vomo , uī, itum, ere (altind. vámati, speit, ... ... tertia bibebatur, ludebatur, vomebatur, Cic. Phil. 2, 104: die noctuque ludatur bibatur, vomatur diffluatur, Augustin. de civ. dei 2, 20. p. 78, ...
cibo , āvī, ātum, āre (cibus), speisen, füttern, ... ... alqm ex adipe (Kern) frumenti, Vulg. psalm. 80, 17: laute cibatus, Commodian. instr. 2, 19, 19: tempus cibandi, Cael. Aur. ...
... .: tum demum, vitali admoto calore, membris aliquis redibat vigor, Curt.: iam rediit animus (Besinnung): Plaut.; vgl. ... ... id quod ad te rediturum putes? Ter.: pecunia publica, quae ex metallis redibat, Nep.: ex qua regione quinquaginta talenta quotannis redibant, Nep.: ... ... ea bona ad me redierunt, Ter.: ad hos redibat lege hereditas, Ter.: velle bonis aliquem affici quam ...
venio , vēnī, ventum, venīre (βαίνω ... ... . fr. 65: venibunt, Commodian. apol. 900. – Synkop. Imperf. venibat, Ter. Phorm. 652. – Synkop. Genet. Plur. Partiz. Präs. ...
... animum regis memoria oraculo editae sortis, Curt.: subibat animos Parmenionis quoque fortuna, Curt.: mentem patriae subiit pietatis imago, Verg.: ... ... tum auctoritatem maculoso marmori, Plin.: cogitatio animum subiit indignum esse etc., Liv.: subibat inter haec animum LXXX fratres suos eodem die ab Ocho trucidatos, Curt.: ...
orbis , is, m., jede Rundung, I) ... ... – v. Kreislaufe der Geschäfte, der Erscheinungen, imperium per omnes in orbem ibat, ging im Kreise-, ging die Reihe herum, Liv.: ut idem in ...
rarus , a, um (zu Wz. erē, trennen, ... ... dem, der selten etwas tut, selten, nec Iliacos coetus nisi rarus adibat, Ov.: rarus reperiebatur, rarus fuit, qui etc., selten einer, der ...
per-eo , iī (selten īvī), itūrus, īre, ... ... causa, ICt.: perit legatum, ICt.: perit privilegium, ICt. – / Imperf. peribat, Plaut. Bacch. 469. Verg. Aen. 4, 696: peribant, Cic. ...
1. mūnio (archaist. moenio), īvī, u. iī ... ... , aditum sibi aliis sceleribus ante munivit, Cic. – / Synkop. Imperf. munibat, Ps. Verg. moret. 61. Epit. Illiad. 228: munibant, Apul. ...
mulco , āvī, ātum, āre (vielleicht aus *multico von ... ... arg zugerichtet, hart mitgenommen) exisse cum Galba, Cic.: Ggstz., si corpus illibatum fortuna praestiterit quam si ex aliqua parte mulcatum, Sen. ep. 66, 23 ...
ē-bibo (ex-bibo, zB. Plaut. truc. 312, ... ... uberrumos quattuor fructus ebibere in hora una, Plaut. Pseud. 1303 sq.: ut haec ebibat, Hor. sat. 2, 3, 122. – b) = durch Trinken ...
lēnio , īvī, u. iī, ītum, īre (lenis), ... ... geben, dum irae leniunt, Plaut. mil. 583. – / Imperf. lenibat, lenibant, Verg. Aen. 6, 468. Claud. in Eutr. 1, ...
pūnio (poenio), īvī u. iī, ītum, īre, ... ... Garatoni Cic. Mil. 7. p. 179. – Synkop. Imperf. poenibat, Lucr. 6, 1238: Fut. Pass. poenibitu(r), Corp. inscr ...
tubus , ī, m., I) die Röhre, ... ... . Lat. 12, 2493. – übtr., modo qui per omnes viscerum tubos ibat, Mart. 11, 61, 6. – 2) in der Priestersprache = ...
mollis , e (aus * molduis, zu altindisch m ... ... dahinwallend, mollis aquae natura, Lucr.: undae, Lucr.: flumen, Catull.: Euphrates ibat iam mollior undis, ruhiger, nicht mehr wild tobend, Verg. – f ...
a-perio , peruī, pertum, īre ( aus *ap-verio, ... ... Cic. ad Att. 5, 1, 2. – / Archaist. Imperf. aperibat, Ven. Fort. 5, 5, 100: Fut. aperibo, Plaut. truc. ...
re-peto , īvī u. iī, ītum, ere, I) ... ... robora caedit, führt immer neue Schläge auf die Ei., Ov.: repetita vellera mollibat, krempelte wiederholt durch, Ov. – γ) in Gedanken wiederholen, ...
cumulo , āvi, ātum, āre (cumulus), häufen, I ... ... erfüllt, meiner Fr. die Krone aufgesetzt werde), quod vulgo hominum opinio socium me ascribat tuis laudibus, Cic. – b) gehäufter machen, häufen = mehren ...
ex-cieo , cīvī, citum, ēre u. (gew.) ... ... . exciēre, Liv. 7, 11. § 11. – Imperf. synkop. excibat, Liv. 32, 13, 6: excibant, Sil. 9, 182.
mollio , īvī u. iī, ītum, īre (mollis), ... ... m., Sall.: iras, Liv.: impetum, Liv. – / Synk. Imperf. mollibat, Acc. tr. 630. Ov. met. 6, 21 u. 8 ...
Buchempfehlung
Der junge Naturforscher Heinrich stößt beim Sammeln von Steinen und Pflanzen auf eine verlassene Burg, die in der Gegend als Narrenburg bekannt ist, weil das zuletzt dort ansässige Geschlecht derer von Scharnast sich im Zank getrennt und die Burg aufgegeben hat. Heinrich verliebt sich in Anna, die Tochter seines Wirtes und findet Gefallen an der Gegend.
82 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro