ab-ūtor , ūsus sum, ūtī, wegbrauchen, d.i. ... ... otio, diese Muße uns in deiner Gesellschaft recht zunutze machen, Cic.: otio liberaliter lauteque, genießen, Vell.: otio ad laborem, Fronto: hac libertate in ...
vīctus , ūs, m. (vivo), I) das Leben ... ... B, 1), asper, Plaut.: diurnus, Tac.: inops (dürftige), Ov.: liberalis, Liv.: luxuriosus (Ggstz. frugi), Quint.: cotidianus, Alltagskost, Plaut ...
sē-cēdo , cessī, cessum, ere, beiseite gehen, weggehen, ... ... Aur. Vict. u. Amm., od. ad exonerandum ventrem, Sen.: ad deliberandum, Liv. – bes., aus dem Gewühle der Stadt auf das Land, ...
ūnicus , a, um (unus), der einzige, alleinige, ... ... vom Vogel Phönix, Ov.: dux, Liv.: puer, Ov.: maritus, Hor.: liberalitas, Cic.: fides, Liv.: exemplum, Vell. – b) im üblen Sinne ...
colōro , āvī, ātum, āre (color), I) tr. ... ... 2, 60; or. 42. – b) beschönigen, verdecken, libidinosam liberalitatem debiti nomine, Val. Max. 8, 2, 2: inepta sua vultu serio ...
nūtrīx , trīcis, Genet. Plur. trīcum, f. (nutrio), ... ... , Ov.: n. discordia belli, Claud.: illa civitas (Athenae) mater aut nutrix liberalium doctrinarum et tot tantorumque philosophorum, Augustin. de civ. dei18, 9. – ...
oppidō , Adv. ( altindisch ā padād, von Grund aus; zu Quintilians Zeit veraltet, s. Quint. 8, 3, ... ... der Frage zu ergänzenden Adj. od. Adv. gehört, estne ita uti dixi liberalis? De. oppido, übergenug, Ter.
servus (altlat. servos), ī, m. u. ... ... Paris. – b) f., Plaut., Liv. u.a.: facta e serva libera est, Plaut. – Dav. adi. servus , a, um, ...
obiter , Adv. (ob), darüberhin, I) eig.: ... ... inter verberandum) faciem linit, Iuven.: ob. cantare, Petron.: filium quoque ob. liberari, ICt. – E) zu gleicher Zeit, zugleich, Ps. Quint ...
1. lautus , a, um, PAdj. (lavo), sauber, ... ... , 7, 2. – v. Abstr., anständig, rühmlich, lautior liberalitas, Cic.: negotium, Cic.: cura lautissima, sorgfältigste, Plin.
in-ēsco , āvī, ātum, āre, I) anködern, ... ... , sättigen, largissimae cenae reliquiis inescati canes, Apul. met. 7, 14; liberalibus cenis inescatus, ibid. 10, 15: acerrimo gravique odore sulfuris inescatus atque obnubilatus ...
lautia , ōrum, n. pl. (nach Mommsen von lavo, ... ... ex Fest. 68, 10), locus lautiaque, Liv. 28, 39, 19: aedes liberae, loca, lautia, Liv. 30, 17, 14; vgl. 35, ...
cōn-fero , contulī, collātum (conlātum), cōnferre, I) zusammentragen ... ... Ter.: eam pecuniam in rei publicae magnum aliquod tempus, Cic.: pecuniam ad beneficentiam liberalitatemque, Cic.: impendia in educationem, Cic.: praedas ac manubias in urbis ornamenta, ...
facilis , e (facio), wie das griech. ῥᾴδιος, sowohl ... ... gegen andere in jeder Hinsicht (Ggstz. difficilis), α) absol.: facilis et liberalis pater, Cic.: comes benigni faciles suaves esse dicuntur, Cic.: patronus ac dominus ...
religio , ōnis, f. (*religo, ere, wov. religens), ... ... auf dem ein Fluch ruht, Liv.: de religione queri, Cic.: templum religione liberare, Liv.: expiare religionem aedium suarum, Cic. – b) insbes.: α ...
ex-hibeo (archaist. exibeo), hibuī, hibitum, ēre (ex ... ... et a me saepe promissam exhibui tibi, Plin. ep.: exhibe (gestatte) liberam contionem vel Argis vel Lacedaemone, Liv. – toros, Ov.: cibum, potum, ...
occāsio , ōnis, f. (v. occāsum, dem Supinum ... ... temporis deesset, Caes.: dimittere talem occasionem victoriae, Caes.: dimittere occasionem a fortuna datam liberandae Graeciae, Nep.: dimittere occasionem navigandi, rei bene gerendae, Caes.: dum licet, ...
dis-cēdo , cessī, cessum, ere, I) auseinander gehen, ... ... , bleibt Sieger, Cic., Ggstz. inferior discedit, unterliegt, Cic.: liberatus discedit, geht frei aus (wird freigesprochen), Cic. u. Nep.: ...
invidia , ae, f. (invidus), die Mißgunst ... ... Cic.: invidiam vincere, Sall.: alqm invi diā lĕvare, Cic.: alqm invidiā, liberare, Cic.: omni se invidiā liberare, Cic.: magnā se et inveteratā invidiā liberare, Cic.: invidiam declinare, Suet., societate culpae invidiam declinare, Tac.: invidiam ...
studium , iī, n. (studeo), der ... ... . studia doctrinae, Cic.: Graeca studia, Suet.: studium musicum, Solin.: studia liberalia, Vell. u. Suet.: studia quae honesta ac liberalia vocantur, Augustin.: pabulum studii atque doctrinae, Cic.: haec inter se studia ...
Buchempfehlung
Die letzte zu Lebzeiten des Autors, der 1835 starb, erschienene Lyriksammlung.
242 Seiten, 12.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro