il-lāmentātus , a, um (in u. lamentatus) = ἄκλαυστος, unbeklagt, Vulg. 2. Mach. 5, 10.
tabulāmentum , ī, n. (tabula), die Täfelung, das Tafelwerk, Frontin. strat. 1, 7, 1. Corp. inscr. Lat. 1, 603.
aemulāmentum , ī, n. (aemulor), der Gegenstand der Nacheiferung, Plur. bei Ps. Tert. poët. adv. Marc. 4, 10.
iaculāmentum , ī, n. (iaculor), das Wurfgeschoß, Non. 556, 24.
capillāmentum , ī, n. (capillus), I) das Haar, kollektiv, Plin. 16, 38: sordes quaedam capillamentis similes, Solin. 15, 27. – insbes., falsches Haar, Perücke ...
castellāmenta , ōrum, n. (castellum), eine Fleischpastete in Gestalt eines castellum, Arnob. adv. nat. 2, 42.
ēlāmentābilis , e, aufjammernd, voll Wehklagen, ille gemitus elamentabilis, Cic. Tusc. 2, 57 M.
tītillāmentum , ī, n. (titillo), das Kitzeln, Fulg. myth. 2, 18.
pēniculāmentum , ī, n. (peniculus), der Schwanz, Schweif, I) eig., Arnob. 5, 11. – II) übtr., v. der Schleppe eines Kleides, Enn. ann. 362. Caecil. com. 132. Lucil. 565. ...
articulāmentum , ī, n. (articulo), das Gelenk an Gliedern, Scrib. 206; 214; 263. Sex. Placit. de medic. 16, 42 u. 23, 2.
parlamentieren (wegen der Übergabe einer Stadt), legatum od. legatos de condicionibus urbis tradendae mittere.
lāmentābiliter , Adv. (lamentabilis), jammernd, klagend, Eccl.
terriculāmentum , ī, n. (terriculum), das Schreckbild, Schreckmittel, Schrecknis, inane, Apul. de deo Socr. 15. – terriculamenta sepulcrorum, Gespenster, Apul. apol. 64: prodigiorum, Sidon. epist. 7 ...
interpolāmentum , ī, n. (interpolo), die Verfälschung, alienorum, Claud. Mam. de stat. anim. praef.
dissimulāmentum , ī, n. (dissimulo), die Verstellung, Apul. apol. 87; flor. 3. p. 4, 2 Kr.
parlamentarisch , durch den Genet. curiae, z.B. die p. Ordnung beobachten, disciplinam curiae servare.
ab-articulāmentum , ī, n., das Übergelenk, ab-articulamenta aquilae, Placit. de medic. 23, 2.
... – eiulatus. eiulatio. – ploratus od. (v. mehreren) comploratio. lamentatio. – das H. der Klageweiber bei Beerdigungen, eiulatio funebris: Wehklagen u. H., plangor et lamentatio: in H. u. Wehklagen ausbrechen, lamentari et plangere incipere.
Hemd, Hemde , tunica intima; imum corporisvelamentum (Ggstz. summum amiculum). – das H. abwerfen, imum corporis velamentum proicere. – Sprichw., das H. ist mir näher als der Rock, ...