1. dīlēctus , a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. diligo), lieb, wert, teuer, a) v. Pers.: dilecti tibi poetae, Hor.: Latona supremo dilecta penitus Iovi, Hor.: luce mihi carior ...
3. illectus , ūs, m. (illicio), die Lockung, Anlockung im Wortspiel bei Plaut. Bacch. 55. – außerdem Abl. inlectu, Auct. itin. Alex. 27 (65). Iul. Val. 3, 17 p. 133, 24 K.
1. illēctus , a, um (in u. lectus v. lego), I) nicht zusammengelesen, stipula, Gaius dig. 50, 16, 30. – II) nicht gelesen, ungelesen, Ov. art. am. 1, 469. Apul. ...
2. dīlēctus , ūs, m. (diligo), das Lieben, Chalcid. Tim. 135.
3. dīlēctus , ūs, m., die Auswahl, Wahl, s. dēlēctus.
2. illectus , a, um, s. il-licio.
dī-ligo , lēxī, lēctum, ere (dis u. lego), ... ... A) als milit. t.t., Soldaten ausheben, tiro dilectus, Veget. mil. 1, 8. p. 12, 9 L. – ...
3. penitus , Adv., I) inwendig, ganz inwendig, im Innersten, Manil. 4, 309. Auct. Aetnae 319. – dilectus Iovi, innig geliebt, Hor.: Superl. penitissime, Sidon. epist. 4, ...
dēlēctus u. dīlēctus , ūs, m. (deligere), ... ... ., acceptorum autem beneficiorum sunt dilectus habendi, Cic. de off. 1, 49. – II) als ... ... acerbe actus, Liv. epit. – Plur., dilectus adversum vos habiti, Sall. fr.: neque delectus agere nec copias ...
improbātus , a, um, PAdi. (improbo), verworfen, verrufen, ... ... § 1: auctores impr., Sen. de tranqu. anim. 9, 6: libris illectus improbatusve, Apul. flor. 18. p. 29, 14 Kr.: improbatissimus homo, ...
iaceo , cuī, citūrus, ēre (Intr. zu iacio; ... ... tua iacet, Ov.: iacebit opera fabrilis, Sen.: iudicia iacebant, Cic.: omnis hic dilectus iacet, Cic.: iustitia vacillat vel iacet potius omnesque eae virtutes, quae etc., ...
2. partio , īvī u. iī, ītum, īre, ... ... aerarium cum eo partitus es? Cic.: suum honorem cum Scipione partitur, Caes.: curam dilectus in consules partitur, Tac.: ipsi provincias (Geschäfte) inter se partiuntur, ...