mōto , āvī, āre (Intens. v. moveo), a) ... ... 15 sq. Kuebler: motato capite abscessit, Augustin. de ord. 1, 24: incipiunt corpuscula parva motatum uterum vibrata ferire, Prud. ham. 596: quando motandi corporis ...
facio , fēcī, factum, ere (verwandt mit dem Stamme θε ... ... hic cum tragicis versibus et syrmā facis? Valer. com.: quid hic homo tantum incipissit facere cum tantis minis? Plaut. – ζ) prägn., m. quid ...
habeo , uī, itum, ēre, das deutsche haben ... ... , 2, 22. Korte Sall. Cat. 6, 1), urbem Romam a principio reges habuere, Tac.: Siciliam et Sardiniam per legatos, verwalten, Flor.: ...
bonus (arch. duonus, s. S. 852), a ... ... in maius, verbessern u. vergrößern, Plin. ep.: it in melius valetudo principis, es geht besser mit der G. des F., Tac. – 2 ...
mitto , mīsī, missum, ere, gehen-, laufen lassen, ... ... entlassen, auseinander gehen lassen, aufheben, senatum, Caes.: praetorium, Liv.: principia, Frontin.: convivium, Liv.: auditorium, Apul.: certamen, Verg. 3) ...
audio , īvī u. iī, ītum, īre ( aus ... ... Abl. absol., hāc auditā pugnā, Caes.: auditis hostium copiis, Liv.: auditā mutatione principis, Tac. – m. dopp. Acc., te, ut spero, propediem ...
video , vīdī, vīsum, ēre ( altindisch véda, ich weiß ... ... ut etc., Quint. 5. prooem. § 5: igitur ut Aratus ab Iove incipiendum putat, ita nos rite coepturi ab Homero videmur, Quint. 10, 1, ...
ab-sum , āfuī, āfutūrus, abesse (ἄπειμ ... ... zu etw. nicht passen, ab forensi condicione, Cic.: a principis persona, Nep. – / statt abfui, abforem, abfore u. ...
at-que u. ac (letzteres in der klass. ... ... simul atque od. ac, sobald als, Cic.: selten mit principio, zB. principio atque animus ephebis aetate exiit, Plaut.: u. mit statim, ICt. ...
1. lābor , lāpsus sum, lābī (vgl. griech. ὀ ... ... sedate placideque labitur, gleitet (fließt) dahin, Cic. or. 92: prosā incipit (sermo eius), versu labitur, pedestri oratione finitur, Hieron. epist. 53, ...
inter (altindisch antar, innen, innerhalb, zwischen, ahd. ... ... eas moras, Sall. Iug. 74, 2. – k) inter initia, inter principia, anfangs, Cels. / a) Solözist. inter hominibus, ...
augeo , auxī, auctum, ēre (got. bi-aukan, ... ... .: aug. verbis munus suum (Ggstz. extenuare), Cic.: aug. principis munus, von einer noch rühmlicheren Seite darstellen, Plin. ep.: aug. ...
nōmen , inis, n. (altindisch nāman-, griech. ονομα ... ... vulneratus, Vell. – nomine, im Namen, im Auftrage, nomine rei publicae principi gratias agere, Plin. ep. – sub nomine alcis, Plin. ep., Tac ...
aetās , ātis, f. (zsgz. aus dem alten aevitas, ... ... – aetas ( wie tempus) est mit Infin., Verg.: aetas desinit, incipit mit final. Infin., Verg. – u. insbes. bald = ...
... ab (vor) u. Abl., a principibus suis, Liv. 45, 26, 7. – m. ... ... ep.: timoris suspicionem vitare, Caes.: cum maior a Romanis metus timorem a principibus suis vicisset, Liv.: quorum gressus vinxerat (gelähmt hatte) timor, ...
īnfer u. gew. īnferus , a, um, Compar. ... ... nostra intersit, utrum ab summo an ab imo an a medio nomina eorum dicere incipiamus, Cornif. rhet. 3, 30. – subst., superi imique deorum, ...
sermo , ōnis, m. (1. sero), die zwischen mehreren ... ... Cic. de off. 1, 132), sermonis plenus orator, Cic.: litigantes a sermone incipiant, ad vociferationem transeant, Sen.: supra modum sermonis attolli, Quint.: vox sermoni ...
cremo , āvī, ātum, āre (viell. zu carbo), ... ... Liv.: cremata Ilios, Hor. – facibus cr. regalia tecta, Ov.: Neronis principis incendia, quibus urbem cremaverat, Plin.: equites praemisit, ut... ignem, quo barbari ...
aequo , āvī, ātum, āre (aequus), gleichmachen, I ... ... nach gleichstellen, auf gleiche Stufe stellen, inventum est temperamentum, quo tenuiores cum principibus aequari se putarent, Cic.: Laelios sibi per omnia, auf gleich hohe Stufe ...
tueor , tuitus, selten tūtus sum, tuērī, ins Auge ... ... Cic.: concordiam congregatam, Cic.: dignitatem suam, Cic.: paternam gloriam, Nep.: personam principis civis facile dicendo, Cic.: ut nos liberosque tueare, Cic.: Caecilium tueor, ...
Buchempfehlung
Der Teufel kommt auf die Erde weil die Hölle geputzt wird, er kauft junge Frauen, stiftet junge Männer zum Mord an und fällt auf eine mit Kondomen als Köder gefüllte Falle rein. Grabbes von ihm selbst als Gegenstück zu seinem nihilistischen Herzog von Gothland empfundenes Lustspiel widersetzt sich jeder konventionellen Schemeneinteilung. Es ist rüpelhafte Groteske, drastische Satire und komischer Scherz gleichermaßen.
58 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro