bilamna , ae, f. (bis u. lamna), sonst unbekanntes Wort, Gromat. vet. 352, 21 sq.
filāmen , s. 1. flāmen.
dī-lāmino , āre (dis u. lamina), entzweispalten, nuces, Ps. Ov. de nuce 73.
Philammōn , ōnis, m. (Φιλάμμων), Sohn des Apollo u. der Chione, ein berühmter Sänger, Ov. met. 11, 317. Hyg. fab. 161.
zmilampis , is, m., ein sonst unbekannter Edelstein, Plin. 37, 185 (nach E. Abel in Philol. Wochenschr. I, 85 ist zamilampis zu schreiben).
fīlāmentum , ī, n. (filum), das Fadenwerk, filamenta sacerdotum (= infulae), Paul. ex Fest. 81, 18.
catīllāmen , inis, n. (1. catillo), der Leckerbissen, Arnob. 7, 24.
zamilampis , s. zmilampis.
il-lāmentātus , a, um (in u. lamentatus) = ἄκλαυστος, unbeklagt, Vulg. 2. Mach. 5, 10.
capillāmentum , ī, n. (capillus), I) das Haar, kollektiv, Plin. 16, 38: sordes quaedam capillamentis similes, Solin. 15, 27. – insbes., falsches Haar, Perücke ...
tītillāmentum , ī, n. (titillo), das Kitzeln, Fulg. myth. 2, 18.
in-tego , tēxī, tēctum, ere, bedecken, überdecken, überziehen, villam, Plaut.: tentoria, Hirt. b. G.: quaenam nunc porticus illam integit? Prop.: densa nebula saltum omnem camposque circa intexit, Liv. – ...
3. pila , ae, f. (2. pilus, Haar), ... ... , Firm.: pilas numerare, Sen. u. Petron. – Sprichw., claudus pilam, wenn man von etwas nicht recht Gebrauch machen kann, Cic. Pis. ...
1. iuba , ae, f. (als »wallende«, zu ... ... Sen.: des Löwen, Catull. u. Plin. – bildl., illam orationem tori quidam et quasi iubae decent, Plin. ep. 5, 8, ...
fīrmo , āvī, ātum, āre (firmus), festmachen, befestigen, ... ... saepibus fossas, Plin.: proxima aestuaria aggeribus et pontibus, Tac.: donec ex toto maxillam callus firmavit, Cels.: f. alvum solutam, wieder hart machen, Cels. ...
cinis , eris, Abl. ere u. erī, m., ... ... Asche, besond. wenn sie noch glimmt; vgl. Plin. 19, 19 corporis favillam ab reliquo separant cinere; u. Suet. Tib. 74 cinis e favilla ...
agino , āvi, āre (agina), viell. = sich drehen und wenden, itaque per scutum, per ocream ego aginavi, quemadmodum ad illam pervenirem, ich suchte, es mochte biegen od. brechen, zu ihr hinauszukommen, ...
vanno , ere (vannus), schwingen od. worfeln, Getreide, im Bilde, obszön, hunc molere, illam autem ut frumentum vannere lumbis, Lucil. 278: crisabit ut si frumentum clunibus ...
1. carmen , minis, n. (aus *canmen v. ... ... das Lied, I) im allg.: carmine vocali clarus citharāque Philammon, Ov. met. 11, 317: carmina vocum, Ov.: texere carmina, Claud ...
ad-veho , vēxī, vectum, ere, herbei-, herführen, - ... ... .: frumentum ex agris Romam, Cic.: Corcyram peditum mille secum, Liv.: suae matri ancillam Rhodo, Plaut.: pulverem luctatoribus (v. Schiffe), Suet.: Africanas in Italiam ...
Buchempfehlung
Epicharis ist eine freigelassene Sklavin, die von den Attentatsplänen auf Kaiser Nero wusste. Sie wird gefasst und soll unter der Folter die Namen der Täter nennen. Sie widersteht und tötet sich selbst. Nach Agrippina das zweite Nero-Drama des Autors.
162 Seiten, 8.80 Euro