Online-Bibliothek

ēventum , ī, n. (evenio), I) der Ausgang ... ... memoria, Cic. de rep. 3, 14: causae eventorum magis me movent, quam ipsa eventa, Cic. ad Att. 9, 5, 2. – III) als ...

pondero , āvi, ātum, āre (pondus), I) wägen, ... ... quodam iudicio, Cic.: consilia eventis, Cic.: nolite brevitate orationis meae potius quam rerum ipsarum magnitudine crimina ponderare, Cic.: non esse fidem ex fortuna ponderandam, Cic.

... ubicumque constiterit, consistere in suo, Cic.: ipsa mihi veritas manum iniecit et paulisper consistere et commorari cogit, Cic. – ... ... quoniam ille hic constitit paulisper, mihi quoque necesse est paulum commorari, Cic.: ipsa mihi veritas manum iniecit et paulisper consistere et commorari coëgit, Cic. – ...

con-cipio , cēpī, ceptum, ere (con u. capio), ... ... . – m. Acc., ut id quod conceperat servaret, Cic.: phoenix se ipsa concipit, Mela: concepta crimina (die durch Verbrechen empfangene Leibesfrucht, das Sündenkind) ...

con-tendo , tendī, tentum, ere, anspannen, I) ... ... eine Sache mit einer andern zur Vergleichung sich messen lassen, vergleichen, ipsas causas, quae inter se confligunt, Cic.: leges, Cic.: vetera et praesentia, ...

1. contingo , tigī, tāctum, ere (con u. tango ... ... erreichen, treffen, ex tanta altitudine contingere hostem posse, Liv. – ipsam avem contingere ferro non valuit, Verg.: da mihi quod petitur certo contingere ferro ...

com-mitto , mīsī, missum, ere, zusammenlassen, zusammenbringen, ... ... domestica litteris (einem Briefe) non c., Cic. (vgl. sed haec ipsa nescio rectene sit litteris commissa, Cic.): (alci) consilia, Cic.: alci fortunas ...

com-moveo , mōvī, mōtum, ēre, gleichs. beregen, d. ... ... Cic.: omnis suspicio in eos servos commovebatur, Cic.: vehementer autem amor multitudinis commovetur ipsā famā et opinione liberalitatis etc., Cic.: talibus ira feri postquam commota tyranni, ...

cō-gnōsco , gnōvī, gnitum, ere (co und gnōsco = ... ... ab eiusdem motu numerorum naturam vimque, Cic.: quaedam magis ex aliorum contentione, quam ipsa per sese, Cic.: ex particula parva scelerum et crudelitatis tuae genus universum, ...

cor-rumpo , rūpī, ruptum, ere (con u. rumpo), ... ... v. lebl. Subjj., pituitae cursus acerrimus sequitur exulceratisque vehementer oculis aciem quoque ipsam corrumpit, Cels.: corrumpente (frumentum) umore, Plin. – β) das Vermögen ...

cor-ripio , ripuī, reptum, ere (con u. rapio), ... ... inferiora aliquando corripit, Sen.: ignes terrā editi villas arva vicos passim corripiebant, Tac.: ipsas ignes corripuere casas, Ov.: quae (flamma) plurima vento corripuit tabulas, Verg.: ...

mōmentum , ī, n. (aus *movimentum, zu moveo ... ... partita habeant inter se ac divisa momenta, Bewegungsgesetze, Richtungen, Cic.: astra formā ipsā figurāque sua momenta (immerwährende B.) sustentant, Cic. – 2) übtr ...

1. adversus (advorsus), a, um, PAdj. m. ... ... par), Cic. u.a.: opinio, Plin.: adversa virtuti malitia, Quint.: ipsa inter se adversa sunt, Gell. – neutr. subst., aptum, cui ...

sustineo , tinuī, ēre (1. sus u. teneo), ... ... frumentariā alimur et sustinemur, Cic.: penuriam, unterstützen, Colum.: (arbor) media ipsa ingentem sustinet umbram, unterhält, Verg. – 3) aufhalten, hinhalten, ...

conclūdo , clūsi, clūsum, ere (con u. cludo = ... ... od. v. Epilog, mit etw. zum Abschlusse kommen, ut ea ipsa concludamus aliquando, Cic.: perorationem inflammantem restinguentemve c., Cic. – absol., ...

con-vello , vellī u. (selten) vulsī, vulsum, ere ... ... Verg. – suā robora terrā, Ov.: turrim altis sedibus, Verg.: mihi domus ipsa nutare convulsaque suis sedibus ruitura supra videtur, Plin. ep.: Roma prope convulsa ...

... eig.: nebulae sufficiunt nubes, Lucr.: ipsa satis tellus sufficit umorem et gravidas fruges, Verg.: ut (Hispania) Italiae ... ... non sufficiebant muri, Liv.: per quadriduum Cremona suffecit, Tac.: imitatio per se ipsa non sufficit, Quint.: sed arma sumere non ante cuiquam moris quam civitas ...

1. com-pello , pulī, pulsum, ere, I) zusammentreiben ... ... chirurg. t. t., medicamenta intus, gewaltsam eingeben, Cels.: fistulam in ipsam vesicam, einbringen, Cels.: acum per eam (membranam) in alteram oram, ...

dēbilito , āvī, ātum, āre (debilis), geschwächt-, gelähmt-, ... ... rupesque, Liv. - u. im Bilde, quod nervis omnibus urbe exsectis urbem ipsam solutam ac debilitatam reliquerunt, Cic.: versus debilitatur (wird lahm), in quacumque ...

crepitus , ūs, m. (crepo), v. jedem kurz abgebrochenen ... ... u. tier. Körpers, cr. alarum, Liv.: cr. articulorum, cum se ipsae manus frangunt, Sen.: cr. dentium, Zähneklappern, Cic.: cr. digitorum, ...