il-licio , lexī, lectum, ere (in u. lacio), anlocken, anreizen, meist im üblen Sinne = zu etw. verlocken, verführen, nach etwas lüstern machen, I) im üblen Sinne: alqm, Cic. ...
silicia , ae, f. = fenum Graecum, das Fönnkraut, Bockshorn, Plin. 18, 140 u.a.
illicium , iī, n. (illicio), I) die Anlockung, das Anlockungsmittel, Varro r. r. 3, 16, 22 u. 31. – II) als publiz. t. t. = die Zusammenberufung ...
illicito , āre (Intens. v. illicio), verlocken, Ennod. vit. S. Epiph. p. 379, 24 Hartel.
īlicinus , a, um (ilex), von Eichen, eichen, glans, die Eichel, Acro Hor. sat. 2, 4, 40.
illicitē , Adv. (illicitus), unerlaubt, ICt. u.a.
Hērillii , Hērillus , s. Ērillus.
cilicium , s. Cilices unter Cilices.
illicine , s. 1. illic.
illicitus , a, um (in u. licitus), ... ... Unerlaubtes, ire per illicitum, Stat. Theb. 1, 223: öfter Plur., per licita atque illicita foedatus, Tac.: impia aut illicita dicere, Gell.: illicita confirmare aut necessaria impedire, Plin. ep ...
cilicinus , a, um (*Κιλίκινος), aus cilicischen Haardecken, tunica, Hier.: sagum, Vulg.: vestis, Cassian.: vela, Augustin.
ēdilicius , s. aedīlicius /.
Iūnīlicia , s. Iūnius.
aedīlicius (nicht aetilitius), a, um (aedilis), den ... ... Eutr. – b) subst., aedīlicius, ī, m., ein gewesener Ädil, ein Mann von ädilizischem Rang, Varr., Cic. u.a. – / ...
ciliciolum , ī, n. (Demin. v. cilicium, s. Cilices a. E.), eine kleine cilicische Haardecke, Hieron. epist. 71, 7 u. 108, 15.
silicineus , a, um (silex), aus Kiesel, Kiesel-, Gromat. vet. 306, 22.
Parīlicius , a, um, s. Palēs unter Pales.
Palīlicius , Palīlis , s. Palēs.
aquilicium , s. aquaelicium.
gentīlicius , a, um (gentilis), I) zum Geschlechte (gens) gehörig, Geschlechts-, sacrificia, Cic., od. sacra, Liv., Opfer, die bei einem Geschlechte üblich sind: nomen, Suet. – II) national, Volks-, ...