt, um die Gottheiten zu versöhnen, Apul.: domus ...
dehonestāmentum , ī, n. (dehonesto), das Entehrende, Beschimpfende ... ... verba probrosa et ignominiae et cetera dehonestamenta (was sonst ehrenrührig ist) velut clamor hostium et longinqua tela, Sen. – b) v. Pers.: Fufidius, ancilla ...
Buchempfehlung
Stifters späte Erzählung ist stark autobiografisch geprägt. Anhand der Geschichte des jungen Malers Roderer, der in seiner fanatischen Arbeitswut sich vom Leben abwendet und erst durch die Liebe zu Susanna zu einem befriedigenden Dasein findet, parodiert Stifter seinen eigenen Umgang mit dem problematischen Verhältnis von Kunst und bürgerlicher Existenz. Ein heiterer, gelassener Text eines altersweisen Erzählers.
52 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro